Η Κατερίνα-Σοφία Μαυρίδου είναι προπονήτρια surf, έχει γυρίσει από τη Νότια Αφρική τα τελευταία 3 χρόνια και διδάσκει στην Ελλάδα. Γνώρισε το surf όταν μια μέρα κάποιοι φίλοι της ανέφεραν πως κάνουν surf στην Ελλάδα. Βρίσκει το άθλημά της ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι μια ευχαρίστηση που θέλει συμμετοχή σώματος και πνεύματος.
“Ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρή μου έδειχνε πώς να κάνω windsurf και εγώ είχα κατενθουσιαστεί. Με κέρδισε ο ήλιος και η θάλασσα. Είχα πολύ ενέργεια σαν παιδί. Μεγαλώνοντας αυξάνονται όμως οι υποχρεώσεις και ξεχνάς να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να παίξει.”
Υπήρξε κάτι που θα μπορούσε να σε κάνει να τα παρατήσεις;
“Πριν πάω στην Νότια Αφρική σκεφτόμουν τους καρχαρίες και ότι θα μπορούσε να είναι ένας λόγος να σταματήσω. Αλλά έφτασα εκεί, βρέθηκα στην παραλία και όλα τα ξέχασα, το μόνο που υπήρχε στο μυαλό μου ήταν να μπω στο νερό. Το surf θέλει υπομονή και επιμονή! Δεν έρχεται με την πρώτη. Είναι παιχνίδι ψυχολογίας και ακρίβειας. Σίγουρα βοηθητικός παράγοντας είναι να έχεις ήδη επαφή και γνώση με τη φύση, τη θάλασσα και τη συστηματική άθληση. Χρειάζεται ώρες στο νερό. Από εκεί που δεν πρόσεχες ούτε κaν τα κύματα στην θάλασσα, τώρα βλέπεις προοπτικές και κάνεις εικόνα τις στροφές και τα barrels. Θέλει χρόνο. Θέλει να καταλάβεις πως λειτουργεί η σανίδα σου, το κύμα, ο αέρας, το σώμα σου και όλα αυτά γιατί το surf απαιτεί να τους δίνεις προσοχή την ίδια στιγμή.”
Τι χρειάζεται κανείς για να ξεκινήσει τα μαθήματα;
“Θέληση. Τίποτα άλλο. Το surf είναι πολύ προσωπικό άθλημα. Ο καθένας έχει τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να το κάνει. Αυτό είναι surf, είναι style, είναι χαρακτήρας. Ο καθένας δίνει τον χαρακτήρα του και τo surf γίνεται κουλτούρα!”
Ποιες είναι οι δυσκολίες του αθλήματος και ποιες του να είσαι εκπαιδευτής;
“Όταν είσαι μαθητής, έχεις να ξεπεράσεις πολλούς φόβους. Πρέπει συνέχεια να σπρώχνεις τον εαυτό σου για το καλύτερο. Παίζει μέγιστο ρόλο η ψυχολογία γι’αυτό πρέπει να κρατάς το μυαλό σου ευχάριστα απασχολημένο. Ό,τι δύσκολο και να συμβαίνει δεν πρέπει να υπάρχει πανικός και να το βάζεις κάτω. Pause. Ανάσα και replay. Ως δάσκαλος, παρόλο που είσαι στην παραλία με το μπικίνι και τη θάλασσα, είναι δύσκολο. Όταν είσαι κάτω από τον ήλιο, μέσα στην αλμύρα, κολυμπώντας καθ’όλη την διάρκεια των μαθημάτων, τα οποία μπορεί να διαρκούν στο σύνολο 4 και παραπάνω ώρες και όχι με έναν μαθητή την φορά, το σώμα κουράζεται και εξαντλείται. Είναι πολύ σημαντικό επίσης να προσέχεις τα μάτια, το δέρμα αλλά και τη διατροφή σου.”
Το surf σε μια χώρα όπως η Νότια Αφρική είναι πολύ διαφορετικό σε εφαρμογή από ότι στην Ελλάδα; Οι ευκαιρίες είναι περισσότερες;
“Οι ευκαιρίες είναι σίγουρα περισσότερες! Ο τουρισμός είναι ένα τεράστιο κομμάτι του πλούτου της χώρας. Όλο τον χρόνο την επισκέπτονται τουρίστες, πολλοί από τους οποίους για το surf. Άλλωστε στην Νότια Αφρική μπορείς να κάνεις όλο το χρόνο και σε εκατοντάδες διαφορετικά spots. Eκεί το surf είναι οικογενειακή υπόθεση. Μαθαίνει ο παππούς τον γιό και ο γιός τον εγγονό. Η Ελλάδα μας είναι σχετικά μικρή και κλειστή χώρα από παντού αλλά προσφέρει πράγματα που στην Αφρική δεν μπορείς να βρεις. Αν μπορώ να είμαι στην Τήνο από όπου είναι η καταγωγή μου, με το Longboard μου στο ηλιοβασίλεμα και να κυκλοφορώ ελεύθερη, δεν θέλω τίποτα άλλο! Πρακτικά όμως δεν υπάρχει καμία διαφορά. Έχουμε πολύ όμορφα κύματα σε πανέμορφα μέρη.”
Που απόλαυσες το καλύτερο κύμα σου;
“Με αυτή την ερώτηση μου ήρθαν στιγμές από πολλά ωραία κύματα. Αν σκεφτώ όμως επι καθημερινής βάσης πoιο μέρος μου έδωσε τα καλύτερα κύματα, αυτό ήταν το Jeffreys Bay στην Νότια Αφρική. Κάθε μέρα, πρωί-βράδυ, τρεις γραμμές κυμάτων, η μία πίσω από την άλλη, ολόιδιες και τέλειες.”
Πέρα από ένα καλό κύμα για τι άλλο εύχεται ένας surfer;
“Όταν λοιπόν αρχίζεις και παρακολουθείς το κύμα, καταλαβαίνεις την φύση, ευαισθητοποιείσαι ως προς αυτή. Αρχίζεις και κατανοείς την λειτουργία των γύρω σωμάτων αλλά και του δικού σου. Δημιουργείται αντίληψη. Ένας surfer εύχεται όχι μόνο για αυτόν αλλά για το σύνολο. Προσδοκεί υγεία, ενότητα, ευτυχία και ισορροπία!”
Μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος που θα ασχοληθεί επαγγελματικά;
“Κάθε χρόνο φτάνουμε κάπου που δεν ξέραμε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε. Το surf μπήκε μέχρι και στα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων πρόσφατα. Μέχρι και ολυμπιονίκης μπορείς να βγεις. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον. Τώρα ο καθένας ό,τι έχει από πλευράς του, ας προσφέρει!”
