Η πρώτη μου δουλειά μετά από το πανεπιστήμιο μου έμαθε πολλά. Έμαθα τις εσωτερικές νόρμες του γραφείου, έμαθα να διαχειρίζομαι γραμματειακά καθήκοντα και να κάνω έρευνα με έναν δικό μου τρόπο. Φυσικά όμως, μέχρι να τα καταφέρω έκανα αρκετά λάθη. Για όλα αυτά τα λάθη φυσικά και είχα μία δικαιολογία ή μία συγγνώμη, μιας και τα πράγματα δεν πηγαίναν όπως ήταν κανονισμένα. Ωστόσο, αφού πέρασε η πρώτη εβδομάδα, παρατηρούσα περισσότερο τους συναδέλφους που ήταν περισσότερο καιρό εκεί σχετικά με το πώς διαχειρίζονταν τα πράγματα στη δουλειά.
Τότε ήταν που έκανα μία αλλαγή, που αποδείχτηκε αρκετά σημαντική, που αφορούσε το πώς διαχειρίζομαι τα λάθη που έκανα.
Αντικατέστησα τις συγνώμες με τη φράση “Ναι, θα το διορθώσω”
Αυτό που κατάλαβα ήταν πώς το “θα το διορθώσω” κρυβόταν πίσω από όλα όσα έλεγα από την αρχή. Προσπαθούσα να δείξω ότι καταλάβαινα τη ρίζα του προβλήματος και αυτό θα με έκανε να αποφύγω παρόμοια λάθη στο μέλλον. Η συγγνώμη ωστόσο πολλές φορές δεν γινόταν όσο αποδεκτή περίμενα. Το γιατί;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Για παράδειγμα, με το να ζητάς πολλές φορές συγνώμη το μόνο που καταφέρνεις είναι να μη δείχνεις ειλικρινής, αλλά φοβισμένη και χωρίς αυτοπεποίθηση. Τις περισσότερες φορές χωρίς να το θέλουμε αυτό που λέμε μεταφράζεται λάθος, και η συγγνώμη μπορεί να μεταφραστεί ως δικαιολογία.
Φυσικά, δε θέλουμε να αμφισβητήσουμε τη δύναμη που κρύβει μία συγγνώμη όταν χρειάζεται. Το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις μετά από ένα λάθος είναι να προσπαθήσεις να κερδίσεις ξανά την εμπιστοσύνη των συναδέλφων σου. Άσχετα όμως με το μέγεθος της συγνώμης, πάντα θα πρέπει να παρουσιάζεις και μία λύση. Έτσι δείχνεις ότι κατανοείς την κατάσταση και μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα μιας και κατάλαβες τι έκανες λάθος.
Μία συμβουλή: να παίρνεις πάντα την ευθύνη των πράξεών σου, αλλά να μην κολλάς στα ελαττώματά σου
Μην το παρακάνεις με τις λέξεις. Το να αναλύεις το πλάνο σου με κάθε λεπτομέρεια, θα μοιάζει με μία μεγάλη συγγνώμη. Αυτό που προτείνω είναι να μείνεις σε μία-δυο προτάσεις, εκτός κι αν το πρόβλημα είναι μεγάλο και περίπλοκο.
Για παράδειγμα, λέγοντας “Για να τα καταφέρω, θα έρχομαι νωρίτερα τις Δευτέρες” ή “Θα φτιάξω υπενθυμίσεις για να βεβαιώνομαι ότι δεν θα ξεφύγω από το πλάνο.”
Είναι δίκοπο μαχαίρι το αν θα εκτιμηθεί ή όχι αυτή σου η κίνηση. Πάρε ένα λεπτό να “διαβάσεις” τους συναδέλφους σου. Ρώτησε τον εργοδότη σου ή κάποιον συνάδελφο “Τι πιστεύεις γι’ αυτό το πλάνο;” ή “Έχεις κάτι άλλο να προτείνεις;” .
Συχνά, το να προτείνεις μία λύση δείχνει ακριβώς αυτό που θέλεις να καταφέρεις. Όταν όμως οι οδηγίες που σου δίνονται είναι πολύ συγκεκριμένες, τι γίνεται τότε;
Προσπάθησε να αντικαταστήσεις το “Συγγνώμη” με το “Ευχαριστώ”. Το “ευχαριστώ” αφαιρεί την προσοχή από πάνω σου, από τα συναισθήματά σου, και δίνει έμφαση στην ευγνωμοσύνη σου. Είναι άλλη μία αλλαγή που έχει μεγάλο αντίκτυπο.
Για παράδειγμα: “Καταλαβαίνω ότι είναι η δεύτερη φορά που κανονίζουμε το meeting. Ευχαριστώ για την ευελιξία σας.” ή “Το τμήμα του IT προσπαθεί να διευθετήσει το πρόβλημα. Ευχαριστώ για την υπομονή σας.” Είναι ευγενικό και θετικό.
Όταν έφυγα από την πρώτη μου δουλειά, μου διοργάνωσα ένα πάρτι. Δουλεύοντας μαζί με τη συγκεκριμένη ομάδα, έμαθα να μη ζητάω συγγνώμη αλλά να παρουσιάζω λύσεις.
