Η Αναστασία Παντούση είναι μια καλλιτέχνης που τα τελευταία χρόνια έχει ξεχωρίσει μέσα από το υποκριτικό της ταλέντο και τον εκρηκτικό χαρακτήρα της. Και ναι, μετά τους δύο μοναδικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στο Κόκκινο Ποτάμι και την Έξαψη, πλέον η ηθοποιός είναι έτοιμη και για το επόμενο καλλιτεχνικό της εγχείρημα. Φυσικά, αναφερόμαστε στην πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση στην ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη.

Εμείς, μιλήσαμε μαζί της, κι αναλύσαμε τόσο το ταξίδι της στην υποκριτική, τον ρόλο της ως Λευκοθέα στην ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, όσο και τη μαγεία ή τις δυσκολίες του καλλιτεχνικού χώρου.

Τι σημαίνει για σένα η υποκριτική; Ποια διαφορετικά στοιχεία ξεχωρίζεις και κρατάς μεταξύ του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου;

Είναι ένα μαγικό ταξίδι εξερεύνησης χαρακτήρων αλλά και της ίδιας της ζωής. Είναι η αλήθεια που όλοι αναζητάμε αλλά φοβόμαστε να την έχουμε κιόλας. Το κάθε ένα έχει τις δικές του ομορφιές. Στο θέατρο έχεις την άμεση επαφή με το κοινό, στην τηλεόραση την ετεροχρονισμένη και στον κινηματογράφο είναι σαν να απλώνεις ένα αόρατο χέρι στον θεατή και τον καλείς να ταξιδέψετε μαζί για να γνωρίσει τους κόσμους που εσύ ανακάλυψες μέσα από αυτή την τέχνη. Και μαζί θα τη γνωρίσετε ξανά.

Μίλησέ μας για τον ρόλο της Λευκοθέας στην ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη. Μπορείς να βρεις στοιχεία του χαρακτήρα σου που να αντικατοπτρίζονται σε εκείνη;

Σχεδόν πάντα θα βρεις κάποια κοινά στοιχεία με τον ρόλο που υποδύεσαι είτε αυτά είναι μικρά είτε μεγάλα. Τη Λευκοθέα τη χαρακτήρισα από την πρώτη στιγμή ως αερικό. Μια πεταλούδα που είναι έτοιμη να ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει. Σε μια ηλικία που όλα φαίνονται δυνατά και η πρώτη αγάπη φαντάζει κι αυτή παντοτινή. Ελεύθερο πνεύμα, εκεί τη συναντώ και εγώ. Όμως οι συνθήκες την προσγειώνουν απότομα και μέσα σε μια μέρα γκρεμίζεται όλος της ο κόσμος.

Ποιο είναι το μήνυμα της ταινίας; Τι θα θέλει να μεταφέρει στο κοινό;

Το προσφυγικό ζήτημα είναι πάντα επίκαιρο. Βλέπουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν τύχουμε σε ευνοϊκή θέση, οφείλουμε έστω να πράττουμε το αυτονόητο, το ανθρώπινο. Ποιο είναι αυτό; Οι βασικές ανθρώπινες αξίες όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη, η ισότητα και κυρίως το δικαίωμα στην ελευθερία.

Πόσο δύσκολο και ταυτόχρονα μοναδικό είναι να ενσαρκώνεις ρόλους και γενικότερα να πρωταγωνιστείς σε παραγωγές που βασίζονται σε ιστορικά στοιχεία; Για παράδειγμα, έχεις δηλώσει ότι ενσαρκώνοντας την Ιφιγένεια Νικολαΐδη στην τηλεοπτική σειρά Κόκκινο Ποτάμι, κουβαλάς κι εσύ μια ιστορία. Είναι ένας τρόπος να ζήσεις όλα έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Είναι πραγματικά μοναδικό, είναι κάτι που το γνώρισα μέσα από το Κόκκινο Ποτάμι, με έναν ρόλο που δέθηκα και αγάπησα πάρα πολύ. Και τώρα με τη Λευκοθέα, θεωρώ πως με κάποιο τρόπο είναι η συνέχεια ή μια παράλληλη ιστορία της εποχής εκείνης. Από όλους τους ρόλους κουβαλάω κάτι, απλά μου δόθηκε η ευκαιρία να ενσαρκώσω χαρακτήρες που ήταν υπαρκτές προσωπικότητες σε μια ιδιαίτερη και σημαντική εποχή. Έζησαν κάποια τραγικά γεγονότα που δεν γίνεται να μην σε αγγίξουν παραπάνω από το συνηθισμένο. Αυτοί οι χαρακτήρες φέρουν μια αλήθεια, και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη και τιμή που μπόρεσα μέσα από την τέχνη της υποκριτικής να τους γνωρίσω και να τους δώσω πάλι ψυχή.

Πιστεύεις ότι μπορούμε να διδαχτούμε από την ιστορία;

Είμαστε η ιστορία μας … Ο Κος Μανουσάκης λέει πως «λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του δεν έχει μέλλον», και το πιστεύω. Φυσικά διδασκόμαστε, το θέμα είναι τι κρατάμε ή τι θέλουμε να κρατήσουμε, και πώς το χρησιμοποιούμε αυτό στο σήμερα θέλοντας να το εξελίξουμε και μαζί του φυσικά να εξελιχθούμε κι εμείς.

Η ταινία παρουσιάζει τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων που αποτελούν κομμάτι της συλλογικής ιστορίας. Πώς σου φαίνεται που όλα όσα ζούμε εμείς τώρα, κάποτε θα αντιμετωπίζονται ως ιστορία;

Ο καθένας αφήνει πίσω του ίχνη κατά τη διάρκεια της ζωής του. Σίγουρα, τα συνολικά μας ίχνη κάποτε θα αποτυπωθούν και θα κριθούν. Αυτό από μόνο του είναι μεγάλη ευθύνη, πράγμα το οποίο δεν σκεφτόμαστε… και είναι λογικό. Απλά νομίζω ότι έρχεται κάποια στιγμή που λες «τελικά τι άφησα πίσω μου;» ή «τι θα βρουν οι επόμενες γενιές;». Ευελπιστώ πως θα βρουν μια αλήθεια, την αλήθεια της στιγμής που ζούμε στην καθημερινότητα μας, την αλήθεια των πράξεων μας, την κατάθεση της ψυχής μας. Άλλωστε, το παρόν είναι η δράση και το μέλλον η αντίδραση.

Ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο παιδί που κάνει τώρα τα πρώτα βήματά του στον χώρο της υποκριτικής;

Πρώτα απ’ όλα να έχει αγάπη, αληθινή αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Να ονειρεύεται κάθε μέρα, η φαντασία να είναι ο δρόμος. Υπομονή, επιμονή, προσωπική δουλειά, και τα όνειρα θα γίνουν πραγματικότητα. Τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Αυτό που έχει αξία είναι να είσαι ο εαυτός σου, να παραμένεις και να πιστεύεις σ’ αυτόν.

Ποιο στοιχείο θεωρείς ότι αναζητάει η νέα γενιά από την ελληνική τηλεόραση; Πόσο σημαντικό είναι για τους νέους να βρουν έναν χαρακτήρα με τον οποίο μπορούν να ταυτιστούν;

Πλέον όλοι είμαστε πιο απαιτητικοί. Έχοντας μια τεράστια γκάμα επιλογών από διάφορες πλατφόρμες, αυτόματα ο πήχης ανεβαίνει. Δεν είναι ένα το στοιχείο, αλλά ένα σύνολο πραγμάτων. Η ταύτιση με τους χαρακτήρες είναι μια «ανάγκη» που την έχουμε πάνω κάτω όλοι. Είναι αυτό το μοναδικό συναίσθημα που δημιουργείται όταν γίνεσαι ο ήρωας και περιμένεις να δεις τι θα κάνεις το επόμενο λεπτό. Μέσα από τους ήρωες ψάχνουμε να βρούμε τις δικές μας απαντήσεις.

Toν Ιούλιο του 2020 η εταιρεία ερευνών QED, για λογαριασμό της ActionΑid, διεξήγαγε μία έρευνα που φανέρωσε κάτι που όλοι σχεδόν δυστυχώς περιμέναμε: το 85% των γυναικών στον γενικό πληθυσμό αναφέρει ότι έχει υποστεί κάποια σεξουαλικά παρενοχλητική συμπεριφορά στην εργασία του. 1 στις 10 γυναίκες αναφέρει ότι έχει υπάρξει θύμα απόπειρας σεξουαλικής επίθεσης ή απόπειρας βιασμού ή βιασμού. Η ίδια συζήτηση επικεντρώθηκε στον χώρο του θεάτρου με συγκεκριμένες καταγγελίες και εξελίξεις που ακόμα είναι ενεργές. Σεξισμός, γυναικοκτονίες, πατριαρχία μας απασχολούν εν έτει 2021. Ποιες είναι οι σκέψεις σου;

Υπάρχει μια γενικότερη έξαρση της βίας τα τελευταία χρόνια ή τουλάχιστον τώρα φανερώνεται και γίνεται αντιληπτή σε όλους. Δυστυχώς η βία φέρνει βία, κι αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να ανακοπεί. Η βία πρέπει να καταδικάζεται σε όλες τις εκφάνσεις της. Είναι θλιβερό, εν έτει 2021, η βία να γίνεται «όπλο» στα χέρια όσων επιθυμούν να επιβληθούν, να εξουσιάσουν ή απλά να αντιδράσουν. Οι γυναίκες όταν κατανοήσουμε ότι το «αδύναμο» φύλο δεν έχει την έννοια που του έχει δοθεί, τότε θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη βία και να την εξαλείψουμε.

Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνει κάποιος «προσγειωμένος» από τη στιγμή που θα μπει στον χώρο της δημοσιότητας; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουμε δει ανθρώπους του χώρου να εκπέμπουν έπαρση ή αλαζονεία.

Καθόλου, γιατί είναι θέμα χαρακτήρα. Εγώ αυτό έχω καταλάβει. Αυτά είναι μικρόβια που τα κουβαλάς και καλλιεργούνται. Έπαρση και αλαζονεία μπορεί να εκπέμπεις και χωρίς να είσαι αναγνωρίσιμος.

Ποιο θεωρείς ότι είναι εκείνο το στοιχείο που μπορεί να κάνει μια σειρά, ένα θεατρικό έργο ή μια ταινία μοναδική; Εκτός φυσικά από το σενάριο. Για παράδειγμα η χημεία ή η ομαδικότητα πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσουν;

Σίγουρα η χημεία μπορεί να εκτοξεύσει την απόδοση των ηθοποιών. Χωρίς τον μαέστρο όμως, η αρμονία δεν υπάρχει. Ο σκηνοθέτης είναι εκείνος που δίνει τη βάση σε όλα. Εκείνος που διευθύνει όλη την ομάδα, και μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Κι αν όλοι εμείς στο σύνολο τον ακούσουμε, τον νιώσουμε, και υπάρξει επικοινωνία, τότε μπορεί πραγματικά να συμβεί κάτι μαγικό. Όταν είμαστε όλοι «κουρδισμένοι» και δίνουμε την ψυχή μας, ο καθένας στο κομμάτι του, όταν υπάρχει αγάπη και αφοσίωση γι’ αυτό που συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι σίγουρα μοναδικό, ανεξάρτητα με την επιτυχία του αργότερα.

Τι έχεις κερδίσει από τις δουλειές σου μέχρι σήμερα;

Είμαι ευγνώμων για ό,τι έχει έρθει μέχρι σήμερα. Νιώθω τυχερή πραγματικά, γιατί κάθε δουλειά μού έχει δώσει πολύτιμα εφόδια να προχωρήσω. Σε κάθε δουλειά κάτι κερδίζεις, να χάσεις είναι δύσκολο. Όλοι οι συνεργάτες μού έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους, είτε θετικό είτε αρνητικό. Και τα δυο είναι κέρδος. Αυτό που μετράει όμως, είναι να σέβεσαι και να σε σέβονται γι’ αυτό που κάνεις.

Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα μελλοντικά σου πλάνα;

Αρχικά, περιμένω με ανυπομονησία να βγει στις αίθουσες η ταινία μας «Σμύρνη μου αγαπημένη», τον Δεκέμβριο. Από κει και πέρα, έχω πράγματά που συζητάω και πορεύομαι αναλόγως.