Οι δρόμοι της μοσχοβολάνε από το ψωμί της, για το οποίο τόσο πολύ φημίζεται. Το ιστορικό της κέντρο ένας λαβύρινθος. Ρομανικό και Γοτθικό στυλ από την εποχή του Αυτοκράτορα Φρειδερίκου ΙΙ. Είναι η μικρή Altamura που σε γεμίζει μνήμες.

Στη Νοτιοδυτική πλευρά της Ιταλίας, μόλις 45 χιλιόμετρα από το Μπάρι αξίζει να επισκεφθείς αυτή την μικρή πόλη. Είναι ακόμη ένα από τα σημεία της Απουλία που ο μαζικός τουρισμός δεν έχει αγγίξει. Εδώ θα αισθανθείς πραγματικά, πως βρίσκεσαι σε άλλη εποχή μόλις εισέλθεις στην παλιά πόλη από την Porta Bari.

Τα σπίτια διατηρούν την αρχιτεκτονική τους από την εποχή του Φρειδερίκου ΙΙ. Πέτρα, τερακότα και λιθόστρωτο. Εκείνος ήταν που έχτισε και τον Καθεδρικό Ναό της πόλης το 1242 μ.Χ. στην καρδιά του ιστορικού κέντρου. Εκεί μαζεύονται τα Σαββατοκύριακα οι κάτοικοι νωρίς το πρωί για σουσού μετά τη λειτουργία και εσπρεσάκια στα γύρω καφέ.

Εσύ πιάσε ένα μαρμάρινο τραπεζάκι μέσα στο Caffe Ronchi, λίγα βήματα από τον Καθεδρικό. Παράγγειλε τον καφέ σου από το μπαρ και διάλεξε και μια ζεστή σφολιάτα. Το τραγανό τους φύλλο έχει μέσα ανάλαφρη κρέμα πατισερί και μαρμελάδα που ξεχύνονται σε κάθε δαγκωνιά. Το προσωπικό είναι πρόσχαρο και βιαστικό. Ζήτησέ τους και ένα Padre Peppe. Το «ελιξίριο» του Καπουτσίνου μοναχού Giuseppe Ronchi. Εξ ου και το όνομα του μαγαζιού. Το δημιούργησε εδώ στην Αλταμούρα, 187 χρόνια πριν, από τους καρπούς άγουρων καρυδιών. Λέγεται πως θεραπεύει το σώμα και την ψυχή από το κρύο ή την ζέστη. Ακόμη όμως και αν δεν κάνει κάποιο θαύμα, η συνταγή πέτυχε γευστικά!

Αν θέλεις να χαθείς μέσα στα στενά, μπορείς να βάλεις στη συνέχεια στόχο τον Forno Antico Santa Chiara. Κρυμμένος σε μια δροσερή γωνιά, γεμάτη τραπεζάκια και λουλούδια, πίσω από την εκκλησία της Santa Chiara. Μέσα ο χώρος μοιάζει περισσότερο με κουζίνα σπιτιού. Καρό κουρτινάκια, ράφια με ζυμαρικά orecchiette και τραπέζια με αφράτες φοκάτσια. Στη γωνία ο παραδοσιακός φούρνος που ψήνει το Π.Ο.Π. ψωμί της Απουλίας από το 1423. Το ψωμί είναι κίτρινο και γεμάτο, βαρύ ψωμί. Το ζυμώνουν με σιμιγδάλι, μαγιά, αλάτι και νερό από την περιοχή. Λένε πως κρατάει τη φρεσκάδα και τη γεύση του για μια εβδομάδα. Όλα εδώ μέσα φαίνονται απλά. Εκεί κρύβεται και η νοστιμιά τους. Μια φοκάτσια με λάδι, ρίγανη και θαλασσινό αλάτι και ένα σακουλάκι αμυγδαλωτά για το δρόμο.

Από τα μπαλκόνια των σπιτιών κρέμονται γλάστρες γεμάτες λουλούδια

Στις αυλές ανάμεσα στα πέτρινα κτίρια οι γείτονες χαζεύουν του περαστικούς που περνάνε. Οι μουσμουλιές για κάποιο λόγο έχουν την τιμητική τους. Τα δρομάκια είναι ήσυχα και εύκολα χάνεσαι. Τα βράδια, σε όσα σημεία τα πλακόστρωτα κάνουν κανένα πλάτωμα, μαζεύονται παιδιά και παίζουν. Οι φωνές τους αντιλαλούν ανάμεσα στα σοκάκια και νομίζεις πως είναι παντού.

Σε ένα από αυτά τα σοκάκια είναι και η αγαπημένη trattoria e pizzeria των ντόπιων. Στο Tre Archi, η Mina και ο Peppino επιλέγουν εκλεκτά υλικά της περιοχής για τα πιάτα τους. Καλλιεργούν οι ίδιοι λαχανικά, φρούτα και σιτάρι και φτιάχνουν το δικό τους ελαιόλαδο. Η ανοιχτή κουζίνα δίνει μια ζεστασιά στο χώρο. Τα μικρά ορεκτικά προσφέρουν στον ουρανίσκο την απόλαυση των αυθεντικών γεύσεων της Ιταλίας.

Κάθε άνοιξη η πόλη διοργανώνει το Federicus. Μια Μεσαιωνική γιορτή προς τιμήν του Αυτοκράτορα. Η πόλη κοιμάται στον 21ο αιώνα και ξυπνά για τέσσερις ημέρες στον Μεσαίωνα. Τα κοστούμια είναι περίτεχνα και στα ιστορικά μνημεία της πόλης διαδραματίζονται ιστορίες μιας άλλης εποχής. Mπες στους ναούς. Επισκέψου το υπέροχο Αρχαιολογικό Μουσείο με τα πλούσια προϊστορικά και παλαιολιθικά ευρήματα. Και δες πραγματικά αποτυπώματα δεινοσαύρων στην περιοχή Pontrelli.

Πριν φύγεις, φρόντισε να μπεις στο Tana Matta για κοκτέιλ. Το μπαρ μεγάλο, μαρμάρινο, με χρυσές λεπτομέρειες σε πρώτο πλάνο. Τροπικές ταπετσαρίες, minimal πινελιές, βιομηχανικό και παραδοσιακό μπλέκονται αρμονικά. Οι μπάρμαν επιμελώς ατημέλητοι, σαν σωστοί Ιταλοί. Χαμογελαστοί μπροστά στα ποτήρια που λάμπουν κρεμασμένα πίσω τους. Το «Lato B» με κρέμα ραβέντι είναι όσο λαχταριστό μοιάζει. Τα γαλάζια μπουκάλια του Italicus μοιάζουν σαν στο φυσικό τους περιβάλλον. Αλλάζουν χέρια και γεμίζουν ποτήρια με λευκό πάγο. Γέλια, κουβέντες και μερικοί που σιγοχορεύουν στους groovy ρυθμούς. Και η νύχτα στην Αλταμούρα κυλά γλυκά και ανεπιτήδευτα.

featured image: novoforno altamura