Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα στον κόσμο αν υπήρχαν περισσότερα άτομα σαν την Adele Haenel. Πόσες καταστάσεις θα είχαν αποφευχθεί και πόσοι θα είχαν γνωρίσει την τιμωρία τους;
Η Adele, μία από τις πιο καταξιωμένες ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου, έχοντας στο ιστορικό της καριέρας της ταινίες πολυβραβευμένες- όπως το «Les Combattants» , «Το Πορτραίτο Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται»- και πολλά προσωπικά βραβεία για τους ρόλους που έχει ερμηνεύσει, ξεκίνησε έφηβη την κινηματογραφική της καριέρα με στόχους και όνειρα. Κατάφερε να εξελιχθεί σε μία δυναμική φωνή ενάντια της σεξουαλικής κακοποίησης και σε ένα ¨σωσίβιο¨ έτοιμο να σώσει όσα περισσότερα θύματα μπορεί και να αποτρέψει παρόμοια γεγονότα.
Έχοντας βιώσει πολλές δύσκολες και βρώμικες καταστάσεις η ίδια από μικρή μόλις ηλικία η νεαρή ηθοποιός θέλει να καταγγελθούν και ακουστούν δυνατά όλα όσα έχει υποφέρει στον υποκριτικό κόσμο που τελικά όλοι υποκρίνονται.
«Η σιωπή είναι συνενοχή»
Το 2019, προχώρησε σε καταγγελία κατά του σκηνοθέτη Christophe Ruggia για σεξουαλική κακοποίηση στην ηλικία των 12, κάτι το οποίο συνεχίστηκε μέχρι τα 15 της χρόνια. Αυτή η κίνηση προκάλεσε σοκ στη Γαλλία και συγκεκριμένα στο κινηματογραφικό στερέωμα, μία πρωτοφανής γι’ αυτούς κίνηση προκαλώντας μία έντονη συζήτηση- απαραίτητη να συμβεί- για το δικαίωμα που απολαμβάνουν οι θύτες στον καλλιτεχνικό χώρο της Γαλλίας, αυτό της ασυλίας, ένα ανήκουστο προνόμιο.
Η επιλογή της να μιλήσει ανοιχτά δεν ήταν μόνο απαραίτητη για να επέλθει η προσωπική της εσωτερική γαλήνη αλλά και για όλα τα θύματα που ζουν παρόμοιες καταστάσεις, να μην σιωπούν, να βρουν το θάρρος και να βγουν μπροστά, να μιλήσουν για όλους όσους χρησιμοποιώντας της φήμη τους, τα χρήματα ή την εξουσίας τους, βρίσκουν τρόπο και καλύπτουν τις πράξεις τους και τελικά να γλιτώνουν βγαίνοντας αλώβητοι.
Τέχνη και Ηθική σε σύγκρουση
Από τα λίγα άτομα που προτίμησαν να βάλουν την ηθική πάνω από την προσωπική τους επιτυχία. Αποφάσισε να αποσυρθεί από το χώρο της ηθοποιίας και να αφοσιωθεί στον ακτιβισμό. Αφορμή στάθηκε η συγκάλυψη κακοποιήσεων από τη βιομηχανία του κινηματογράφου που επιλέγει να προστατεύει τους θύτες και όχι τα θύματα. Έχει δηλώσει ότι η τέχνη για εκείνη είναι ένα μέσο έκφρασης της αλήθειας και τη διεκδίκηση της δικαιοσύνης. Η ηθική δεν πρέπει να θυσιάζεται για την τέχνη.
Η Adele υποστηρίζει κινήματα όπως το #Me Too και #NousToutes προκαλώντας τους θύτες και τους δράστες να λογοδοτήσουν και να αλλάξουν επιτέλους οι τρόποι αντιμετώπισης και οι δομές της εξουσίας στη βιομηχανία του κινηματογράφου.
Ηχηρό μήνυμα ήταν και η αποχώρησή της από την τελετή των βραβείων Cesar το 2020 μετά το βραβείο του Roman Polanski, ο οποίος είχε καταδικαστεί για βιασμό. Το βίντεο με την αποχώρησή της έγινε viral στο διαδίκτυο και μετονομάστηκε από τη Virginie Despentes ως «σηκωνόμαστε και φεύγουμε». Η αντίδραση αυτή πυροδότησε ξανά έντονες συζητήσεις στη Γαλλία που ξέφυγαν από τα όρια της χώρας.
@cinematographline i’m back guys !! « la honte » i agree. #romanpolanski #jaccuse #france #honte #adelehaenel #shame ♬ original sound – linouuuu
Η πρώτη δίκη του κινήματος #Me Too στη Γαλλία
Στη δίκη του σκηνοθέτη Christophe Ruggia, για την κακοποίηση της ηθοποιού μεταξύ 12 και 15 ετών, ισχυρίστηκε- στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα- πως προσπάθησε να την ¨προστατεύσει¨ από τον έξω κόσμο. Όπως ήταν φυσικό, η Adele αποχώρησε από την αίθουσα του δικαστηρίου.
«Όλοι μου ζητούν να κλάψω για τη μοίρα του Christophe Ruggia. Αλλά ποιος νοιαζόταν για το παιδί;», ήταν η απάντηση της. Αυτό το ίδιο παιδί σήμερα παρακολουθεί τον κακοποίητή του να κυκλοφορεί ελεύθερος, σαν να μην έχει διαπράξει ένα σοβαρό αδίκημα και να του έχουν επιβληθεί μόνο 5 χρόνια φυλάκισης, 3 μαζί με την αναστολή.
Αυτή η πρώτη δίκη του κινήματος #Me Too στη Γαλλία, έφερε στο φως από την Adele, τις επιθέσεις του 2019 ταρακουνώντας τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Σταδιακά άρχισε να απομακρύνεται από τον κινηματογράφο «οι ισχυροί συνεχίζουν να μας καταπιέζουν […] οι βιαστές εξακολουθούν να ανταμείβονται και περιμένουν από εμένα να μείνω σιωπηλή; Ποτέ».
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες υποθέσεις έχουν αρχίσει να ¨ξεσκεπάζονται¨, κατηγορίες που όπως λέγεται συγκλόνισαν τον κινηματογραφικό τομέα, ο οποίος- ο ίδιος- καλύπτει, υποθέσεις όπως αυτές του Gerard De Partie που θα καταδικαστεί τον επερχόμενο Μάρτιο για φερόμενη επίθεση σε δύο γυναίκες το 2021 σε πλατό κινηματογράφου.
Η Adele έχει καταφέρει μέσα από τον αγώνα της να παρακινήσει κι άλλα θύματα να μιλήσουν, όπως την Judith Godreche– κακοποιήθηκε στην εφηβεία της από τους σκηνοθέτες Benoit Jacquot και Jacques Doillon– ενώ στο πλευρό της βρίσκονται πολλές διάσημες γυναίκες της Γαλλίας, Marion Cotillard, Brigitte Macron κ. α..
Η στάση της Adele Haenel χαρακτηρίζεται σκληρή αλλά είναι αυτή ακριβώς που χρειάζεται ανοίγοντας μία νέα σελίδα να συζητηθεί δημόσια η διαφάνεια και η δικαιοσύνη στον καλλιτεχνικό χώρο. Οι θύτες πρέπει να πάψουν να καλύπτονται και οι φωνές των θυμάτων να ακουστούν. Είναι ένας δύσκολος δρόμος, γίνονται συζητήσεις για αυτονόητα πράγματα και δικαιώματα. Γίνεται αντιληπτό για ακόμη μία φορά πως η εξουσία, τα χρήματα είναι πιο πάνω από την αλήθεια και το δίκαιο κι ας βρισκόμαστε, σε λίγο, στο 2025. Η αλλαγή απαιτεί χρόνο, είναι όμως εφικτή. Οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίσουν να μιλούν μέχρι να εξαφανιστεί για πάντα η άποψη ότι ο κερδίζει πάντα ο ισχυρός, επειδή απλά είναι ισχυρός.
