Τον ξέρεις τον Βλαντ Τσέπες; Οι πιο ξερόλες σίγουρα τον γνωρίζαμε και κάναμε φιγούρα στους φίλους μας, αλλά αν δεν τον ξέρεις με αυτό το όνομα σίγουρα θα τον ξέρεις με το παρατσούκλι του. Κόμης Δράκουλας. Όπως καταλαβαίνεις, δε γινόταν να πάμε στα Καρπάθια και να μην ασχοληθούμε με τον αγαπημένο κόμη, άλλωστε πόσους κόμηδες ξέρεις; Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις μεγάλες διαδρομές και να κάνουμε μια εκδρομούλα λίγο πιο βόρεια, στη Σιγκισοάρα, την πόλη όπου γεννήθηκε ο Βλάντ για να κάνουμε λίγο τουρισμό.
Η διαδρομή και λίγα λόγια για τη Ρουμανία
Ε τώρα να πούμε τα σύκα-σύκα, η διαδρομή από το Σιμπίου μέχρι τη Σιγκισοάρα ήταν μεν ευχάριστη, αλλά τίποτα το τρομερό. Με την ευκαιρία θα ήθελα να πω δυο-τρία πραγματάκια για τη Ρουμανία. Πρόκειται για μία χώρα με μεγάλη φυσική ομορφιά και ιστορία. Πραγματικά τα τοπία της είναι από τα πιο όμορφα της Ευρώπης, ενώ τα χωριά της είναι σαν χρονοκάψουλες. Βέβαια, οι δρόμοι της είναι γενικά σε κακή κατάσταση γεμάτοι μπαλώματα και λακούβες ακόμα και στις «εθνικές οδούς». Και ναι, πριν αρχίσουμε τα «χειρότερα από την Ελλάδα;». Ναι καμία σχέση πολύ χειρότερα. Τελευταία βέβαια γίνεται μια τίμια προσπάθεια για να βελτιωθεί η κατάσταση. Πάντως στους δρόμους, εκτός από τρελούς Ρουμάνους που τρέχουν σαν να μην υπάρχει αύριο, θα βρεις τρακτέρ, αυτοκίνητα που κουβαλάνε στη σχάρα τους καναπέδες (!), κάρα (κανονικά με άλογα) και άλλα πολλά που από μόνα τους είναι αξιοθέατα. Τώρα όσον αφορά τους ανθρώπους… χωρίς να είναι αγενείς ή με κακούς τρόπους, δεν τους λες και τους πιο χαμογελαστούς της Ευρώπης. Θα τους έλεγα απλά διεκπεραιωτικούς.
Ο προορισμός
Αν έχεις τη δυνατότητα να επισκεφτείς τη Σιγκισοάρα, να μην το σκεφτείς δεύτερη φορά. Είναι από τις πιο γραφικές πόλεις που έχω δει, ό,τι πρέπει για χαλάρωση και βολτούλα. Η παλιά πόλη βρίσκεται περικλεισμένη σε ψηλά τείχη όπου απαγορεύονται τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια και είναι αρκετά μικρή για να την περπατήσεις μέσα σε μία μέρα. Εκεί μπορείς να μπεις στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Δράκουλας, το οποίο το έχουν μετατρέψει σε εστιατόριο. Μάλιστα έχουν και έναν χώρο όπου ένας υπάλληλος (ηθοποιός;) κάθεται σε ένα φέρετρο, παριστάνει τον ίδιο τον Βλαντ και προσπαθεί να σε “τρομάξει”. Πρέπει να είναι ό,τι πιο καλτ έχω δει μετά από το “The Κόπανοι”. Μάλιστα αφού μας «τρόμαξε» και κάθισε για φωτογραφίες ζήτησε και λεφτά ο τσίπης! Τέλος πάντων…
Επίσης η πόλη ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να «φορτώσουμε ΜΒ».
Βλέπεις, έχοντας συνεχώς το Google Maps ανοιχτό για όλο το Transfagarasan ξοδέψαμε πολλά data και την επόμενη μέρα είχαμε άλλη μία απαιτητική διαδρομή που θα μας ζητούσε ΜΒ. Στη Σιγκρισοάρα λοιπόν αγοράσαμε όλα μας τα σουβενίρ με COSMOTE Prepaid Mastercard και έτσι καταφέραμε και «γεμίσαμε» ΜΒ τα οποία μοιράστηκαν στον «οδηγό» της επόμενης μέρας και σε… εμένα γιατί πολύ απλά ήθελα να ανεβάσω σε Instagram τις φωτογραφίες της πόλης που ήταν υπέροχη!
Πού να φας: Καλύτερα να προτιμήσεις κάποιο εστιατόριο λίγο έξω από την παλιά πόλη. Όχι ότι αυτά μέσα ήταν άσχημα, απλά ήταν λίγο ακριβά. Εμείς πάντως φάγαμε πολύ καλά στο Cafe Martini & Habermann. Μην ψαρώνεις με το «Cafe», κανονικό εστιατόριο είναι.
Πού να μείνεις: Hotel Sighisoara (πρωτότυπο όνομα μεγάλε). Μέσα στην παλιά πόλη, πανέμορφο, με μεγάλα ευρύχωρα δωμάτια και οικονομικό. Επίσης είχε πολύ καλό πρωινό.
Τι να κάνεις: Να πας στο σπίτι του Δράκουλα, να ανέβεις τα 175 σκαλοπάτια της «Scholar’s Stairs» που φτιάχτηκαν κάπου στο 1600 για να προστατεύσουν τους μαθητές που πάνε στο σχολείο που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου, να βολτάρεις στα πλακόστρωτα.
