Ο Jeremy Strong αναφέρει ένα παλιό ρητό που λέει ότι οι προσωπικές ιστορίες στον κινηματογράφο είναι και οι πιο καθολικές. Αυτό σίγουρα ισχύει με τo Armageddon Time, το ημι-αυτοβιογραφικό δράμα του συγγραφέα και σκηνοθέτη James Gray για τα προνόμια, τη θρησκεία, τη φυλή και ενηλικίωση μια εβραιοαμερικανική οικογένεια στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στο Queens της Νέας Υόρκης.

Ο σταρ του Succession και η συμπρωταγωνίστριά του Anne Hathaway υποδύονται τον Irving και την Esther Graff, γονείς του Paul (Banks Repeta) ο οποίος αντιδρά έντονα όταν τον πιάνουν να καπνίζει χόρτο στο σχολείο με έναν συμμαθήτρή του (Jaylin Webb).

«Αυτή είναι μια ταινία για μια συγκεκριμένη οικογένεια σε συγκεκριμένη τοποθεσία σε συγκεκριμένη εποχή, και ήμουν περίεργη πώς θα μπορούσε να αγγίξει το γαλλικό κοινό», είχε σχολιάσει η Hathaway στην Πρεμιέρα της ταινίας τις Κάννες, τον περασμένο Μάιο. «Το κοινό το κατανόησε πλήρως. Υπάρχουν θέματα σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη ταινία που είναι τόσο καθολικά. … Πρόκειται για ένα σπίτι στο οποίο η αγάπη και η βία συνδέονται μεταξύ τους. Είναι πολύ σπάνιο να βρεις ένα καλλιτεχνικό project που να θέλει να εξερευνήσει αυτή τη σύνδεση, και πολύ σπάνιο να βρεις έναν σκηνοθέτη που να θέλει να εξερευνήσει αυτό το κομμάτι του εαυτού του».

Η βία στην οποία αναφέρεται η Hathaway αφορά μία βάναυση σεκάνς όπου ο Πολ κακοποιείται από τον πατέρα του με μία ζώνη. Μία σκηνή που δυσκόλεψε πολύ το γύρισμα της σκηνής για τον Strong ή την Hathaway, που είναι και οι δύο γονείς.

«Όπως θα φανταζόσασταν, αυτή ήταν μια πραγματικά δύσκολη μέρα», λέει ο Strong σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε μαζί με τη Hathaway στον Kevin Polowy για το Yahoo Entertainment.

«Έχοντας επίγνωση της συνεργασίας με ένα παιδί ηθοποιό, ο οποίος παρεμπιπτόντως, ήταν πολύ παιχνιδιάρης και αφοσιωμένος σε αυτό που κάναμε, ώστε αφηγηθεί αυτή την ιστορία. Αλλά και η πρόσθετη ευαισθησία στο γεγονός ότι κατά κάποιο τρόπο αναπαραστούσαμε το τραύμα που κουβαλούσε ο σκηνοθέτης μας, και είναι εκεί και το παρακολουθεί σε μια οθόνη. Υπάρχει ένα επίπεδο ειλικρίνειας σε αυτό που κάνει ο James με αυτήν την ταινία, κάτι που βρίσκω πολύ εντυπωσιακό τις λίγες φορές που έχω καταφέρει να δω την ταινία».

Η Hathaway παρακολουθούσε δακρυσμένη καθώς ο Strong συζητούσε για την ευαίσθητη φύση της ταινίας και την απεικόνιση της παιδικής κακοποίησης.

«Δεν ξέρω γιατί παραμένουμε ένας κόσμος που δεν είναι ασφαλές να είσαι παιδί», λέει η ηθοποιός. «Και δεν νομίζω ότι η Esther ή ο Irving δεν προσπαθούσαν να είναι καλοί γονείς. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι έκαναν αυτό που προβλεπόταν εκείνη την εποχή για τους γονείς. Προσπαθούσαν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για τον κόσμο. Αλλά για τι κόσμο προετοιμάζουμε τα παιδιά όταν πρέπει να τα νικήσουμε για να χωρέσουν σε αυτόν;