Κι αν συμβαίνει κάτι όταν δεν συμβαίνει τίποτα αυτό θα γίνει στο πρώτο ραντεβού. Γιατί φαίνεται σαν να έχεις όλες τις ευκαιρίες του κόσμου μπροστά σου και να τις πετάς μια, μια στα σκουπίδια. 

Αφού λοιπόν, είπαμε για όλα εκείνα που μπορείς να συζητήσεις στα πρώτα ραντεβού, ας αναφέρουμε κι εκείνα που δεν πρέπει να πεις.

Για τον/την πρώην σου. Τώρα σοβάρα, θέλεις να κάνουμε (και στη συνέχεια, να κάνετε) αυτή τη συζήτηση; Το να ξεκινήσεις να μιλάς για εκείνον/η (όχι, μη μου λες εμένα ότι το έφερε η κουβέντα) είναι όλο λάθος. Δείχνεις λάθος μηνύματα, δίνεις λάθος εντυπώσεις και ας το κλείσουμε το μαγαζί μια ώρα νωρίτερα.

Για τα χρήματα. Πόσα χρήματα βγάζετε, που τα βάζετε ξοδεύετε, πόσο κάνει ο λογαριασμός και άλλα τέτοια που ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.

Για την πολιτική. Ένα πράγμα θα πω, αριστεροί στην Ελλάδα του σήμερα, δεν υπάρχουν. Υπάρχουν οι μεν και οι δε. Και είμαστε όλοι ίδιοι εκτός από τα άκρα. Ακόμη κι αν αυτό μας κάνει το ίδιο μαλάκες.

Για τη θρησκεία. Αν δεν θέλεις να μιλάνε για δυνάμεις, Θεούς και λοιπά, δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες κουβέντες.

Για την οικογένειά σου. Όλους τους τρελούς που σε μεγάλωσαν, δηλαδή. Έτσι, δείχνεις πως θέλεις να τον βάλεις σπίτι σου, να κάνεις να παιδιά του, να χτίσετε το μέλλον σας μαζί.

Για τις σεξουαλικές σου εμπειρίες. Δεν ενδιαφέρει κανέναν το με πόσους έχεις πάει ή πόσο συχνά βγαίνεις ραντεβού. Τουλάχιστον όχι ακόμη.

Για το φαγητό. Άσε, θα παθιαστείς και θα νομίζει ότι είσαι καμία περίεργη. Ας σταθούμε στο ‘θα νομίσει’.

Για μυστικά. Κυρίως των άλλων. Κανείς δε θέλησε να βγει δεύτερο ραντεβού με μια κοπέλα που συζητάει τα προσωπικά θέματα των άλλων.

Για το δράμα που ζεις στη δουλειά. Αν το ζεις. Δεν θέλει επεξήγηση, απλώς είναι κάτι που δεν το κάνεις για να μη ξενερώσει κανείς σας.