Όταν αποκαλύφθηκε μια πληθώρα από προσωπικά αντικείμενα από το σπίτι της Frida Kahlo το 2004, ήρθε στο φως όχι μόνο η δημιουργική της ζωή αλλά και στηη ρουτίνα ομορφιάς της. Γιατί ανάμεσα στο τεράστιο ουράνιο τόξο χρωμάτων των παραδοσιακών μεξικάνικων φορεσιών, την αλληλογραφία, τα φάρμακα και τις χιλιάδες φωτογραφίες του Man Ray μεταξύ άλλων, ήταν και το περιεχόμενο της τσάντας ομορφιάς της Μεξικανής ζωγράφου. Όλοι διατηρημένα σε εξαιρετική κατάσταση από τον σύζυγό της Diego Rivera,αυτά τα αντικείμενα – αλλά και πολλά άλλα – αποτελούν την κεντρική αφήγηση της έκθεησς Frida Kahlo: Making Her Self Up, μια μνημειώδη έκθεση που ανοίγει στο μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου αυτόν τον μήνα, εξερευνώντας τα πολλά στρώματα της πλούσιας, περίπλοκης ταυτότητάς της. 

Παράλληλα με τις αυτοπροσωπογραφίες που την έκαναν παγκοσμίως γνωστή που αποτελούν περίπου το ένα τρίτο της καλλιτεχνικού έργου της, εκθέτονται και τα καλλυντικά που χρησιμοποιούσαι ανελλιπώς.

Ένα βαζάκι από κρέμα προσώπου μάρκας Pond (που υπάρχει ακόμη και στις μέρες μας), το Revlon έντονο κόκκινο κραγιόν και ρουζ της καθώς και μια εκτεταμένη συλλογή από αρώματα και βερνίκια νυχιών. Η απουσία ενός από τα πιο σημαντικά item της ρουτίνας της είναι αρκετά ηχηρή: η πούδρα σε μορφή compact που της είχε στείλει η μεγιστάνας της ομορφιάς Helena Rubinstein, ένθερμη συλλέκτρια των έργων της Kahlo, δεν είναι εδώ. Και εκτός από τα προϊόντα που τόνισαν τα περίφημα φρύδια της, δεν βρέθηκε κανένα άλλο ίχνος μακιγιάζ. Δεν υπάρχει ούτε foundation ούτε concealer, υπονοώντας ότι κρατούσε την επιδερμίδα της καθαρή και minimal από make up.

Όσο για τα πολυφημισμένα και διάσημα φρύδια της, το beauty kit της περιείχε ένα μολύβι φρυδιών Revlon στην απόχρωση ‘Ebony’ και ένα επιπλέον προϊόν με το όνομα Talika, το οποίο αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι μετά τον πόλεμο για να θεραπεύσει τους στρατιώτες με εγκαύματα, αλλά επίσης βοηθόυσε και στην ανάπλαση νέων θηλάκων της τρίχας. Αυτό αποδεικνύει πως όχι μόνο η Kahlo αρνούνταν να βγάλει τα φρύδια της αλλά αντιθέτως τόνιζε ενεργά αυτά τα τολμηρά φρύδια, τα οποία ο Rivera είχε ποιητικά συγκρίνει με τα “φτερά ενός κοτσυφιού”.

Το γεγονός ότι η Kahlo ήταν υπερ μιας φυσικής και minimal beauty ρουτίνας, επιβεβαιώνεται τόσο από τα προϊόντα που χρησιμοποιούσε όσο και από τις περιγραφές της από τότε. Με το να εκθέτονται δίπλα δίπλα με το έργο ζωής της, διαμορφώνουν μια ζωντανή εικόνα των ημερήσιων ritual ομορφιάς της:

“Κατέχει μια παράξενη και σαγηνευτική ομορφιά”, είχε γράψει η Olga Campos, φοιτήτρια ψυχολογίας που γνώρισε την καλλιτέχνιδα κατά τη διάρκεια των τελευταίων της χρόνων. “Είχε μια ιδιαίτερη ικανότητα για την εφαρμογή του μακιγιάζ της και την επίτευξη μιας κατα τ’ άλλα φυσικής εμφάνισης και περνούσε πολύ χρόνο για να πετύχει αυτό το αποτέλεσμα. Ήταν πάντα φτιαγμένη και καλοντυμένη, ακόμα και όταν δεν περίμενε επισκέψεις. Ήξερε πώς να μεταμορφωθεί σε μια εντυπωσιακή γυναίκα, ακαταμάχητη και μοναδική. “

Η καθημερινή της ρουτίνα όσον αφορά τα μαλλιά της, περιελάμβανε να τα τραβάει σφικτά πίσω, αφού πρώτα τα είχε πλέξει και να στερεώσει στολίζοντάς τα με πολύχρωμα υφάσματα και λουλούδια. Στη συνέχεια, έβαφε σχολαστικά τα χείλη της στο έντονο κόκκινο χρώμα που την έχουμε συνηθίσει, εφάρμοζε ρους και βερνίκι νυχιών σε απόχρωση κόκκινου ή πορτοκαλί χρώματος – ή μερικές φορές σε magenta για να ταιριάζει με το σάλι της επιλογής της. “Το make-up ήταν απλά άλλο ένα εργαλείο στην δημιουργία της ταυτότητάς της. Ό, τι έκανε, το έκανε με τρομερή ακρίβεια και επιμέλεια.” λέει η επιμελήτρια της έκθεσης, Claire Wilcox. “Δεν νομίζω ότι ντήθηκε ποτέ για κανέναν άλλον παρά μόνο για τον ίδιο της τον εαυτό.”