Υπάρχει μια ομάδα εκεί εξώ, στον ψηφιακό κόσμο του Facebook, που κερνάει πάστες. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κανείς δεν ξέρει ποιος κερνάει, το μόνο που εννοείται στην όλη κατάσταση είναι πως ‘Γιάννης πίνει (ή τρώει), Γιάννης κερνάει’. Γιατί όλες τις πάστες που τρως, τις έχεις κεράσει στον εαυτό σου. Είτε με αυτά που είπες όσο ήσουν σε σχέση, είτε με αυτά που έκανες όσο δεν ήσουν.
Βρήκαμε λοιπόν, την ομάδα που κερνάει τις πάστες στο Facebook και είχαμε κάτι απορίες που έπρεπε να λυθούν. Κυρίως για τις μεγάλες παραγγελίες που σκοπεύαμε να κάνουμε πολύ σύντομα σε όλους εκείνους που έχουν περάσει (και θα περάσουν) από τη ζωή μας.
Και γιατί όχι; Τους ξέρεις τους διαλόγους μεταξύ φιλενάδων:
-Βγήκατε; Πως πέρασες;
-Ωραία ήταν.
-Σου αρέσει;
-Είναι πολύ καλό παιδί.
-Ε, άμα είναι καλό παιδί, να του πάρουμε μια πάστα!
Βλέποντας πόσες και τι ιστορίες μοιραζόμαστε με τις παρέες μας, κορίτσια/αγόρια για να είμαστε δίκαιοι, και τι ακούγεται σε κάθε “debrief” δε μπορούσαμε παρά να αρχίσουμε να παρατηρούμε. Το ξεκινήσαμε γιατί, στον πολιτισμένο κόσμο, συνήθως προτιμάς να κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου από το να ασχοληθείς με τον «μαλάκα». Απλώς, έπρεπε κάπως να βγάλουμε το άχτι μας. Εμείς, εσείς και αυτοί.
Ποια η σχέση σας με τις πάστες και τη ζαχαροπλαστική γενικότερα;Τις πάστες τις τρώμε, τις λατρεύουμε και ουδέποτε θα θέλαμε κάποιος να τους κάνει κακό. Η ζαχαροπλαστική είναι σαν τους γκόμενους που σου αρέσουν πολύ αλλά ξέρεις πως δεν είναι για σένα. Ενίοτε τη δοκιμάζουμε, την παρακολουθούμε αρκετά αλλά δεν ενθουσιαζόμαστε κιόλας τόσο, ώστε να τα παρατήσουμε όλα για αυτήν.
Όχι για τα λεφτά παιδιά, για την κίνηση.
Είναι απίστευτα τα μηνύματα που έρχονται στο inbox μας γιατί αυτή η ιδιωτικότητα, απελευθερώνει λίγο τον άλλον! Με ένα περίεργο τρόπο δεν «επιλέγουμε» τι θα βγει και τι όχι. Στις ιστορίες αυτές η ζωή επαναλαμβάνεται με άλλους πρωταγωνιστές, τοποθεσίες, συνθήκες και ατάκες ΑΛΛΑ κοινός παρονομαστής είναι η έλλειψη του Happy End. Όποιος ζητάει να κεράσει πάστα, θα την κερνάει λοιπόν, για τον επίλογο ή την κάθαρση ή γιατί το savoir vivre μας έχει δέσει τα χέρια.
Πιστεύετε στα ραντεβού σήμερα; Κι αν ναι, ποιο θα ήταν ένα ιδανικό πρώτο ραντεβού για εσάς;Πως δεν πιστεύουμε; Είμαστε βαθιά ρομαντικές, παρά τον κυνισμό μας. Ιδανικά, απογευματινή βόλτα για παγωτό στη θάλασσα. Από αυτές που τελικά καταλήγεις να περπατάς ξυπόλητος, να συζητάς με τις ώρες, πίνοντας μια μπύρα κάτω από τα αστέρια, στο απόλυτο τίποτα – (και bonus όταν πια δροσίσει αρκετά και σου δώσει το φούτερ του, να ξέρεις ότι δεν ήθελες να είσαι πουθενά αλλού). Τόσο ρομαντικές.
Ποια είναι η πιο περίεργη πάστα που έχετε κεράσει ποτέ και ποια η ιστορία πίσω από αυτήν;Η πιο περίεργη πάστα ήταν κάτι τύπου φραμπουάζ. Αλλά ιστορία ήταν μεταξύ ζευγαριού που η κοπέλα ρώτησε 2-3 μέρες μετά τη γιορτή της ΓΙΑΤΙ δεν της ευχήθηκε το αγόρι της και η απάντηση του ήταν απλά «Μα είναι αυτονόητα τα χρόνια πολλά». Μα δεν είναι;
Η κάθε πάστα είναι μια άτυπη μορφή λήξης συμβολαίου. Συνήθως αφορά περιπτώσεις που δε σκοπεύεις να ξαναμιλήσεις, δεις, συναναστραφείς, ασχοληθείς με τον άλλο και πας παρακάτω, με τον πιο γλυκό τρόπο. ΜΗΠΩΣ μάθει και εκείνος να σκέφτεται ΚΑΙ να σου φύγει και εσένα. Λίγο ουτοπικό ναι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις!
Ποια είναι η δική σας αγαπημένη πάστα;Η δική μας αγαπημένη πάστα, δεν έχει φτιαχτεί ακόμα!
Τι θα θέλατε να καταφέρετε με το project αυτό;Να μοιραζόμαστε ιστορίες που έχουν συμβεί και αξίζει να γίνουν γνωστές, να δείχνουμε ότι υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που ζουν κωμικοτραγικά σκηνικά και πως όλα αντιμετωπίζονται καλύτερα με θετικότητα και χιούμορ. Θέλουμε όμως πολύ να έρθει μια μέρα που θα γίνεται στα αλήθεια η παράδοση της πάστας απευθείας στους δικαιούχους τους. Μη φανταστείς βία, βρισίδια, κατινιές και τσακωμούς. Μακριά από εμάς. Μια γλυκιά χειρονομία αντί επιλόγου, για να κλείνουν τα κεφάλαια της ζωής μας με χιούμορ και να περνάμε στα επόμενα, όσο πιο ξέγνοιαστοι και καθαροί γίνεται! Bring it on! 😀
