Blogs

#33 Η μέρα μετά

Σιδερώνω προσεκτικά το πουκάμισο και το παντελόνι που θα φορέσω αύριο στο γραφείο. Δεν είναι αυτά που έβγαλα πριν από 52 ημέρες, είναι εκείνα, που είχα φυλαγμένα στο πατάρι. Μια εποχή πέρασε κλεισμένη σε διαμερίσματα …

Blogs

#32 Όλα όσα έμαθα στην καραντίνα

Η προϊσταμένη μου τηλεφώνησε σήμερα το πρωί για να με ενημερώσει για την επάνοδο της επόμενης εβδομάδας. Μου ευχήθηκε καλή Πρωτομαγιά και έκλεισε λέγοντας μου «θα τα πούμε από κοντά». Όλα ακούγονται σουρεαλιστικά και κυρίως …

Blogs

#31 Θα περάσει κι αυτό

Μιλάω με τον Στάθη στο τηλέφωνο, του λέω πως θέλω να γίνω φωτογράφος, μου λέει να κάτσω στα αυγά μου. Του εξηγώ πως θα είναι πολύ δύσκολο να γυρίσω στη δουλειά μου σαν να μην …

Blogs

#30 Ο φίλος μου ο χρόνος

Ξυπνάω κι έχω μπροστά μου όλον αυτόν τον χρόνο, που θα τα βάλω και πάλι μαζί του. Επιλέγω να κάνω ένα γρήγορο ντους από αντίδραση. Φτιάχνω καλό καφέ και ανοίγω το λάπτοπ μου όπως κάθε …

Blogs

#29 Τα λογικά σκαμπανεβάσματα

Έχει περάσει ένας επίσημος μήνας καραντίνας κι ακόμη δε μπορώ να νικήσω τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεσή μου. Χθες αισιόδοξη, σήμερα απελπισμένη. Βγήκα να περπατήσω, είχα να βγω απ’ τη βόλτα με τον Μιχάλη. Από τότε …

Uncategorized

#28 Με πιτζάμες και λαμπάδες

Αν έγραφα ημερολόγιο θα μπορούσα να καταγράψω την ατμόσφαιρα αυτής της καταπληκτικής βραδιάς, δε γράφω όμως και φοβάμαι πως θα περάσει ο καιρός και θα ξεχάσω τι συνέβη και τι βρήκα. Τα χρόνια θα περνάνε …

Blogs

#27 Το ευλογημένο ρεπό

Όνομα και πράγμα, Μεγάλη Παρασκευή. Δεν περίμενα πως θα με επηρεάσει, μόλις χθες είχα όλη την δύναμη να συνετίζω την μαμά μου, και τώρα δε μπορώ να συμμαζέψω εμένα. Μου λείπει η ρουτίνα της μέρας, …

Blogs

#26 Η μαμά μου έχει να με φωνάξει «Ρηνάκι» από τότε που ήμουν 12

Η μαμά μου δεν μας τα λέει καλά. Θέλει να συναντηθούμε, να κάνουμε Πάσχα σαν οικογένεια, να φάμε μαζί ένα νόστιμο ψητό αρνάκι με βουτυράτες πατατούλες και πίνοντας κόκκινο κρασί να αναρωτιόμαστε τι περίεργους καιρούς …

Blogs

#25 Το ΑΦΜ γιορτάζει

Το τηλέφωνο μου χτυπάει, η οθόνη φωτίζει το νούμερο της εταιρείας. Δεν το έχω αποθηκεύσει, θα σήμαινε οικειότητα, την οποία αν και έχουν περάσει 4 χρόνια δεν θέλω να έχουμε. Μια κοπέλα από το τμήμα ανθρώπινου …

Blogs

#20 Κοντά στην τέχνη

Τα μαλλιά του είναι καστανά, έχουν μακρύνει περισσότερο απ’ όσο θα ήθελε και φαίνεται πως τον ενοχλούν. Το χέρι του μια γλιστράει στα μαλλιά του και μια τραβάει τα μούσια του. Αν και οι κινήσεις του …

Blogs

#24 Ασφαλής απόσταση

Συναντιόμαστε, χαμογελάμε, λέμε χάρηκα, δεν δίνουμε τα χέρια κι αυτό μας κάνει πολύ ευγενικούς. Είναι ωραίος και πολύ ακούρευτος. Τα χαρακτηριστικά του είναι κοινά, μου δίνει την εντύπωση, χωρίς να ισχύει, πως τον έχω ξαναδεί. Έχει …

Blogs

#23 Μια σκέψη έκανα

«Ειρήνη! Ειρήνηηη…» Κάθομαι οκλαδόν στο πάτωμα και ακούω κάποιον να φωνάζει δυνατά το όνομά μου. Τινάζομαι γιατί θεωρώ πως σε λίγο ο κάποιος θα φωνάξει και «Βοήθεια!». Πέφτω έξω και συνεχίζει: «Ειρήνηηη, το ξέρω ότι είσαι …