Αυτό το -ας πούμε- lockdown είχε μία πολύ βασική διαφορά από το πρώτο. Η ζωή δε σταμάτησε ποτέ να κινείται, η δουλειά να προχωράει και οι υποχρεώσεις να τρέχουν. Ενώ εσύ επέμενες να φτιάχνεις κάθε δεύτερο απόγευμα ένα banana bread, η γεμάτη to-do λίστα σου σε περίμενε καρτερικά να επιστρέψεις στο γραφείο.
Υπάρχει, λοιπόν, μεγάλη πιθανότητα οι μηχανισμοί αντιμετώπισης που ανέπτυξες έχοντας ως αφετηρία το προηγούμενο lockdown, σε αυτό τώρα να μην είναι τόσο αποτελεσματικοί. Μερικοί, πιο ουσιώδεις στόχοι ίσως αποδειχθούν καλύτεροι μέσα στην καθημερινότητά σου.
Να μην έχεις από τον εαυτό σου τις ίδιες προσδοκίες όπως πριν το lockdown
Πολύ απλά, δε γίνεται όλα τριγύρω να έχουν αλλάξει κι εσύ να θες να παραμείνεις σταθερή σε όσα έκανες. Αυτός ο Φεβρουάριος δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό ούτε με τον Ιανουάριο που τελείωσε μόλις μερικές πριν. Να σου θυμίσω πως πολύ απλά πέρυσι τα new year’s resolutions σου δεν περιλάμβαναν κάποια πανδημία, κι όμως έτσι έγιναν τα πράγματα. Αντί, λοιπόν, να πιέζεις τον εαυτό να καταφέρει ακόμη περισσότερο, δώσε του ένα νοητό high five και αναγνώρισε τα όσα έχει αντέξει μέχρι σήμερα.
Θυμήσου να μιλάς συχνά με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα
Αν και αυτό το lockdown σε βρίσκει μακριά από τους αγαπημένους σου, η ανάγκη σου για επικοινωνία μαζί τους είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Φρόντισε, λοιπόν, να μιλάς μαζί τους έστω και διαδικτυακά. Μην πέσεις όμως σε μία συγκεκριμένη παγίδα. Μιλώντας μαζί τους και ακούγοντας τα όσα κάνουν ή δεν κάνουν μέσα σε αυτήν την κατάσταση, μη συγκρίνεις τον εαυτό σου μαζί τους. Ο καθένας κάνει ό,τι θεωρεί καλύτερο για τον εαυτό του και το ίδιο θα πρέπει να κάνεις κι εσύ.
Αναγνώρισε τις στιγμές που αισθάνεσαι ότι όλο αυτό είναι too much
Μην προσπαθείς να καταπιείς τα όσα νιώθεις. Έχουμε ξαναμιλήσει για το πόσο κακό μπορεί να σου κάνει η τοξική θετικότητα και δεν το λες και λίγο. Αντί, λοιπόν, να προσποιείσαι ότι όλα πάνε τέλεια, κοίταξε για λίγο γύρω σου. Αν χρειαστεί, πάρε τον χρόνο σου και αποστασιοποιήσου. Μην φοβηθείς να το πεις και να σε ακούσεις.
Θυμήσου ότι όλο αυτό δε θα κρατήσει για πάντα
Βέβαια, αν με ρωτάς, από πέρυσι μέχρι φέτος αισθάνομαι ότι έχουν περάσει 10 χρόνια από πάνω μου κι όχι απλά 1. Ωστόσο, αυτό που ζούμε είναι κάτι που αργά ή γρήγορα θα τελειώσει. Άλλους θα μας βρει ΟΚ κι άλλους θα μας βρει έτσι κι έτσι. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκεις, δε χρειάζεται να αγχώνεσαι. Σε αντίθεση με το προηγούμενο lockdown που δεν ξέραμε τι μας ξημερώνει, τώρα ξέρουμε ότι υπάρχει ένα εμβόλιο εκεί έξω που μπορεί να κάνει τη ζωή πιο απλή. Λίγη υπομονή ακόμα.
