Alfred Hitchcock. Αν οι ταινίες του δεν καταφέρουν να απομακρύνουν τις έγνοιες σου για 2 (περίπου) ώρες, τότε δε ξέρω τι μπορεί να το κάνει.
Σου υπόσχομαι ότι σε ένα τέταρτο από την έναρξη της ταινίας το μόνο που θα έχει μείνει στο μυαλό σου είναι η απορία ‘who dunit?’
‘Whodunit’ (ποιος το έκανε) είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να αποδώσει με ακρίβεια τις ταινίες όπου η λύση ενός μυστηρίου είναι το βασικό συστατικό και η πλοκή περιστρέφεται γύρω από τη διαλεύκανση ενός εγκλήματος. Λίγο ‘whodunit’, λίγο ψυχολογικό θρίλερ, εξαιρετική σκηνοθεσία, εύθραυστοι και troubled πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες και πολύ suspense είναι τα στοιχεία που χρησιμοποιεί ο Άγγλος σκηνοθέτης για να καθηλώσει το κοινό του.
Tρεις ταινίες είναι λίγες για να αποδώσουν το μέγεθος της δημιουργίας του ‘master of suspense’ Alfred Hitchcock που δούλεψε για σχεδόν 60 χρόνια στη βιομηχανία του κινηματογράφου και πήρε τον τίτλο του Ιππότη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας 4 μήνες πριν πεθάνει. Ταλαντούχος αλλά και ιδιόρρυθμος , έμεινε στην ιστορία εκτός από τις ταινίες του και για την εμμονή του με τις ξανθιές πρωταγωνίστριές του που έφτανε στα όρια του φετιχισμού, τη συγκαλυμμένη σεξουαλικότητα και το στοιχείο του voyeurism που χαρακτηρίζει τη σκηνοθετική του ματιά και την αμφιλεγόμενη αναπαράσταση των γυναικείων χαρακτήρων που πολλές φορές ξεσήκωσε θύελλες αρνητικών σχολίων προς το πρόσωπό του.
Παρακάτω θα βρεις τρεις από τις πιο iconic κινηματογραφικές στιγμές του σκηνοθέτη που ανέδειξε μέσα από τις ταινίες του μερικούς από τους πιο διάσημους ηθοποιούς του κλασικού Hollywood.
North by Northwest (1959)
Δεν υπάρχει τίποτα πιο relaxing από τη θέα του Cary Grant μέσα στο crisp Kilgour κοστούμι του να τριγυρνάει στους δρόμους της Νέας Υόρκης και να μπαίνει για martinis στο θρυλικό ‘The Oak Room’ του Plaza. Μην περιμένεις όμως το συναίσθημα αυτό να διαρκέσει παραπάνω από τα πρώτα δέκα λεπτά της ταινίας αφού πολύ νωρίς ο θεατής γίνεται κοινωνός της απίθανης περιπέτειας στην οποία μπλέκεται τυχαία ο ανυποψίαστος πρωταγωνιστής όταν τον μπερδεύουν με κάποιον άλλον οι πράκτορες μιας μυστηριώδους οργάνωσης. Αδιάκοπο κυνηγητό με φόντο τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ένας αθώος που προσπαθεί να γλιτώσει και μία iconic Hitchcock blonde, η Eva Marie Saint που ίσως για πρώτη φορά κάνει τον αμετανόητο εργένη και ασυγκίνητο Cary Grant να ερωτευτεί τόσο παράφορα. Η ταινία πήρε τον ελληνικό τίτλο «Στην σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων» αφού η τελευταία σκηνή εκτυλίσσεται στο όρος Rushmore στην South Dakota όπου οι προτομές των τεσσάρων μεγάλων Προέδρων της Αμερικής (George Washington , Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt και Abraham Lincoln) είναι σμιλεμένες σε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων γλυπτό στον γρανιτένιο βράχο.
To catch a thief (1955)
O Cary Grant πετάει για λίγο τα αυστηρά κοστούμια για να εμφανιστεί χαλαρός με ανάλαφρες μαρινιέρες και καλοκαιρινά blazer στη γαλλική Ριβιέρα όπου εκτυλίσσεται αυτή η ultra stylish ρομαντική ταινία μυστηρίου. Για τον Grant είναι μία από τις 4 ταινίες που θα γυρίσει με τον Hitchcock ενώ για την συμπρωταγωνίστριά του Grace Kelly η τρίτη και τελευταία της ταινία με το σκηνοθέτη πριν αποσυρθεί από το Hollywood για να παντρευτεί τον πρίγκηπα Ρενιέ του Μονακό. Η Kelly ήταν η αγαπημένη ξανθιά του Hitchcock που ο ίδιος δεν ξεπέρασε ποτέ αφού όπως είχε δηλώσει για την leading lady του «Έχει μία μη προφανή και κομψή σεξουαλικότητα που πρέπει να ανακαλύψεις. Και αυτό με συνεπαίρνει».
Η ταινία έχει εξαιρετική πλοκή και θα σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος όχι όμως μόνο για τα αναπάντεχα plot twists και για το suspense της αλλά και για τα iconic looks της Kelly, που έγραψαν fashion ιστορία και λειτουργούν ως fashion references μέχρι σήμερα. Σε αυτά ανήκουν το ανάλαφρο powder blue βραδινό φόρεμα από σιφόν με αρχαιοελληνικές επιρροές και το αξεπέραστο strapless pearly white βραδινό σιφόν φόρεμα συνδυασμένο με ένα diamond necklace που την κάνει να λάμπει πιο πολύ από τα πυροτεχνήματα που σκάνε βροχή έξω από το παράθυρό της. Ο Hitchcock είχε ζητήσει από την costume designer Edith Head να ντύσει επίτηδες την Kelly με ψυχρά χρώματα για να φαίνεται σαν μία απόμακρη ice queen, δημιουργώντας έτσι μια αντιδιαστολή ανάμεσα στην ψυχρή εμφάνισή της και στην θερμή θηλυκή της πλευρά όπως αυτή ξεδιπλώνεται στη ταινία. Τι λέγαμε για το φετίχ του Hitchcock με τις ξανθές του πρωταγωνίστριες;
Rear Window (1954)
H voyeuristic ματιά του Hitchcock στο απόγειό της μέσα από τον καθηλωμένο στο αναπηρικό καροτσάκι James Stewart που αποκτά τη κακή συνήθεια να κρυφοκοιτάζει στα γύρω διαμερίσματα. Ο πρωταγωνιστής μετά από ένα ατύχημα εν ώρα εργασίας βρίσκεται με το πόδι στο γύψο, κλεισμένος στο διαμέρισμά του στο Manhattan της Νέας Υόρκης, όπου παρακολουθεί με τις ώρες τα σπίτια των γειτόνων του, από τις πιο καθημερινές μέχρι τις πιο απόκρυφες στιγμές τους. Μέσα από αυτή τη συνήθεια καταλήγει να δει κάτι που δεν έπρεπε και θα βάλει σε μπελάδες τον ίδιο και τη σύντροφό του που υποδύεται η Grace Kelly. Ο Hitchcock παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας αφού από τις εισαγωγικές σκηνές της ταινίας σε μεταφέρει με τρομερή μαεστρία στην ζέστη και την υγρασία του νεοϋορκέζικου καλοκαιριού που βασανίζει τον Stewart μέρα νύχτα και στον μικρόκοσμο αυτού του courtyard που κρύβει ένα φονικό μυστικό.
Η πλοκή είναι τόσο αριστοτεχνικά στημένη κορυφώνοντας αργά και σταθερά το μυστήριο, που θα σε κάνει να κρατιέσαι στο τέλος από τα μπράτσα της καρέκλας από την αγωνία. Η Kelly στο ρόλο της εύπορης socialite girlfriend που θα κάνει τα πάντα για την αγάπη του περιπετειώδους πρωταγωνιστή, χαρίζει απλόχερα classic looks δια χειρός Edith Head, με φουστάνια από σιφόν και οργάντζα, μεταξωτά night gowns και αποκαλυπτικά halternecks, see through dressing gowns και πολλές πολλές πέρλες, fancy καπέλα και ακριβά κοσμήματα.
