Μπορεί να έχει γίνει πλέον κλισέ, αλλά καμιά φορά το Hollywood αξίζει να βασίζει τις ταινίες του σε κάποια αληθινή ιστορία. Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε και η το Beautiful Boy με τους αληθινούς David και Nic Sheff να φιγουράρουν από πίσω.
Ο Nic ήταν ένα παιδί σαν όλα τα άλλα της ηλικίας του. Καλός μαθητής, με πολλούς φίλους κ.λπ. Κι οι γονείς του είχαν ακριβώς αυτήν την εικόνα για εκείνον. Μέχρι που όταν ήταν 11 χρονών, ο πατέρας του ανακάλυψε μέσα στην τσάντα του ένα σακουλάκι με μαριχουάνα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε κάτι σαν roller coaster για όλη την οικογένεια, το οποίο συνεχίστηκε για τουλάχιστον μια δεκαετία αργότερα.
Η πραγματική ιστορία, όπως είναι φυσικό, ήταν πολύ πιο οδυνηρή από τα όσα παρακολουθούμε στα 120 λεπτά της ταινίας. Ο ίδιος ο Nic είχε γίνει αγνώριστος για τους δικούς του ανθρώπους. Έκλεβε χρήματα από τον μικρότερο αδερφό του, εξαφανιζόταν για μέρες και πολλές φορές οι γονείς του δέχονταν κλήσεις από την εντατική που τους έλεγε ότι δεν ήξεραν αν ο γιος τους θα την βγάλει καθαρή. Μετά από πολλές προσπάθειες, πολλά προγράμματα απεξάρτησης και συνεχείς αποτυχίες ο Nic τα κατάφερε, είναι πλέον 36 χρονών και 8 χρόνια νηφάλιος.
Σε όλη αυτή την ιστορία, ωστόσο, πέρα από τον Nic, τον καταλυτικό ρόλο τον είχε ο πατέρας του, David. Ήταν εκείνος που πίστευε πως είχε μια “φυσιολογική”, ήρεμη οικογένεια, μακριά από όλα εκείνα που άκουγαν μόνο στις ειδήσεις. Πίστευε πως οι εξαρτημένοι ήταν άνθρωποι που υπάρχουν μόνο σε κακόφημες γειτονιές και όχι μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Όταν ο πατέρας του άρχισε να αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα της υπόθεσης, τότε συνειδητοποίησε πως πραγματικά είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Η εξάρτηση δυστυχώς δεν κάνει διακρίσεις. Και στην οικογένεια Sheff το απέδειξε περίτρανα.
Έτσι ο David θέλησε να μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο την ιστορία του. Να δώσει και στους άλλους να καταλάβουν, ότι η εξάρτηση δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάπου μακριά μας. Ούτε ότι αν δεν μιλάμε για αυτήν δεν πρόκειται να μας βρει.
Γι’αυτό έγραψε ένα άρθρο για την ιστορία του με τον γιο του στο περιοδικό New York Times. Με το άρθρο αυτό απευθυνόταν σε κάθε γονιό μετά τα όσα είχε περάσει. Το άρθρο αυτό μεγάλωσε σταδιακά κι έγινε ένα ολόκληρο βιβλίο με τίτλο “Beautiful Boy”. Το όνομα αυτό προέρχεται από ένα τραγούδι που συνήθιζε να τραγουδά ο David στον Nic, όταν ήταν μικρός.
Αργότερα ζητήθηκε και από τον ίδιο τον Nic να καταγράψει στις σελίδες ενός βιβλίου την εμπειρία του ως τότε. Κι έτσι προέκυψε το βιβλίο Tweak, που εκδόθηκε τον ίδιο μήνα με το Beautiful Boy και απλά μας προσφέρει ένα διαφορετικό POV στην ιστορία. Για την ακρίβεια, όλα αυτά τα συναισθήματα που κατακλύζουν έναν εξαρτημένο νέο. Αλλά κυρίως το πώς από όλες τις θεραπείες και τις αποτοξινώσεις, αυτό που πραγματικά τον σώζει είναι η αγάπη των γύρω του.
Όλα αυτά ήταν αρκετά για τους παραγωγούς ώστε να ζητήσουν να μεταφερθεί η ιστορία αυτή στη μεγάλη οθόνη. Πρώτον ως ένα χτύπημα στο Χόλυγουντ που αποφεύγει να “μιλήσει” για όλα αυτά τα δήθεν ταμπού θέματα. Αλλά κυρίως για να δείξουν ότι κανείς δεν είναι μόνος, κυρίως εκείνοι που περνάνε μια άσχημη φάση εξαιτίας κάποιας εξάρτησης.
