H Αναστασία Παναγιώτου Δουκάκη μπορεί να μη θυμάται ποια ήταν η πρώτη σκέψη-ατάκα της σελίδας αλλά μπορεί με σιγουριά να πει πως ξεκίνησε τη σελίδα της στο Instagram γιατί δυσκολευόταν να βρει κείμενα και εικόνες με φράσεις που να ταιριάζουν με τη διάθεσή της, το ύφος, τον λόγο της και έτσι δημιούργησε μόνη της αυτό που αναζητούσε. Έτσι, λοιπόν, γεννήθηκε η a.panagiotou_doukaki_.
Αναρωτιέμαι πώς συστήνεται σε μια παρέα κι εκείνη μου απαντά: ”ασχολούμαι με ό,τι μου προσφέρει ηρεμία, μου δημιουργεί συναίσθημα, με «προβληματίζει»”.
Πιστή στην ίδια διάθεση, όταν τη ρωτάω αν γράφει ό,τι θέλει να βγάλει από το μέσα της κι αν υπάρχει κάποια ατάκα που αγαπάει περισσότερο, εκείνη μου απαντάει “Ό,τι γράφω είναι ό,τι μπορεί να με έχει επηρεάσει είτε άμεσα είτε έμμεσα. Κάθε κείμενό μου, ατάκα ή φράση μου, το έχω ξεχωρίσει για τελείως διαφορετικό λόγο. Αυθόρμητα, αυτήν τη στιγμή, μία έρχεται: «Να μικραίνει ο κύκλος. Να μεγαλώνει η ηρεμία».”
Θα τολμήσω να σε ρωτήσω: από πότε γράφεις ή ξεκίνησες να γράφεις με σκοπό να στείλεις τα δικά σου ”αμένσιοτα” μηνύματα σε κάποιον;
Θα ξεκινήσω από το τέλος με μία φράση: όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν έγραφα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Σε μικρή ηλικία, δεν υπήρξα και ιδιαίτερα «επιμελής μαθήτρια». Οπότε, ίσως όλο αυτό έπαιξε τον ρόλο του, ώστε να αποκλειστεί ό,τι είχε σχέση με τη γραφή. Θεωρώ, όμως, πως επειδή είμαι εσωστρεφές άτομο, η γραφή απλά με βρήκε. Και, πλέον, πιστεύω πως πολύ άργησε!
Από πού προέρχεται η έμπνευσή σου; Δηλαδή κάθεσαι με έναν καφέ στο μπαλκόνι και λες “ας σκεφτώ μία ατάκα” ή προκύπτουν από συζητήσεις με φίλους και δικές σου εμπειρίες; Βάλε μας λίγο στη διαδικασία της ”παραγωγής” και στο backstage.
Με το ζόρι δεν μπορεί να γίνει τίποτα! Δεν μπορείς να κάτσεις και να πεις «τώρα θα γράψω». Τουλάχιστον, εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Ας μην περιοριστούμε, όμως, μόνο στην ατάκα. Πίσω από την ατάκα, τις περισσότερες φορές υπάρχει ένα κείμενο. Το οποίο μπορεί να προέρχεται, κυριολεκτικά, από οτιδήποτε. Από κάτι προσωπικό μου, κάτι που άκουσα, κάτι που θα ήθελα να συμβεί και δεν έγινε, από ένα συμβάν στη στάση του λεωφορείου, στην ουρά του καφέ, από μία συνέντευξη για εργασία, από κάτι που μου έκανε εντύπωση. Από οπουδήποτε. Ερωτικό, φιλικό, οικογενειακό, καθημερινό, κοινωνικό. Υπάρχουν, άπειρες ιστορίες γύρω μας. Από ανθρώπους και καταστάσεις. Όλα αυτά είναι η έμπνευση.
Πιστεύεις ότι εκεί έξω οι άνθρωποι περισσότεροι πληγώνουν και πληγώνονται ή κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να ζουν αρμονικά;
Για να είμαστε «έξω» σε αρμονία, πρέπει αρχικά και «μέσα» μας να έχουμε αρμονία. Θεωρώ ότι η πλειοψηφία, δυστυχώς, ζει για την πάρτη της. Δεν αναφέρομαι μόνο στο ερωτικό κομμάτι, αλλά και γενικότερα. Απουσιάζει η ενσυναίσθηση από πολλούς ανθρώπους και δεν μπαίνουν στη θέση του άλλου. Το αποτέλεσμα; Δυσαρμονία!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
H λέξη ”φλερτ” ανήκει σε μεγάλος μέρος του υλικού σου. Τι πάει να πει φλερτ για εσένα;
Εδώ, ας μιλήσουμε ερωτικά. Για εμένα, το φλερτ δεν πρέπει να υπάρχει μόνο στην αρχή της γνωριμίας. Όπως έχω αναφέρει και στο βιβλίο μου αλλά και στη σελίδα, η πιο όμορφη μορφή φλερτ ήταν, είναι και θα είναι το ενδιαφέρον. Συνεχώς, μαθαίνεις τον άλλον. Δοκιμάζεστε καθημερινά. Εκεί, ακριβώς, κρύβεται το φλερτ.
Γιατί είναι τόσοι πολλοί μόνοι τους πιστεύεις; Βασικά είναι τόσοι πολλοί μόνοι τους και κυρίως όσοι είναι μόνοι τους, μήπως το επιλέγουν και απλά τους αρέσει να γκρινιάζουν για αυτό;
Δε θεωρώ ότι ο κόσμος γκρινιάζει, αλλά περισσότερο έχει απογοητευτεί από τη γενικότερη κατάσταση. Δεν είναι λάθος η εποχή, διότι εμείς την ορίζουμε την εποχή. Κυριαρχεί, δυστυχώς, μία τάση «του προσωρινού». Δεν μπαίνει εύκολα κάποιος στη διαδικασία να χτίσει κάτι με κάποιον άλλον. Είναι δύσκολο, απαιτεί χρόνο, κατανόηση, επικοινωνία, σεβασμό. Δεν το θέλουν αυτό. Και, συνήθως, αυτοί μπλέκουν με αυτούς που το θέλουν αυτό. Χάος! Πάντως, είναι προτιμότερο να μείνεις μόνος, παρά να μείνεις σε μία ετοιμόρροπη κατάσταση. Στο τέλος, εσύ τρως το «ταβάνι» στο κεφάλι!
Τι feed back λαμβάνεις από το κοινό σου και τι ”παίρνεις” εσύ από αυτό το μοίρασμα;
Λαμβάνω μία ταύτιση. Μ’ αρέσει που ταυτίζεται ο κόσμος. Μου δίνει ενέργεια και γι’ αυτό, είμαι εκεί και συνεχίζω να μοιράζομαι σκέψεις.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μίλησε μας για το βιβλίο σου και την εμπειρία σου από αυτήν τη διαδικασία
Μέχρι στιγμής, έχω ένα βιβλίο. Το πιο Κυκλοθυμικό βιβλίο! Ήθελα το πρώτο μου βιβλίο να μην ξενίζει απ’ όσα γράφω στη σελίδα. Πρόκειται για κείμενα, ξεχωριστά το ένα από το άλλο, που συνδέονται και στο τέλος, δίνουν μία ιστορία. Είναι Κυκλοθυμικό, διότι καλύπτει πληθώρα συναισθημάτων. Δε μένει μονάχα σε ένα και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό. Είναι Κυκλοθυμικό και αυτό ίσως φαντάζει υπερβολή, αλλά και τι δεν είναι υπερβολή; Τώρα, έχω γράψει ένα παραμύθι, σχετικά με την ενσυναίσθηση. Βρίσκεται στη διαδικασία της εικονογράφησης, την οποία έχει αναλάβει η μία από τις αδερφές μου. Και ανυπομονώ και αυτό να βρεθεί στα χέρια του αναγνωστικού κοινού.
Πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σου;
Το πιο Κυκλοθυμικό βιβλίο υπάρχει σε βιβλιοπωλεία Ελλάδας και Κύπρου. Με μία απλή «ιντερνετική» αναζήτηση, ίσως βρίσκεται και ακριβώς δίπλα μας. Στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς. Το παραμύθι, θα ανακοινωθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα και μέσω της σελίδας μου. Θα κάνει παρέα και στο Κυκλοθυμικό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποια είναι η δική σου σχέση με την κυκλοθυμία;
Ο τίτλος του βιβλίου αφορά, ξεκάθαρα, την πληθώρα στα συναισθήματα. Τότε, πολύ πιθανόν, όλοι να είμαστε λιγάκι «Κυκλοθυμικοί».
Στο τέλος, τη ρωτάω αν απευθύνεται στους πληγωμένους και χωρισμένους. Ή στους ρομαντικούς ή έστω αν έχει στόχο να κάνει τους κυνικούς να συγκινηθούν. “Θα ξεκινήσω «αντιδραστικά», λέγοντας πως κάποιος που είναι χωρισμένος, μπορεί να μην είναι και πληγωμένος. Κάποιος που είναι πληγωμένος, μπορεί να μην είναι χωρισμένος. Είναι όλα σχετικά. Διαφέρει πολύ το πού βρισκόμαστε με αυτό που νιώθουμε. Δε θεωρώ ότι απευθύνομαι μόνο σε αυτές τις κατηγορίες. Δεν το περιορίζω. Απευθύνομαι σε εμένα, σε όποιον έχει ανάγκη να απευθυνθεί και ταυτίζεται μέσα από τα λεγόμενά μου, σε εσένα.”
