Πέτυχα την Αλεξάνδρα Αϊδίνη σε μια σπάνια στιγμή. Την έπιασα την ώρα που ετοιμαζόταν για έναν υπνάκο αγκαλιά με τον γάτο της στον καναπέ. Ευτυχία. Λίγο πριν μελετούσε το κείμενο της για τις Τρεις Αδερφές, παράσταση που θα ανέβει στο Θέατρο Πορεία.

Πώς πήρες το όνομα Αλεξάνδρα;

Επανάσταση των γονιών μου. Απλά το διάλεξαν γιατί τους άρεσε. Αργότερα το μετανιώσαμε λίγο όλοι που δεν πήρα το όνομα της αγαπημένης μου γιαγιάς. Αγγελική.

Ποια είναι τα απαραίτητα που πακετάρεις για κάτι έκτακτο;

Τα γυαλιά μου, πρέπει οπωσδήποτε να τα έχω μαζί μου πάντα κι ας μην τα φοράω συνεχώς. Όταν τα ξεχνάω με πιάνει μια μικρή κατάθλιψη.Ότι δεν θα μπορέσω να τα δω όλα. Ως εκεί που φτάνει το μάτι μου.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ανασφαλής, εκτός απο το να μην έχεις τα γυαλιά σου;

Η ανασφάλεια είναι μια μόνιμη εσωτερική συνθήκη. Προσπαθώ να ζω μαζί της πια και να είμαστε δημιουργικές μαζί χωρίς να με ακινητοποιεί. Φαντάζομαι ότι το να νιώσω ξαφνικά πολύ μόνιμα ασφαλής θα μου δημιουργούσε την πιο μεγάλη ανασφάλεια!

Ποιος ήταν ο παιδικός σου έρωτας;

Α! ο Νικόλας. Πολλά χρόνια.. Συμμαθητής μου στο δημοτικό. Στην Ιταλική σχολή. Ακόμα με κοροϊδεύει για αυτό και γελάμε. Είμαστε φίλοι από τότε μέχρι σήμερα. Πέρσι μάλιστα τον παντρέψαμε με ένα σπουδαίο κορίτσι!

Ποια ήταν η τελευταία φορά που έκανες κάτι πολύ δημιουργικό εκτός θεάτρου;

Εχτές. Υπάρχει μια ελιά στην μικρή μου άυλη. Σκαρφάλωσα στο φράχτη και μάζευα ελιές. Θέλω να τις διατηρήσω , να τις χωρίσω σε βάζα και να τις κάνω δώρο στους φίλους μου. Δεν πρόκειται για κάποια υψηλή σύλληψη αλλά για μένα ήταν απελευθερωτικό δημιουργικό και πολύ απτό ταυτόχρονα.

Ποιο είναι το Exit song σου;

Where is my mind – Pixies

15 Σεπτεμβρίου 2014. Δύσκολη. Πολύ. Αποκαλυπτική. Τώρα που το θυμάμαι..