Η Αθηνά Κοΐνη γεννήθηκε στον Καναδά, όμως μέσα σε λίγους μήνες εγκαταστάθηκε μόνιμα με τους γονείς της στην Ελλάδα. Η μητέρα της είναι απο την Αιθιοπία και ο μπαμπας της απο την ορεινή Ναυπακτία.
Στα 8 της ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τον στίβο ενώ πιο πριν είχε δοκιμάσει να κάνει κολύμπι και μπαλέτο αλλά αυτό που την κέρδισε ήταν το τρέξιμο. Έτσι, σε ηλικία 13 χρόνων περίπου ξεκίνησε ο πρωταθλητισμός. Έχει καταφέρει να κάνει 2 πανελλήνια ρεκόρ στα 3000 steeple under 23, στα 3000 μέτρα under 23 σε κλειστό στίβο και 8η θέση σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Πως ξεκίνησες τον αθλητισμό;
Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε πολύ να τρέχω και γενικά λάτρευα ότι παιχνίδι είχε να κάνει με το τρέξιμο. Δοκίμασα αρκετά αθλήματα αλλά κατάλαβα ότι το μόνο που με έκανε χαρούμενη και με γέμιζε ήταν το να τρέχω. Η θεία μου, στο σπίτι της οποίας στην Αντίς Αμπέμπα πήγαινα για προετοιμασία με είδε πρώτη φορά να τρέχω όταν ήμουν 11 ετών. Εκείνη ήταν που με ενθάρρυνε να ασχοληθώ με το στίβο. Για την ακρίβεια εκείνη είπε στην μητέρα μου, που την ρώτησε αν έχει νόημα να ασχοληθώ σοβαρά με το άθλημα και της είπε ότι έχω ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να ασχοληθώ επαγγελματικά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μέσα από την πολυετή εμπειρία σου σαν επαγγελματίας αθλήτρια ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έχει διδάξει ο στίβος για τη ζωή;
Θεωρώ ότι ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητας μου και το πως να αντιμετωπίζω διάφορες καταστάσεις της ζωής μου οφείλεται ξεκάθαρα στον αθλητισμό. Μπορώ να πω ότι με έκανε 100% ποιο δυνατό άνθρωπο και γενικά με έμαθα να αντιμετωπίζω και να ξεπερνώ κάθε δύσκολη κατάσταση που θα μπορούσε να με καταβάλει. Το μεγαλύτερο μάθημα που μου έδωσε ο αθλητισμός είναι να έχω τεράστια υπομονή και να αποδέχομαι την απόρριψη και την αποτυχία κάνοντας με να κυνηγάω με μεγαλύτερη θέληση τα όνειρα μου.
Η συμμετοχή σου στην Εθνική Ομάδα είναι κάτι που ονειρεύτηκες από παιδί;
Σίγουρα η συμμετοχή μου στην Εθνική ομάδα ήταν ο πρώτος μου στόχος από την πρώτη ημέρα που είπα ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό. Είναι ένα κίνητρο για να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου ότι αξίζει η προσπάθεια που κάνεις και πρέπει να συνεχίσεις για να πραγματοποιήσεις τους μεγαλύτερους στόχους σου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υπήρχε κάτι που θα ήθελες να έχεις κάνει περισσότερο ή λιγότερο τα διαστήματα που οι αθλητικές σου υποχρεώσεις ήταν πιο απαιτητικές;
Καλώς η κακώς είχα πολύ μεγάλη αγάπη για αυτό που έκανα όποτε θα μπορούσα να θυσιάσω τα πάντα για να πετύχω στο αθλητισμό, ακόμα και αν δεν είχα χρηματικό κέρδος από όλη αυτή την προσπάθεια. Τώρα που δεν έχω το πάθος που είχα τότε για τον αθλητισμό, υπάρχουν φορές που σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να ασχοληθώ με το χώρο του μόντελινγκ πιο νωρίς και ίσως θα ήταν καλύτερα εάν άφηνα τον αθλητισμό τότε που ένιωθα ότι πάλευα χωρίς να έχω τα αποτελέσματα που επιθυμούσα λόγο τραυματισμών. Παρόλα αυτά εάν μου έλεγε κάποιος τότε που η ζωή μου ήταν ο αθλητισμός να σταματούσα και να έμπαινα στον χώρο της μόδας θα γινόταν ο χειρότερος εχθρός μου.
Ποιο ήταν το κίνητρο σου για να συνεχίσεις μετά απο μια αποτυχία;
Το κίνητρο μου να συνεχίσω μετά από μια αποτυχία είναι το πόσο μεγαλύτερη θα είναι η χαρά και η ικανοποίηση που θα έχω μόλις πετύχω τον στόχο μου και κάνω αληθινά τα όνειρα μου. Πάντα μια αποτυχία με κάνει να παθιάζομαι περισσότερο με τον στόχο μου και να με κάνει δυνατή.
Πόσο δύσκολο ήταν μετά απο τόσους τραυματισμούς να ξανα βρεις τον εαυτό σου; Τι ήταν αυτό που σε βοήθησε περισσότερο;
Σίγουρα η πειθαρχία, η επιμονή και η υπομονή είναι από τα μεγαλύτερα οφέλη που έχω αποκτήσει από τον πρωταθλητισμό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποια είναι τα οφέλη που έχεις αποκτήσει απο τον πρωταθλητισμό;
Πίστευα ότι η απόφαση για να σταματήσω τον αθλητισμό θα ήταν το πιο δύσκολο πράγμα της ζωής μου. Τελικά κατάλαβα ότι ψυχικά και σωματικά όταν φτάνεις στα όρια σου δεν είναι και τόσο δύσκολο. Έφτασα ψυχικά να μην με κάνει πλέον χαρούμενη ο πρωταθλητισμός και μπορώ να πω ότι ήταν μια ανακούφιση για εμένα. Περίεργο συναίσθημα να ανακουφίζεσαι όταν έρθει ώρα να σταματήσεις να κάνεις αυτό που αγαπάς αλλά για εμένα λειτούργησε έτσι.
Πόσο δύσκολο ήταν να πάρεις την απόφαση για να σταματήσεις;
Πάντα μου άρεσε ο χώρος της μόδας, όχι ότι είχα ιδιαίτερες γνώσεις αλλά ήταν ένας χώρος όπου ήθελα πάντα να ανακαλύψω και να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω. Από μικρή ηλικία με πλησίαζαν άνθρωποι του χώρου και μου έλεγαν να ασχοληθώ με αυτό και ότι θα καταφέρω να φτάσω σε ένα αξιόλογο επίπεδο. Έτσι μόλις πήρα την απόφαση να σταματήσω με τον αθλητισμό είπα στον εαυτό μου ότι ήρθε η ώρα να δω που μπορώ να φτάσω σε αυτό το χώρο και να δώσω το 100% των δυνατοτήτων μου.
Έχεις κάνει ένα νέο βήμα στη ζωή σου, στο χώρο της μόδας, πώς πήρες την απόφαση αυτή;
Μπορώ να πω ότι είμαι αρκετά ενθουσιασμένη με το νέο μου ξεκίνημα και ευτυχισμένη γιατί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατάφερα να φτάσω σε ένα πολύ καλό επίπεδο και να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πως νιώθεις που συνεργάστηκες με την Dior; Ήταν ένα όνειρο ζωής;
Ήταν από τις μεγαλύτερες και όμορφες συνεργασίες που έχω κάνει. Από την ημέρα που μπήκα σε αυτόν τον χώρο είχα στο μυαλό μου 3 μεγάλους οίκους μόδας που θα ήταν όνειρο ζωής να καταφέρω να δουλέψω. Ο οίκος Dior ήταν ένας από αυτούς, η συνεργασία αυτή με έκανε να νιώσω ότι όλη αυτή η προσπάθεια που έκανα άξιζε και ότι τα όνειρα πραγματοποιούνται εάν προσπαθήσεις και πιστέψεις πολύ σε αυτά.
Συνέντευξη: Αναστασία Μαρινάκου
