Το 1847, η Charlotte Brontë δημοσίευσε την «Jane Eyre», το βιβλίο στο οποίο μια γυναίκα ήταν κλειδωμένη στη σοφίτα του σπιτιού της, αφού ένας άντρας την θεωρούσε τρελή. Αυτός ο άντρας δεν ήταν γιατρός, ήταν ο σύζυγός της. Φώναζε το βράδυ τόσο δυνατά που άλλα μέλη του νοικοκυριού άκουγαν, αλλά κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτό.

Σχεδόν 200 χρόνια αργότερα, η Britney Spears – μια υγιής, εργαζόμενη γυναίκα – εξακολουθεί να κρατείται, παρά τη θέλησή της, από τον πατέρα της και μετά από 13 χρόνια υπό τη συντηρητική του επιτήρηση. Έχει υποχρεωθεί σε χρήση φαρμάκων χωρίς τη συγκατάθεσή της για να μην κάνει περισσότερα παιδιά.

Η κατάστασή της είναι φυσικά διαφορετική από τη φυλακισμένη ηρωίδα της Brontë, καθώς η Spears είναι πλούσια και λευκή, ενώ η Creole ήταν ένας φανταστικός χαρακτήρας.

Αλλά η αφήγηση σχετικά με την ψυχική αστάθεια της τραγουδίστριας έχει επικρατήσει, επιτρέποντας σε μέλη της οικογένειάς της να την εκμεταλλευτούν και να την ελέγξουν. Η Spears μπορεί να είναι κλειδωμένη σε ένα χρυσό κλουβί στο Λος Άντζελες, αντί για μια παγωμένη σοφίτα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά είναι ένα ακόμη παράδειγμα για το πώς οι άνδρες μπορούν να επιβάλλουν εξουσία στις γυναίκες, κάνοντάς τις τρελές.

Μόλις υπονομεύσουμε ή αμφισβητήσουμε τον χαρακτήρα μιας γυναίκας, γίνεται ευκολότερο να τις απενεργοποιήσουμε. Τους παίρνουν τον έλεγχο των γεννήσεων ενάντια στη θέλησή τους ή τις υποχρεώνουν να δουλέψουν όταν δεν θέλουν -προσπαθούν να τους αφαιρέσουν πλήρως την ελευθερία τους.

Μόλις υπονομεύσουμε ή αμφισβητήσουμε τον χαρακτήρα μιας γυναίκας, γίνεται ευκολότερο να την ελέγξουμε. Πάνω σε αυτή τη λογική λειτουργεί αυτή η τακτική.

Όπως έχουμε δει από πολλές ιστορίες γυναικών που συμπεριλαμβάνονται στο story line του ντοκιμαντέρ Framing Britney τον Φεβρουάριο, από την Mischa Barton έως τη Sienna Miller, όταν θεωρείται μια γυναίκα  «υστερική», είναι πολύ δύσκολο να ξεχαστεί, να ανατραπεί ή να αποδομηθεί αυτή την αντίληψη , ακόμα κι αν είναι τόσο προνομιούχα όσο η Spears. Εάν αυτό μπορεί να συμβεί σε αυτήν, μια πλούσια και ταλαντούχα star, τότε πόσο πιο εύκολο είναι να συμβεί στις γυναίκες με λιγότερα προνόμια;

Αυτό που έχουμε δει με την Spears είναι πώς η κακοποίηση έναντι αυτών με αναπηρία ή / και ψυχική ασθένεια συχνά συνδυάζεται από τον κατάφωρο σεξισμό και τις διακρίσεις λόγω φύλου.

Τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι ψυχικά άρρωστοι συχνά δεν ακούγονται και οι συνθήκες  χρησιμοποιούνται εναντίον τους, όπως συμβαίνει εδώ. Όταν αυτό δε, συνδυάζεται με τεράστια χρηματικά ποσά (ο Jamie Spears έχει τον έλεγχο της περιουσίας των 60 εκατομμυρίων δολαρίων της κόρης του), τότε είναι εύκολο να δείτε πόσο κερδοφόρα μπορεί να είναι η βιομηχανία των συντηρητών της νοοτροπίας αυτής που επονομάζονται ως ‘κηδεμόνες’. Γίνεται νόμιμη αδικία σε τεράστια κλίμακα.

Σύμφωνα με τους New York Times, ο πατέρας της Spears κερδίζει τώρα περίπου 16.000 $ το μήνα, συν 2.000 $ το μήνα για ενοικίαση γραφείου, για το ρόλο του ως κηδεμόνας, συν ένα ποσοστό διαφόρων συμφωνιών που υπογράφηκαν για την κόρη του. Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για τα προβλήματα της ψυχικής υγείας της Spears, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι αρκετά ικανή να εργαστεί, να παίξει μπροστά στο κοινό, να ηχογραφήσει άλμπουμ και να κερδίσει χρήματα – μετρητά που στη συνέχεια εποπτεύονται από τον πατέρα της.

Δεν είναι, ωστόσο, προφανώς ικανή να λάβει απόφαση σχετικά με το αν θα αποκτήσει μωρό ή πώς να ξοδέψει τα κέρδη της. Δεν επιτρέπεται καν να επιλέξει το χρώμα των ντουλαπιών της κουζίνας της. Παρανοϊκό.

Φαίνεται σχεδόν πολύ προφανές για να το επισημάνω ότι αυτό δεν θα συνέβαινε αν η Spears ήταν άντρας. Οι διάσημοι άνδρες, που υποφέρουν από διανοητική βλάβη, απλά δεν ελέγχονται με τον ίδιο τρόπο. Ακριβώς όπως η πατριαρχία βοήθησε τον Jamie Spears να ασκήσει τον έλεγχο της κόρης του, έχει επίσης εργαστεί για να αποτρέψει παρόμοιες μοίρες για τους άνδρες.

Έχουμε δει πολλούς διάσημους άνδρες να υποφέρουν από προβλήματα ψυχικής υγείας και εθισμού, αλλά ποτέ δεν τους έχουμε δει να απομακρύνονται από το μέλλον τους – δεν έχουμε δει ποτέ να χάνουν τον έλεγχο των οικονομικών τους, της καριέρας τους ή της επιλογής τους να αποκτήσουν παιδί.

Από όσα γνωρίζω, κανένας υψηλόβαθμος άντρας δεν χρειάστηκε ποτέ να παραιτηθεί από την ελευθερία του και να δώσει την διαχείριση και την εποπτεία της ζωής του στον πατέρα του. Απλώς δεν συμβαίνει.

Ο δημοσιογράφος Ateh Jewel το είπε στο Instagram κάπως έτσι:  “Μπορείτε να φανταστείτε τον Justin Bieber να τρέχει σε δημόσιους δρόμους, να φτύνει τα πλήθη και να καταρρέει επειδή η μάνα του έχει κερδίσει νομικά το δικαίωμα να τον υποβάλει σε μια αγγειεκτομή, μην τυχόν και έκανε κανένα παιδί όσο ‘δεν ήταν καλά;’

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει η Spears καταδεικνύουν  ένα  ευρύτερο πρόβλημα για τις γυναίκες που δεν έχουν πλήρη αυτονομία στο σώμα τους. Τον Απρίλιο, ο ΟΗΕ δημοσίευσε μια έκθεση που αποκάλυψε ότι σχεδόν οι μισές γυναίκες από 57 αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν αυτονομία ως προς το σώμα και το μέλλον τους, που καλύπτουν την υγειονομική περίθαλψη, την αντισύλληψη και το σεξ.

Η σωματική αυτονομία μπορεί φυσικά να παραβιαστεί με πολλούς τρόπους. Μερικοί από αυτούς είναι:   ο βιασμός, η αναγκαστική στείρωση, η ομοφοβική και τρανσφοβική βία, ο συζυγικός βιασμός, η άρνηση εκπαίδευσης και υγειονομικής περίθαλψης και ο αναπαραγωγικός εξαναγκασμός. Αυτό είναι ένα παγκόσμιο σκάνδαλο και εμείς, ως γυναίκες, ξέρουμε καλά το πόσο πονάει όλο αυτό εδώ και αιώνες.

Οι φίλες μου με μωρά ρωτούνται πάντα από τους επισκέπτες της υγείας ή τους επαγγελματίες του ιατρικού τομέα για το παιδί και αποκλειστικά για τη δική του ευημερία, σαν το σώμα τους να είναι απλά μια μηχανή για να φέρουν και να συντηρούν ένα μωρό. Γιατί οι γυναίκες πρέπει να φωνάζουν πάντα όταν μιλούν για τον πόνο τους, είτε σωματικό είτε ψυχικό; Στην πραγματικότητα, γιατί υποθέτουμε ότι ο πόνος για τις γυναίκες είναι φυσιολογικός και δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρονται.

Δεν αποδέχομαι όμως το ότι να παραμείνουμε σιωπηλές για αυτά τα θέματα θα οδηγήσει ποτέ σε ένα λαμπρότερο μέλλον.

Τι θα συνέβαινε αν πραγματικά ακούγαμε τις γυναίκες όταν εκφράζουν μια οδυνηρή αλήθεια; Εάν παρέχουμε μια λύση ή αλλάζαμε το status quo;

Τι θα συνέβαινε αν αυτοί που κάθονταν σε αυτό το μεγάλο δικαστήριο του Λος Άντζελες είχαν ακούσει την Britney Spears όταν εξέφρασε μια λίστα με προβλήματα που είχε με τον κηδεμόνα της  πριν από χρόνια;

Είμαστε στο 2021, όμως μία από τις πιο διάσημες και επιτυχημένες γυναίκες στον κόσμο πρέπει να ικετεύσει να απαλλαγεί από μια νομική συντηρητική απόφαση που την δεσμεύει σε κάθε κίνηση, μια ρύθμιση που μπορεί να συγκριθεί με την εμπορία ανθρώπων. «Είναι ντροπιαστικό και αποθαρρυντικό αυτό που έχω περάσει και αυτός είναι ο κύριος λόγος που δεν το είπα ανοιχτά», είπε στην κατάθεσή της. «Θέλω απλώς τη ζωή μου πίσω».