Όταν ακούς Amsterdam, σου έρχονται σίγουρα στο μυαλό περίεργα πράγματα.
Κανάλια, ποδήλατα, red lights district αρχιτεκτονική και coffee shops. Εγώ όπως το είδα και το έχω στο μυαλό μου, θα συμφωνήσω ότι είναι η πόλη της ελευθερίας. Το Άμστερνταμ έχει πολύ νέο κόσμο, πολλά μουσεία και πολλά ποδήλατα. Εμείς φτάσαμε ως εκεί με πτήση έως το Αϊντχόφεν και από εκεί πήραμε το τρένο μέχρι το Άμστερνταμ. Το δωμάτιο ήταν έξω από την πόλη, με μεγάλα παράθυρα με θέα στα κανάλια ξύλινο πάτωμα και αυτή την κρεμάστρα με ροδάκια που κρεμάς τα ρούχα σου στη μέση του δωματίου και μοιάζει υπερβολικά αρτιστίκ. Αλλά πάντα σκεφτόμουν ότι πρέπει να έχεις και ωραία ρούχα για να μπορείς να υποστηρίζεις ως ντεκόρ μια τέτοια κρεμάστρα.
Το κέντρο είναι γεμάτο κανάλια και γέφυρες, ακριβώς όπως στις φωτογραφίες. Τα μουσεία εδώ είναι πολλά και πολύ ενδιαφέροντα. Το sexmuseum είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά του, είναι πρωτοποριακό μοντέρνο, ιδιαίτερο και για εμένα must see. Το Rijksmuseum είναι το μουσείο Τεχνών και Ιστορίας και εκθέτει 8.000 έργα τέχνης. To μουσείο του Άμστερνταμ είναι σύγχρονο διαδραστικό και έχει μέχρι και αίθουσα με γκράφιτι και skate γιατί θεωρούνται πολιτισμική κληρονομιά και καλλιτεχνική έκφραση της πόλης. Το μουσείο του Van Gogh και το σπίτι του Rembrandt είναι αυτά με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και για εμένα αξίζει πολύ κάποιος να τα επισκεφθεί όπως και το σπίτι της Άννας Φρανκ.
Η Άννα Φρανκ έζησε και έγραψε το ημερολόγιό της, σε αυτό το σπίτι στην νότια πλευρά της πόλης και το αυθεντικό ημερολόγιο βρίσκεται εκεί ως έκθεμα. Περιηγούμενος στο σπίτι της, θα δεις όλα τα κρυμμένα δωμάτια, που περιγράφονται μέσα στο ημερολόγιο και στον τοίχο του δωματίου της Άννας, φυλάγονται ακόμα οι φωτογραφίες των αγαπημένων της σταρ που κρεμούσε στους τοίχους. Η Άννα κρυβόταν εκεί από τους ναζί μαζί με την οικογένεια της, και η περιδιάβαση στο σπίτι της, δεν είναι τίποτα λιγότερο από ανατριχιαστική. Υπάρχει μέχρι και η βιβλιοθήκη, που περιγράφεται ότι κινούνταν και πήγαινε στα κρυφά δωμάτια από πίσω. Στο τέλος της ξενάγησης, μπορείς να προμηθευτείς και το ημερολόγιο της, στα ελληνικά.
Η πόλη, τα μπαλκόνια και οι αυλές των σπιτιών είναι σαν να επιπλέουν πάνω στο νερό, και η αλήθεια είναι ότι πολλά από αυτά επιπλέουν.
Στο Άμστερνταμ υπάρχουν και σπίτια βάρκες κοιμάσαι ξυπνάς και τρως πρωινό μέσα στην βάρκα μέσα στο κανάλι. Δεν έχει άδικα χαρακτηριστεί, η Βενετία του Βορρά. Οι μυρωδιές στους δρόμους είναι ύποπτες και τα coffee shops είναι συνεχώς γεμάτα με τουρίστες. Παντού γύρω σου ποδήλατα σε όλα τα χρώματα και όλα τα στυλ και τουλίπες, το σήμα κατατεθέν της χώρας αγορές γεμάτες τουλίπες και άλλα πολύχρωμα άνθη παντού.
Τα πάρκα της πόλης είναι μεγάλα και γεμάτα κόσμο.
Εμείς καθίσαμε αρκετή ώρα και ταΐζαμε τα πουλιά. Το βράδυ ήθελα οπωσδήποτε να πάμε στο red light district, στην κόκκινη συνοικία όπως το αποκαλούν στα ελληνικά. Ο φωτισμός εκεί είναι χαμηλός και πυρωμένος και βάφει το νερό του καναλιού με κόκκινο χρώμα. Δίνει την εντύπωση ότι το νερό φλέγεται από την αμαρτία που ξεχύνεται σε εκείνη την γειτονιά. Εκεί υπάρχει και αντίστοιχο red light secrets museum of prostitution, το οποίο είναι το πρώτο στην Ευρώπη και πολύ ιδιαίτερο. Η γειτονιά ιδρύθηκε σε αυτό το μοτίβο το ’30 και λειτουργεί κανονικά όπως σήμερα, από το ΄60. Είναι ατμοσφαιρική και τα δρομάκια γύρω αποπνέουν μια αύρα παρανομίας σαν αυτή των λιμανιών του κόσμου.
Εννοείται πως πρέπει να νοικιάσεις ποδήλατο και να γυρίσεις την πόλη, να κάνεις μια βαρκάδα στα κανάλια, να φας βάφλες και πατάτες τηγανιτές και να ψωνίσεις. Το Άμστερνταμ σφύζει από στυλ και πανέμορφα μαγαζιά για όλα τα γούστα γι’ αυτό το shopping εκεί είναι κάτι που δεν μπορεί κάποιος να αποφύγει εύκολα. Εκεί αγόρασα βαλιτσάκι/πικ απ σε παστέλ χρώμα από κατάστημα με ρούχα. Οι ευγένεια των κατοίκων και η διάθεση τους να σε βοηθήσουν δεν θα σου περάσουν απαρατήρητα. Αν πας στο Άμστερνταμ δεν ξέρω κατά πόσο θα θέλεις να ξαναγυρίσεις.
Πιστεύω ότι μπορεί να στεφθεί η πιο cool, χαλαρή φιλελεύθερη και open mind πρωτεύουσα της Ευρώπης.
