Ήθελα, που λέτε, να έρθω σε επικοινωνία με τους διαχειριστές του “The Doors Of Athens”, της σελίδας που, σε facebook, instagram, και tumblr μας δείχνει καθημερινά τις λεπτομέρειες που χάνουμε, όταν κινούμαστε βιαστικοί στην πρωτεύουσα. Πίστευα ότι οι πόρτες θα ήταν μια ενδιαφέρουσα ιστορία από μόνες τους, άλλωστε και ο ένας από τους δύο που κρύβονται πίσω από το εγχείρημα, λέει χαρακτηριστικά: «Παλιά μπορεί να ήμουν όλη μέρα έξω ψάχνοντας για ιδιαίτερες πόρτες να φωτογραφίσω, τώρα κυρίως όταν είμαι σε μια γειτονιά που δεν έχω ξαναπάει, έχω τα μάτια μου ανοιχτά», και προσθέτει: «Έχει ενδιαφέρον που στην Αθήνα έχει πολλές πόρτες-χαλάσματα σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και είναι έντονο το στοιχείο του street art». Στη σελίδα θα βρεις πόρτες επιβλητικές, καλά κρυμμένες και άλλες που δυστυχώς είναι το σπίτι κάποιου:
Η συζήτησή μας για τις πόρτες γρήγορα τελείωσε αφού, πριν πάω να τους συναντήσω, (και επειδή έχω καλές φίλες) έμαθα, ότι είχαν μια πιο ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθούν.
Ο Ιορδάνης Ορφανίδης και ο Alexander Jaschik είναι δύο φιγούρες που στον συνδυασμό τους, δεν τις συναντάς κάθε μέρα. Κολλητοί, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στο Μόναχο της Γερμανίας, με σπουδές σε κινηματογράφο και φωτογραφία, αποφασίζουν να μείνουν μόνιμα (;) στην Αθήνα, στην οποία και ήρθαν για τα γυρίσματα της μικρού μήκους ταινίας τους, που είναι παράλληλα και η πτυχιακή εργασία του πρώτου.
«Η ταινία λέγεται Βrot und Oliven, (για εμάς που τα μιλάμε άπταιστα τα γερμανικά, “Ψωμί και Ελιές”) και πρόκειται για μία ιδιαίτερη κωμωδία που αναδεικνύει, με έναν σατιρικό τρόπο, την ιδιόρρυθμη σχέση Ελλήνων και Γερμανών, την επαφή που έχουν αναπτύξει οι δύο λαοί, ειδικά σε περιόδους κρίσης και τις μεταξύ τους διαφορές, που, όπως όμως βλέπουμε στην ταινία, δεν είναι… αγεφύρωτες».
Αρχικά, νομίζει κανείς ότι το σενάριο που έχουν γράψει, ήρθε αβίαστα, μιας και ο Ιορδάνης είναι Έλληνας τρίτης γενιάς μεταναστών και ο Alexander, Γερμανός• αλλά στην πραγματικότητα «είδαμε μια μέρα στο Μόναχο, ένα αυτοκίνητο με ελληνικές πινακίδες, μέσα στο οποίο για ένα διάστημα ζούσαν τρεις άνθρωποι, που είχαν παρατήσει τα πάντα στην Ελλάδα και ήρθαν εδώ, χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικό να πιαστούν, για τη νέα ζωή. Αυτή την ιδέα εξελίξαμε στην πρώτη μας ταινία».
Βέβαια, δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις και να ολοκληρώσεις ένα τέτοιο project, όταν είσαι φοιτητής, και στην προκειμένη περίπτωση συνεργάστηκαν για πρώτη φορά η σχολή Macromedia, όπου φοιτούσαν οι δημιουργοί, με τη σχολή Σταυράκου, ενώ χρηματοδοτήθηκε στο σύνολό της από το Ινστιτούτο χρηματοδότησης νέων ταινιών της Γερμανίας-FFF και το γερμανικό ινστιτούτο συνεργασίας διαφορετικών κουλτούρων- DAAD.
«Σίγουρα η Γερμανία προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες εξέλιξης σε νέους δημιουργούς, το μοναδικό όμως είναι αυτό που συνέβη με τους Έλληνες ηθοποιούς. Δούλεψαν με μεράκι αμισθί, ηθοποιοί καταξιωμένοι, που δεν το περιμένεις. Ανάμεσά τους ο Αντώνης Καρυστινός, ο Αναστάσης Κολοβός και ο Αντώνης Καφετζόπουλος, αλλά και άλλοι που ευχαριστούμε».
Αυτό που θέλουν σίγουρα να πουν για την ταινία τους είναι ότι «είχε θέμα την κρίση και ως προέκταση την ανεργία δυο νέων, αλλά για τη δημιουργία της κανείς δεν πληρώθηκε και ούτε πρόκειται να βγάλουμε κέρδος».
Ναι, θα συμφωνήσουν μαζί σου, πως «δεν ήταν ό,τι πιο εύκολο να αφήσουμε την προστατευτική» –όπως λένε- «για εμάς Γερμανία και να έρθουμε να κάνουμε τέχνη στην Ελλάδα, όμως εδώ», πιστεύουν, «είναι όλα πιο συναρπαστικά, από τους ανθρώπους και την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλεις στην εργασία σου, μέχρι την τέχνη στους δρόμους και την οδήγηση! Και όπως μπορείς να εμπνευστείς από κάτι που σε πνίγει και σε στεναχωρεί, εξίσου δημιουργικά λειτουργεί και ο ελληνικός ήλιος, οι ζεστοί άνθρωποι».
Στα επόμενα σχέδιά τους είναι μια ταινία κανονικής διάρκειας γυρισμένη στην Αθήνα, αλλά και να εξελίξουν το “Doors Of Athens” σε κάτι σίγουρα ενδιαφέρον και πιο διαδραστικό, φτάνει βέβαια ο Alexander να βρει τι ακριβώς!
Μέχρι τότε, να πούμε, πως η ταινία “Brot und Oliven” θα κάνει πανελλήνια πρεμιέρα στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στη Δράμα 14-19 Σεπτεμβρίου, στην Αθήνα θα προβληθεί από το φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας» 23/9-4/10, ενώ για πρώτη φορά στη Γερμανία θα προβληθεί στο φεστιβάλ “Hofer filmfestspiele” 20-25/10.
Το μόνο που μένει, είναι να ευχηθούμε: Καλοτάξιδη η ταινία και εις ανώτερα!/ Viel Glück mit eurem Film!
Αριστέα Μπισμπίκη
