Είμαστε εμείς που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό από την προηγούμενη εβδομάδα, είναι και εκείνοι που τα σκέφτονται όλα αφού τα έχουν ήδη κάνει. Σε αυτό το κείμενο, περιέργως δεν θα μιλήσουμε για εμάς αλλά για εκείνους. Εκείνους τους υπερκινητικούς ανθρώπους που δεν θέλουν να χάνουν την στιγμή, το συναίσθημα και την ενέργειά τους σε ανούσιες σκέψεις. Με άλλα λόγια, όπως θα έλεγε και η δική μου αγαπημένη Summer “Color my life with the chaos of trouble”.
Οι πραγματικότητές σας είναι εκείνες που δεν μπορώ να κατανοήσω, μα θα προσπαθήσω. Το υπόσχομαι.
- Κάνετε τα πάντα, πάνω στην στιγμή
Το πρώτο feeling το σωστό, που θα έλεγαν και στο χωριό μου. Εκείνο του «άντρα θέλω, τώρα τον (ε)θέλω» και όλα βγαίνουν καλά και όμορφα με θάρρος και πάθος. Γιατί δεν το έχεις σκεφτεί και πολύ, και οι επιπτώσεις μάλλον δεν σε νοιάζουν τόσο. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
- Παίρνετε τις αποφάσεις ζωής σε μια στιγμή
Έχω ξαναπεί πολλές φορές ότι τις αποφάσεις της καθημερινότητάς μου τις χωρίζω σε «στιγμής» και «ζωής». Το έκανα από πάντα με τις καλύτερες μου φίλες για να συνεννοηθούμε σε μια κλίμακα του «πόσο θέλεις κάτι». Εσείς λοιπόν, δεν το έχετε αυτό. Δεν έχει σημασία το πόσο θέλετε κάτι γιατί πολύ απλά οι δικές σας αποφάσεις ζωής είναι της στιγμής. Σε σημείο που δεν ξέρω αν ζηλεύω το να πάρεις μια δουλειά που θα μετανιώσεις στο τέλος. Γιατί στην τελική, πως θα ξέρεις αν αξίζει η απόφαση το μπουκάλι κρασί που θα πρεπε να ανοίξεις συζητώντας το;
- Δεν μετανιώνεις για τίποτα, μέχρι να το κάνεις
Αυτό το “και αν μετανιώσω”, δεν υπάρχει για εσάς. Αν μετανιώσω, μετάνιωσα θα πεις και πέρνα έξω πριν μαζευτούμε οι πολλοί της σκέψης και το ξανασκεφτούμε (Είδες τι έκανα εδώ, έτσι;).
Παρ’ όλα αυτά, επειδή σας αποθέωσα λίγο με τον δικό μου τρόπο να πούμε και κανένα λαθάκι απ’τα δικά σας, τα μοναδικά. Και εσείς υπεραναλύετε και εσείς σκέφτεστε κάτι. Ακόμη και αν αυτό το κάτι είναι τα μικρά καθημερινά πραγματάκια. Ακόμη και αν είναι το άγχος του ραντεβού που θα έχετε σε μισή ώρα. Υπερανάλυση εμείς, υπερανάλυση και εσείς. Το θέμα είναι ποιανού η υπερανάλυση αξίζει; Να σου πω κάτι: κανενός.
