Πρόσφατα, έτυχε να είμαι παρούσα σε μία συζήτηση, η οποία με έκανε να νιώσω περίεργα και ενοχικά. Αφορμή στάθηκε το ντύσιμο μίας γυναίκας που θύμισε στην παρέα την ανάρτηση της Μαρίας Κωνσταντάκης με το λευκό μαγιώ και τον “πόλεμο” που δημιουργήθηκε στα σχόλια κάτω από τη φωτογραφία της. Η γυναίκα μπροστά μας επέλεξε να φορέσει ένα τζιν σορτς με ένα λευκό tank top, τα οποία -για άλλη μία φορά- ήταν αρκετά για να προκαλέσουν σχόλια.

Θα σκεφτεί κανείς, τι κακό μπορεί να έχει ένα σορτς με ένα απλό φανελάκι; Και ενώ κανονικά δεν υπάρχει κάτι περίεργο σ’ αυτό, τα σχόλια δεν άργησαν να έρθουν.

Για το αντρικό φύλο της παρέας ήταν ένα ευχάριστο θέαμα που συνοδευόταν με τα ανάλογα σεξιστικά σχόλια, που όλοι μας μπορούμε να φανταστούμε. Τα αντίστοιχα σχόλια ήρθαν όμως κι από πολλές γυναίκες. Αυτόματα ένιωσα περίεργα, ήταν λες και μία χρονομηχανή με είχε μεταφέρει πίσω στη δεκαετία του ’50. Σκέφτηκα πόσες ίσως, φορές θα έχω βρεθεί κι εγώ στη θέση της και ένιωσα ντροπή.

«Μας το παίζετε όλες φεμινίστριες και γι’ αυτό δεν φοράτε σουτιέν, η νέα μόδα». Η τάση μη χρήσης σουτιέν όντως δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, είχε φεμινιστικό χαρακτήρα ήδη από τη δεκαετία του ΄70, με γυναίκες να διαμαρτύρονται για πολιτιστικούς και σωματικούς περιορισμούς που επιβάλλονται από τα σουτιέν.

Το 2015, πριν από περίπου δέκα χρόνια, το κίνημα #freethenipple αποτέλεσε μία ακόμη φεμινιστική και επαναστατική κίνηση, όχι τόσο για το σουτιέν ως ένα απλό είδος ρουχισμού αλλά για το τέλος αντικειμενοποίησης της γυναικείας θηλής απέναντι στην αντρική.

Σήμερα για μεγάλο μέρος γυναικών της νέας γενιάς δεν αποτελεί ούτε φεμινιστικό ζήτημα αλλά ούτε έχει σχέση με κάποια ιδεολογία τους. Δεν κρύβει κάποιο μήνυμα που θέλουν να περάσουν ως επανάσταση εναντίον του σουτιέν. Απλώς δεν το θεωρούν συχνά απαραίτητο να συμπεριληφθεί στο ντύσιμό τους. Προτιμούν την άνεσή τους, όσο δύσκολο κι αν είναι για κάποια μυαλά να το χωνέψουν και να το δεχτούν.

Στο τέλος αυτού του καταπιεστικού συναισθήματος για το γυναικείο στήθος συνέβαλε και η πανδημία. Με τον κατ’ οίκον περιορισμό το σύμβολο της θηλυκότητας για πολλούς, κατέληξε κρεμασμένο στο πόμολο της πόρτας.

«Καλά δεν νιώθετε περίεργα και άσχημα, όταν κυκλοφορείτε δημόσια χωρίς σουτιέν»; Περίεργα και άβολα μπορεί να αισθανθεί μία γυναίκα με τέτοιου είδους σχόλια που θα ακολουθήσουν και την κριτική που θα δεχθεί. Για τα περίεργα βλέμματα, τα οποία θα υποδηλώνουν την σκέψη, που τις περισσότερες φορές είναι προκλητική, πρόστυχη και κακόβουλη. Σκέψεις που δεν γίνονται και θα γίνουν ποτέ στη θέα του αντρικού στήθους. Δημιουργούν αίσθημα ντροπής για ένα κομμάτι του ανθρώπινου, γυναικείου σώματος.

Κι έτσι για ένα ακόμα καλοκαίρι το γυναικείο στήθος έγινε θέμα συζήτησης, με τις φράσεις αυτές να ακούγονται γιατί κάποιες γυναίκες αποφάσισαν μαζί με το σουτιέν τους να κρεμάσουν στην πόρτα και τις συντηρητικές και καταπιεστικές αυτές απόψεις.

Πηγές: Wikipedia: Bralessness.