H 18χρονη Σύρια κολυμβήτρια εκπροσωπεί την Ολυμπιακή Ομάδα των Προσφύγων η οποία αποτελείται από 10 απάτριδες αθλητές που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στην τελετή έναρξης την περασμένη Παρασκευή.
Αυτό που τη διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους αθλητές της ομάδας είναι οι δυσκολίες που αντιμετώπισε για να φτάσειω μέχρι εκεί. Πριν από έναν χρόνο η έφηβη Yusra ξεκίνησε το δύσκολο ταξίδι της από τη γενέτειρα της τη Δαμασκό με προορισμό το Βερολίνο δια μέσω Λίβανου, Τουρκίας, Ελλάδας, Σκοπίων, Σερβίας, Ουγγαρίας και Αυστρίας μαζί με τη μεγαλύτερη αδερφή της, αφήνοντας πίσω τους γονείς τους και τη μικρότερη αδερφή της.
Κατάφερε να σώσει 19 άλλους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Τον Αύγουστο του 15, τρία χρόνια μετά την ανακήρυξη της Συρίας σε εμπόλεμη κατάσταση από τον Ερυθρό Σταυρό η Mardini και η μεγαλύτερη της αδερφή Sarah, εγκατέλειψαν το σπίτι τους στη Δαμασκό. Τα κορίτσια ταξίδεψαν στο Λίβανο και στη Τουρκία, προτού φτάσουν στην Ελλάδα, γνωρίζοντας ότι το Αιγαίο θα ήταν ένα από τα πιο δύσκολα σημεία του ταξιδιού (μέχρι τότε είχαν σημειωθεί 3770 πνιγμοί προσφύγων). Λίγο αφότου ξεκίνησαν η βάρκα η οποία προοριζόταν για έξι άτομα, άρχισε να γεμίζει με νερά. Είκοσι πρόσφυγες ήταν στοιβαγμένοι σ αυτή τη βάρκα. Οι περισσότεροι από αυτούς δε μπορούσαν να κολυμπήσουν. Τα κορίτσια, κόρες προπονητή κολύμβησης, μεγαλωμένες μέσα στο νερό, κολύμπησαν μέχρι τις ακτές της Λέσβου βοηθώντας και σώζοντας και τους υπόλοιπους επιβαίνοντες στη βάρκα.
”Θα ήταν μεγάλη ντροπή εάν οι άνθρωποι που ήταν μαζί μας πνίγονταν” δήλωσε η Mardini στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.
Έχοντας φτάσει στις ακτές της Λέσβου χωρίς τους έχει μείνει τίποτα τα δύο κορίτσια συνέχισαν το ταξίδι προς το Βερολίνο χρησιμοποιώντας λεωφορείο αλλά και πεζές μέσω των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης. Σύντομα οργανώσεις που βοηθούν τους πρόσφυγες ανακάλυψαν την ιστορία της και η Mardini βρέθηκε να προπονείται για τους Ολυμπιακούς του Ρίο.
Είναι η πρώτη χρονιά που οι πρόσφυγες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Mardini συμμετέχει με έναν άλλο ομοεθνή της κολυμβητή τον Rami Anis, μαζί με άλλους έξι δρομείς από το Σουδάν και την Αιθιοπία και δύο αθλητές του τζούντο από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Σε συνέντευξη που έδωσε η κολυμβήτρια στο Ρίο έστειλε ένα μήνυμα στους ανθρώπους που την παρακολουθούν από τη Δαμασκό ”Μου λείπει στ αλήθεια η Δαμασκός. Θέλω όλοι να θυμούνται και να μη ξεχνούν τα όνειρα τους”.
