Το λέω και εγώ η ίδια μερικές φορές στον εαυτό μου και δεν το πιστεύω: Πριν μερικά χρόνια είχα εθιστεί στη γυμναστική. Στην αρχή έπιανα τον εαυτό μετά το πρωινό γυμναστήριο να σκέφτομαι πως δεν είναι κακή ιδέα να κάνω λίγο διάδρομο και το απόγευμα. Μετά ανακάλυψα ότι είναι υπέροχο που το γυμναστήριο μου είναι ανοικτό και τις Κυριακές και αντί να βαριέμαι στον καναπέ μπορώ να περάσω να πω ένα γεια στα παιδιά, να κάνω και λίγες διατάσεις.

Τα παιδιά στο γυμναστήριο είχαν γίνει πια φίλοι μου και η γυμναστική είχε γίνει απαραίτητη για μένα όπως το νερό. Το πρώτο δείγμα ότι ίσως να το έχω παρακάνει ήταν το καλοκαίρι στις διακοπές και στο βλέμμα του φίλου μου του Γιάννη όταν είπα ”έχω φέρει αθλητικά, θα πάω να τρέξω στην παραλία”. Το φθινόπωρο είχα κλείσει έναν χρόνο καθημερινών προπονήσεων. Είχα συνηθίσει τους ανθρώπους να μου λένε: ”μα τι κάνεις κάθε μέρα στο γυμναστήριο;”. Δε το έκανα για τους κοιλιακούς, δεν το έκανα γιατί μου άρεσε κάποιος από το γυμναστήριο, ούτε καν για τις ενδορφίνες. Το έκανα γιατί έψαχνα έναν σκοπό. Δούλευα και πήγαινα γυμναστήριο. Και τούμπαλιν.

Μέχρι μια μέρα που το αριστερό μου πόδι δε μπορούσε να κάνει καλά το βήμα του. Μέχρι την μέρα που έπρεπε να κάνω μαγνητική με παρακέντηση, μέχρι την μέρα που έπρεπε να περπατάω με πατερίτσες για 4 μήνες. Μέχρι την μέρα που έκανα δεύτερη μαγνητική με παρακέντηση και μέχρι την μέρα που ο γιατρός μου είπε: πήγες για προπόνηση ενώ είχες ίωση; Είχα πάει, ναι.

Για τους τέσσερις μήνες που ακολούθησαν υπέφερα μιας κανένα πεζοδρόμιο στην Αθήνα δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει έναν άνθρωπο με πατερίτσες και που δεν μπορούσα να πάω ούτε στο γραφείο μου χωρίς να με συνοδέψει κάποιος. Πιο πολύ όμως υπέφερα τα απογεύματα που έβλεπα τις φόρμες μου και τα αθλητικά μου να μένουν αφόρετα.

Αυτά θυμήθηκα όταν είδα τη νέα ταινία της Bodytalk που διηγείται μια ιστορία με στόχο να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε τη γυμναστική μας.

”Αλήθεια, γιατί βασανίζεις το σώμα σου; Ναι, είσαι πολύ δυνατός. Ξεπερνάς τα όριά σου κάθε μέρα. Πας όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο μακριά.

Είναι, όμως, αυτός ο αληθινός σου στόχος; Σταμάτα για μια στιγμή! Χαλάρωσε και κοίτα πίσω. Δεν σε κυνηγάει κανείς και δεν τρέχεις σε αγώνα δρόμου. Δεν χρειάζεται συνέχεια να ξεπερνάς τον εαυτό σου”.

Το λέω και εγώ η ίδια μερικές φορές στον εαυτό μου και δεν το πιστεύω: Άφησα τη γυμναστική με εντολή γιατρού γιατί το παράκανα. Μόνο έναν χρόνο μετά μου επέτρεψε να κάνω yoga. Για να αποφύγω μια επέμβαση έπρεπε να αφήσω το αγαπημένο μου kick boxing. Πολλές θυσίες μαζεμένες ενώ θα μπορούσα να κάνω γυμναστική με κανονικούς ρυθμούς και να την απολαμβάνω.

”Γυμνάσου για να περάσεις καλά” θέλει να περάσει το μήνυμα η Bodytalk. Γυμνάσου όπως σου αρέσει και όπως το διασκεδάζεις εσύ! TRAIN FOR PLEASURE και τώρα έχω καταλάβει τι θες να πεις αγαπημένη Bodytalk γι’ αυτό στις διακοπές βάζω τις φόρμες και τα αθλητικά μου μόνο για είμαι άνετα αν θελήσω να απολαύσω ένα μικρό τρεξιματάκι δίπλα στην θάλασσα.

Η νέα ταινία της Bodytalk δεν θέλει να σε τρομάξει ούτε να σε πιέσει. Δεν θέλει να σε οδηγήσει στα όριά σου και στην καταπόνηση του σώματός σου. Η νέα ταινία της Bodytalk θέλει να σε ελευθερώσει από τα βάρη της καθημερινότητας και να δεις την γυμναστική σαν έναν τρόπο διασκέδασης και χαράς.

Περισσότερες πληροφορίες στο www.bodytalk.com