H Άννα Μάγκου, χορεύει, χορογραφεί, τραγουδά, παίζει στο θέατρο, στην τηλεόραση και κάνει ό, τι καλλιτεχνικό βάζει ο νους σου. Οι σπουδές της είναι αξιοζήλευτες και αποδεικνύουν πως για να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα, δεν αρκεί μόνο να έχεις ταλέντο. Πρέπει να έχεις τη διάθεση να δουλέψεις πολύ και σκληρά.

Φοίτησε στο φυτώριο της Κρατικής σχολής Ορχηστικής τέχνης και είναι απόφοιτη της επαγγελματικής σχολής χορού της Ραλλού Μάνου. Το 2014 πήρε Master στο Musical Theatre στο Urdang Academy of Performing Arts στο Λονδίνο και το 2016 ήταν μέλος στο Αpprentice της Χορευτικής Xoροθεατρικής ομάδας Jasmin Vardimon Company στην Αγγλία.

Δύο χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2018, πήρε και υποτροφία στο Steps on Broadway στη Νέα Υόρκη. Έχει συμμετάσχει και σε πολλές παραστάσεις όπως Chicago, Grease, Sweet Charity, Cats, West Side Story, Ειδήσεις είναι, Cabaret, Spamalot, Nine αλλά και τηλεοπτικές σειρές.

Ποια είναι λοιπόν η Άννα;

Ποια είναι η Άννα ε; Νομίζω ότι θα με χαρακτήριζα ως performer που θέλει να πατάει μόνο στη σκηνή και όχι στη Γη. Ξεκίνησα απο μικρή με χορό. Το σπούδασα και εδώ και στο Λονδίνο και στην Αμερική (τόσο το σύγχρονο χορό αλλά και το Musical).

Στην Αγγλία μπήκε στη ζωή μου και η υποκριτική πέρα από το χορό και το τραγούδι και κατάλαβα ότι αυτό μου έλειπε μέσα μου. Θέλω να “παίζω” πάνω στη σκηνή ή μπροστά από μια camera, είτε ο ρόλος είναι καθαρά θεατρικός είτε έχει χορό και τραγούδι. Φυσικά η χορογραφία για έναν χορευτή είναι κομμάτι της τέχνης του οπότε δεν μπορούσα να μείνω μακριά και από αυτό. Νομίζω ότι το δυσκολότερο κομμάτι είναι όταν πρέπει να συνδυάσεις χορό, τραγούδι, θέατρο και να είναι και τα τρία άρτια (αν είσαι τελειομανής).

Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος μέσα στο πλήθος όπως όλοι, με τη διαφορά ότι από καθετί που βλέπει, ακούει, γεύεται ή αισθάνεται μπορεί να εμπνευστεί και να δημιουργήσει Τέχνη.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάτι στη βιομηχανία του θεάματος τι θα ήταν αυτό;

Αυτό που θα άλλαζα θα ήταν ίσως οι ευκαιρίες. Θεωρώ οτι πολλές φορές δεν δίνεται η ευκαιρία σε πολλούς ηθοποιούς και χορευτές να δοκιμαστούν σε κάτι και να δείξουν το ταλέντο τους. Η τέχνη πρέπει να είναι ανοιχτή για όλους και με ίσες ευκαιρίες. Κατανοώ τον ανταγωνισμό, την έλλειψη χρόνου, τη χρόνια εμπιστοσύνη αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με τη συναδελφική αλληλεγγύη και τον σκηνοθέτη που θέλει να δει όλους όσους έστειλαν βιογραφικό.

Πότε ένιωσες για πρώτη φορά ‘’ηθοποιός”;

‘’Ηθοποιός” νομίζω ότι ξεκίνησα να το νοιώθω από την πρώτη παράσταση musical που έκανα. Το Cabaret (Κωσταντίνος Ρήγος) καθώς υποδυόμουν και εκεί έναν ρόλο. (Βουβό βέβαια καθώς ήμουν μια χορεύτρια cabaret).

Ποιο τραγούδι θα ήθελες να χορογραφήσεις και ποιο θα ήθελες να χορέψεις;

Έχω χορέψει και θα μπορούσα να χορεύω συνέχεια σύγχρονο χορό με τα “Έρημα Κορμιά” του Θ. Παπακωσταντίνου γιατί με ενθουσιάζει το να χορεύεις κόντρα στο στυλ του κομματιού. Επίσης είναι ένα κομμάτι που μπορώ να το ακούω στο repeat. Να είμαι ειλικρινής θέλω να χορογραφώ οτιδήποτε ακούω αλλά τη συγκεκριμένη περίοδο μου αρέσουν πολύ τα κομμάτια του Alex Sid και ειδικά το “Κατάματα”.

Έχεις αγαπημένο ρόλο μέχρι στιγμής;

Ναι έχω αγαπημένο ρόλο και αυτός είναι της Haniak απο το Chicago. Της φυλακισμένης από την Ουγγαρία που είναι η μόνη που δηλώνει αθώα. Έμαθα και έλεγα στα ουγγαρέζικα τον μονόλογό της. Πήγα και ένα ταξίδι στη Βουδαπέστη και ζήτησα από μια ουγγαρέζα σε ένα καφέ να το πει και να την ηχογραφήσω για να ακούω το αυθεντικό. Ήταν στο Chicago του Γιάννη Κακλέα όταν ερμήνευσα αυτό το μονόλογο και κάθε μέρα περίμενα αυτή τη στιγμή.

Μιλώντας για ρόλους τι να περιμένουμε κατά την εμφάνισή σου στις Άγριες Μέλισσες; Ποιο χαρακτήρα θα υποδυθείς στη σειρά; Έχετε κοινά στοιχεία;

Άγριες Μέλισσες: Υποδύομαι τη Τούλα ή αλλιώς Τουλίτσα (όπως μου αρέσει να με φωνάζουν). Είναι ένας ρόλος διακριτικός που όμως βάζει το λιθαράκι του. Είναι η μία και μοναδική σερβιτόρα της Μπουάτ του Νικηφόρου και του Κωσταντή. Ένα κορίτσι που δεν τα πάει και πολύ καλά με το service, είναι λίγο ατσούμπαλη και αγχώδης, και φυσικά ερωτευμένη, αλλά με ποιόν;;

Σίγουρα έχω ένα μεγάλο κοινό με τη Τούλα και αυτό είναι το άγχος. Είμαι αγχώδης και στη ζωή μου. Το έχω αποδεχθεί και προσπαθώ να το βελτιώσω. Έχω δρόμο ακόμα…

Η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει αρκετά για τη Χούντα αλλά μέσα από το ρόλο και τις σκηνές που γυρίζαμε με το στρατό έξω από το μαγαζί, ένιωσα για μια στιγμή το φόβο που μπορεί να αισθανόταν ένας απλός πολίτης στο δρόμο ανά πάσα στιγμή την περίοδο εκείνη.

Έβλεπες τη σειρά και πριν τη συμμετοχή σου;

Φυσικά και έβλεπα τη σειρά! Έχει αυτό το μαγικό που όταν τη παρακολουθείς δεν θες να χάσεις λεπτό. Παίζουν υπέροχοι ηθοποιοί και μερικούς δεν τους είχαμε ξαναδεί στην τηλεόραση. Ίσως είναι η καλύτερη σειρά της γενιάς μου.

Ειδικά τον τελευταίο χρόνο, έχουμε ακούσει πολλά για το χώρο του θεάτρου και έχουν αποκαλυφθεί πολλά για κακοποιητικές συμπεριφορές. Έχεις έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση από κάποια συμπεριφορά κι αν ναι πως το αντιμετώπισες;

Λυπάμαι πολύ για ότι έχει γίνει το τελευταίο χρόνο. Είναι πραγματικά πολύ πικρό. Σε αυτόν τον χώρο ευτυχώς είμαι τυχερή και έχω συναναστραφεί με πολύ αξιοπρεπείς ανθρώπους. Μου έχει συμβεί όμως στο Τομέα Υγείας και με γιατρό σε πολύ υψηλή θέση. Νομίζω οτι απλά ήμουν τυχερή, γιατί ο τρόπος που το διαχειρίστηκα πέτυχε.

Υπάρχει κάτι που φοβάσαι; Κι αν ναι πιστεύεις πως η τέχνη μπορεί να νικήσει τους φόβους;

Φοβάμαι ναι. Φοβάμαι πολύ τις αρρώστιες. Είμαι αρρωστοφοβική και όλοι οι φίλοι μου γελούν με αυτό. Είμαι λίγο υπερβολική. Αλλά, βάλε ένα τραγούδι και χόρεψε. Άρχισε να μελετάς τον ρόλο σου, και τα ξεχνάς όλα. Φυσικά και η Τέχνη νικά τον φόβο.

Μελλοντικά σχέδια; Τι περιμένεις να έρθει;

Πάντα έκανα σχέδια και δεν πήγαιναν καλά. Αυτό όμως που θα αποζητάω πάντα είναι να κάνω αυτή τη δουλειά και να είμαι ευτυχισμένη. Εξάλλου, υπάρχει καλύτερο πράγμα απο το να ξυπνάς το πρωί και να σκέφτεσαι, “Τι ωραία που θα πάω δουλειά”. Αυτό δεν θέλω να το χάσω ποτέ!