Η ιστορία λέει ότι το μπούμερανγκ χρησιμοποιήθηκε αρχικά από διάφορες φυλές της Ωκεανίας ως όπλο για το κυνήγι. Και ο μύθος λέει ότι το μετέτρεψε σε παιχνίδι, ένα μοναχοπαίδι.

Υπάρχουν δύο είδη μπούμερανγκ. Αυτά που τα πετάς και δεν επιστρέφουν. Και τα επιστρεφόμενα. Αυτά, δηλαδή, που ακολουθούν την τέλεια ελλειπτική τροχιά. Και γυρίζουν σε σένα και ολοκληρώνουν μια έλλειψη. Με κάθε σημασία της λέξης. Όπως όλα τα παιχνίδια έτσι κι αυτό έχει κανόνες. Ο βασικός κανόνας είναι να το πετάξεις σωστά. Αν το πετάξεις λάθος, δεν θα επιστρέψει ποτέ πίσω σε σένα. Το παιχνίδι της μοναξιάς.

Η μοναξιά γεννήθηκε σίγουρα μέσα στο πλήθος. Δεν την επιλέγεις πάντα. Σε βρίσκει. Ανάμεσα σε ανθρώπους που σε κοιτούν αλλά δεν σε βλέπουν. Ανάμεσα σε ανθρώπους που σε ακούν αλλά δεν σε προσέχουν. Ανάμεσα σε ανθρώπους που σε ακουμπούν αλλά δεν σε αγγίζουν. Ανάμεσα σε ανθρώπους που λένε μαζί και εννοούν χώρια. Ανάμεσα σε ανθρώπους που σε κρατούν αλλά σε χάνουν. Ανάμεσα σε ανθρώπους που σου λένε “έλα να παίξουμε” αλλά χώνουν σταδιακά στο χέρι σου ένα μπούμερανγκ. Από εκείνα που επιστρέφουν.

Η μοναξιά τρέφεται από τον φόβο. Τον φόβο της απόρριψης. Τον φόβο των λάθος επιλογών. Τον φόβο της ανεπάρκειας του ίδιου μας του εαυτού. Και υπάρχει αλήθεια κάτι πιο τρομακτικό από αυτό; Από τον φόβο ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, ότι δεν “φτάνουμε” τους άλλους αλλά και για τους άλλους; Έτσι βάζουμε τον εαυτό μας στη διαδικασία να γίνει ο τέλειος ρίπτης του μπούμερανγκ, αντί να τον αναγκάσουμε να βρει αυτόν που θα θέλει να κάτσει απέναντί μας στην τραμπάλα, ας πούμε. Αυτόν που θα ψάχνει την ισορροπία μαζί μας. Αυτόν που θα είναι εκεί για το παιχνίδι.

Δεν την επιλέγουμε πάντα την μοναξιά. Απλά κάποιες φορές είναι μονόδρομος. Ο μόνος δρόμος για να εκτιμήσεις την αξία του ανθρώπου ή των ανθρώπων που είναι πραγματικά δίπλα σου. Ο μόνος δρόμος για να ανακαλύψεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Ο μόνος δρόμος για να αλλάξεις τον κόσμο. “Όποιος θέλει να αλλάξει τον κόσμο, ας αλλάξει πρώτα τον εαυτό του” , είπε ο Σωκράτης. Και για να αλλάξεις τον εαυτό σου πρέπει να μείνεις μόνος. Για λίγο, για πολύ, για όσο χρειαστεί. Να μείνεις μόνος να σε παρατηρήσεις, να σε ανακαλύψεις. Να καταλάβεις τη διαφορά του μοναχικού από τον άνθρωπο που είναι μόνος του.

Σημασία έχει να επιλέξεις. Επίλεξε να κάνεις αυτό που ονειρεύτηκες. Επίλεξε να είσαι αυτό που θέλεις. Επίλεξε να κάνεις το παιχνίδι της μοναξιάς, παιχνίδι αυτογνωσίας. Επίλεξε να σε αγαπάς. Η στιγμή που θα σε αγαπήσεις πραγματικά θα είναι εκείνη η στιγμή που θα πετάξεις τόσο λάθος το μπούμερανγκ, που δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω.