Αν έχεις βρεθεί στη θέση του απατημένου και το έμαθες, ίσως η ερώτηση που σε καταδυνάστευσε να ήταν ένα μεγάλο «γιατί;». Γιατί ο άνθρωπός σου, με τον οποίο δώσατε αμοιβαία υπόσχεση για ειλικρίνεια, αποφάσισε να σε «προδώσει»;

Ήταν ο τρίτος άνθρωπος ακαταμάχητα ελκυστικός; Ή μήπως υπήρχε κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας, που δε το είχες καταλάβει;

«Η απιστία μοιάζει λίγο σαν μια αθέτηση «συμβολαίου» της σχέσης, γι’ αυτό και θεωρείται μια μορφή προδοσίας», λέει στο Metro.co.uk η Clara Zelleroth, ψυχολόγος με ειδίκευση στη θεραπεία ζευγαριών και συνιδρύτρια του Ally.

Σε κάθε περίπτωση, αναζητάς μια απάντηση, έναν λόγο, που ελπίζεις ότι θα σε λυτρώσει και θα σου δώσει εξηγήσεις.

Σύμφωνα με τη Zelleroth, οι πιο συνηθισμένες «δικαιολογίες» για την απιστία είναι:

• Η ευκαιρία: Μια συνηθισμένη δικαιολογία είναι η τυχαία εμφάνιση μιας ευκαιρίας. Επηρεασμένοι από παράγοντες όπως το αλκοόλ ή το άγχος, οι άνθρωποι μπορεί να απατήσουν όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία, περιγράφοντάς την συχνά ως κάτι που «απλά συνέβη». Ο λόγος αυτός αναφέρεται τόσο από άνδρες, όσο και από γυναίκες, συνήθως σε στιγμές αντιληπτής «αδυναμίας». Η απόκρυψη τέτοιων περιστατικών από τ@ σύντροφο μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.
• Η σεξουαλική δυσαρέσκεια: Η δυσαρέσκεια που πηγάζει από τη σεξουαλική πτυχή της σχέσης αναφέρεται πιο συχνά από τους άνδρες. Περιλαμβάνει λόγους όπως η έλλειψη ενδιαφέροντος της συντρόφου για το σεξ ή η αναντίστοιχη σεξουαλική ορμή, οδηγώντας τα άτομα να αναζητήσουν αλλού την ικανοποίηση. Τα ζευγάρια που βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις στο συγχρονισμό των σεξουαλικών τους επιθυμιών. Ο συμβιβασμός και η συνειδητή έναρξη της οικειότητας είναι ζωτικής σημασίας σε τέτοιες περιπτώσεις.
• Η συναισθηματική δυσαρέσκεια: Πρόκειται για μια αιτία που αναφέρεται συχνότερα από τις γυναίκες. Η έλλειψη συναισθηματικής οικειότητας μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών με άλλους, ενδεχομένως ακόμη και χωρίς να υπάρχει σεξουαλική οικειότητα. Η αίσθηση ότι τις αγνοούν ή ότι δεν έχουν προτεραιότητα στη ζωή του συντρόφου τους οδηγούν τα άτομα προς αυτές τις συνδέσεις. Η «μικρο-απάτη» περιλαμβάνει ανεπαίσθητες πράξεις συναισθηματικής απιστίας και ανοίγει ακόμη περισσότερο το χάσμα σχετικά με το τι συνιστά απιστία. Φυσικά, ο καθένας θα έχει τη δική του κλίμακα για το τι μετράει και τι δεν μετράει ως απιστία. Ακόμη και όταν δεν ξεπερνιούνται τα σωματικά όρια, αυτές οι λεγόμενες μικρές πράξεις μπορούν να προκαλέσουν σε κάποιον την αίσθηση της προδοσίας.
• Η έλλειψη δέσμευσης: Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι η αντιληπτή έλλειψη δέσμευσης στην πρωταρχική σχέση. Δικαιολογίες όπως ότι ένα ζευγάρι βρίσκεται στα πρόθυρα χωρισμού ή ότι δεν είναι σε σοβαρή σχέση, είναι συνηθισμένες, αν και ο απατημένος σύντροφος μπορεί να μη συμμερίζεται αυτή την άποψη. Αυτό συχνά προκύπτει από κακή επικοινωνία ή ανομολόγητες υποθέσεις σχετικά με τη φύση της σχέσης, με αποτέλεσμα ο ένας σύντροφος να αισθάνεται ότι είναι «νόμιμο» να εμπλακεί σε παράλληλες συνδέσεις.