Λένε πως αν ακούσεις την ιστορία κάποιου, δε γίνεται να μη τον αγαπήσεις. Και τα τραγούδια είναι πάντα γραμμένα πάνω σε μία μικρή ή μεγάλη, αληθινή ή όχι, ιστορία. Όταν το τραγούδι γίνεται βίντεο, τότε μιλάμε για μία οπτική ιστορία. Στην περίπτωση του ‘Somewhere Along The Line’ μιλάμε για μία οπτική ιστορία με μουσικότητα ή καλύτερα με αρχιτεκτονική μουσική, αυτή που ο Βασίλης, ο Ηλίας, ο Δαμιανός και ο Κοσμάς γράφουν.

Η σκηνή τους artisanal, η μελωδική τους τεχνοτροπία εναλλακτική rock και οι ίδιοι τεχνίτες του ήχου. Ο Βασίλης, ο Δαμιανός, ο Ηλίας και ο Κοσμάς ή αλλιώς οι ‘Brothers’ είναι και οι τέσσερις αρχιτέκτονες και τυχαίνει να έχουν και τους ίδιους γονείς. ‘Είμαστε τυχεροί που παίζουμε τόσα χρόνια μαζί. Το δέσιμο υπάρχει σίγουρα γιατί γνωριζόμαστε καλά και αυτό σε κάνει να νιώθεις πολύ άνετα, έχει εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον, αλληλοκαλυπτόμαστε’, όπως θα πουν τα αδέλφια Αρωνίδη. Είναι η ελληνική μπάντα που εμπεδώνει τη μουσική σαν την τέχνη να σκεφτόμαστε με ήχους και έρχεται κοντά της με δημιουργικό ρυθμό. Η ελληνική μπάντα που ξεκίνησε να παίζει πριν από περίπου μία δεκαετία σε ένα διαμέρισμα στο Νέο Ηράκλειο με πολύ καλούς γείτονες που όταν δεν έπαιζαν, τους ρωτούσαν ‘Γιατί δεν παίζετε;’ και που από μικρά παιδιά μερικοί από τους καλύτερους τους φίλους ήταν οι playlists.

Το πρώτο τους videoclip ‘Somewhere Along The Line’

To πρώτο τους άλμπουμ ‘The Day Just Begun’ κυκλοφορεί λίγες μέρες πριν την εμφάνιση τους στη συναυλία των Bon Jovi στο ΟΑΚΑ όταν έπαιξαν σαν support group. Είναι και η πιο ξεχωριστή τους στιγμή σαν μπάντα. Η επόμενη δισκογραφική δουλειά αρχίζει να ετοιμάζεται το 2013 στο στούντιο και ολοκληρώνεται το 2014. Είναι το EP άλμπουμ Somewhere Along The Line που αποτελείται από 4 κομμάτια και θα κυκλοφορήσει διαδικτυακά τον Μάιο του 2015. Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, το Somewhere Along The Line υπάρχει στο Soundcloud μόνο για streaming από τον Οκτώβρη του ’14 ενώ κυκλοφορεί και σαν βιντεοκλιπ ένα μήνα αργότερα. Ένα κομμάτι ξεχωριστό για την μπάντα αφού, ακούγοντάς το αρχικά, προβληματίζονται καθότι είναι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα .

Βασίλης: ‘Το κομμάτι αυτό είχε μια ασυνήθιστη για εμάς πορεία, αφού ξεκίνησε από μια ιδέα του Κοσμά και συνέχισε να μεταλλάσσεται πολύ έντονα ακόμα και κατά την διάρκεια της ηχογράφησης.’

Δαμιανός: ‘Συνήθως τα κομμάτια ξεκινάνε από τον Βασίλη, που έχει μια ιδέα πάνω στη μουσική και τους στίχους και μετά κάνουμε το arrangement όλοι μαζί ή καταλήγουμε καμιά φορά σε ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα απλά έχοντας σαν εναρκτήριο σημείο αυτές τις πρώιμες ιδέες.’

Κοσμάς: ‘Σχετικά με το Somewhere Along The Line.. Σε μια πρόβα που κάναμε, τους έδειξα μια μελωδική γραμμή, η οποία είχε ένα ύφος αρκετά feel-good όπως λέμε.. αισιόδοξο.. και από εκεί ξεκίνησε το κομμάτι. Αυτή η μελωδία έγινε η πρώτη εκδοχή του ρεφρέν του Why Did You Lie όπως το είχαμε ονομάσει αρχικά.

Ηλίας: ‘Το Why Did You Lie ήταν ένα από τα τέσσερα κομμάτια που ηχογραφήσαμε για το EP που είχαμε στο μυαλό μας. Όταν τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις -καλοκαίρι ήταν- και καθίσαμε να ακούσουμε το σύνολο της δουλειάς στο σπίτι, μας ενόχλησε κάπως το γεγονός ότι αυτό το κομμάτι ήταν στιλιστικά πολύ μακριά σε σχέση με τα υπόλοιπα, ήταν εκτός του κλίματος που επιδιώκαμε να δημιουργήσουμε. Για αυτό το αφήσαμε προς το παρόν στην άκρη..

Βασίλης: ‘ Μετά από 3-4 μήνες το επαναφέραμε στην επιφάνεια το θέμα, και άρχισε ένας διάλογος μεταξύ μας αλλά και με τον Αλέξη, τον πέμπτο της ομάδας και παραγωγό αυτού του άλμπουμ για το αν θα πρέπει να μπει αυτό το κομμάτι δίπλα στα υπόλοιπα που γράψαμε. Χωρίς πολλούς δισταγμούς το ξαναδουλέψαμε σχεδόν από την αρχή και μέσα σε πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα είχαμε χτίσει το demo για ένα εντελώς διαφορετικό κομμάτι. Και έκατσε καλά η συγκυρία γιατί ο Αλέξης θα ερχόταν πάλι στην Ελλάδα οπότε είχαμε μια δεύτερη ευκαιρία να πάμε όλοι μαζί στο στούντιο.

Δαμιανός: ‘Κάπου εκεί γυρίσαμε πάλι στο στούντιο για ηχογράφηση. Αυτό που παρέμεινε ανέπαφο στο κομμάτι, ήταν μόνο τα τύμπανα.. αυτό το κοφτό ρυθμικό pattern που οδηγεί όλο το κομμάτι. Όλα τα υπόλοιπα ηχογραφήθηκαν από την αρχή.. Η μελωδία του ρεφρέν παρέμεινε εν μέρη όπως ήταν, έγιναν όμως κάποιες σημαντικές αλλαγές που της έδωσαν το μελαγχολικό χρώμα που ψάχναμε.. Πολλά έγιναν.. και έγιναν πάρα πολύ γρήγορα, αλλά το αποτέλεσμα έκατσε τόσο καλά στα αυτιά μας, λες και το δουλεύαμε καιρό. Είχε περίεργη γέννηση το κομμάτι λοιπόν αλλά κατέληξε να μας αρέσει πολύ, ίσως περισσότερο και από τα υπόλοιπα του άλμπουμ. Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε..

Όντως είχε πολλή περίεργη γέννηση..

Βασίλης: ‘Αυτό το κομμάτι πάντως, μέρος της μελωδίας του, ήταν από αυτά που είχε γράψει ο Κοσμάς, πολύ μικρός, στο γυμνάσιο όταν έγραφε μόνος του instrumental κομμάτια στον υπολογιστή’.

Ηλίας: ‘Εγώ δεν το έχω ξανακούσει αυτό..!’ (γελάει)

Κοσμάς: ‘Βασικά μάλλον δεν έχουμε υπόψιν πώς ακριβώς προέκυψε αυτό το κομμάτι, γιατί οι φάσεις είναι τόσο πολλές και μπερδεμένες..’ (γελάνε)

Μουσική και Αρχιτεκτονική

Εσείς στα κομμάτια που γράφετε συνειδητά , ασυνείδητα ενσωματώνετε μέσα πτυχές της αρχιτεκτονικής; Εννοώ όχι μόνο σαν concept αλλά και στον τρόπο που τα δομείτε.

Βασίλης: ‘Πάνω στη μουσική που γράφουμε μπορεί ασυνείδητα να γίνεται.. Αλλά γενικά η συσχέτιση της μουσικής και της αρχιτεκτονικής εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ασχολούμαι σε ακαδημαϊκό επίπεδο με την αλληλοσυσχέτιση δύο γλωσσικών συστημάτων, του μουσικού και του αρχιτεκτονικού, στην ιστορική τους διάσταση. Δηλαδή αυτό που κάνω είναι μία αρχαιολογία από το 16ο αιώνα μέχρι σήμερα.. Πώς η εξέλιξη της μουσικής σύνθεσης έχει επηρεάσει την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής και αντίστροφα η εξέλιξη της αρχιτεκτονικής την εξέλιξη της μουσικής σύνθεσης. Οπότε αυτή η σχέση της συσχέτισης των δύο πεδίων υπάρχει πάντα στο μυαλό, αλλά νομίζω ότι όταν γράφουμε μουσική όλα γίνονται πιο αυθόρμητα’.

Αν μεταφράζατε τη μουσική σας σε ένα αρχιτεκτόνημα, σε μία αρχιτεκτονική δημιουργία, τι θα ήταν αυτό; Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να έχει υπόσταση;

Ηλίας: ‘Δεν ξέρω άμα μπορώ να απαντήσω σε κάτι τέτοιο.. Από την δικιά μου οπτική, μπορείς σίγουρα να έχεις την μουσική σαν σημείο αναφοράς, σαν κάτι που σε εμπνέει να δημιουργήσεις αλλά δεν έχει και πολύ νόημα νομίζω μια προσπάθεια μεταφοράς ένα-προς-ένα κάποιου μουσικού έργου σε αρχιτεκτονικό.. Είναι κάτι αρκετά αυθαίρετο και υποκειμενικό. Π.χ. αν μου πεις εμένα να σχεδιάσω ένα κάτι με βάση αυτό το κομμάτι, θα ενεργήσω εντελώς διαφορετικά από τον Βασίλη, τον Δαμιανό και τον Κοσμά, γιατί ο καθένας μας θα κάνει διαφορετική ανάγνωση του ίδιου έργου. Αυτό δεν ισχύει άλλωστε σε κάθε έργο τέχνης? Ο καθένας μας το μεταφράζει με τον δικό του υποκειμενικό τρόπο. Η δικιά μου μετάφραση όμως θα ήταν η καλύτερη! (γελάνε)

Η μεταξύ σας πλάκα και αυτά τα πειράγματα μου θυμίζουν τα πειράγματα μίας άλλης ωραίας μπάντας, των Beatles, που όταν σε κάποια συνέντευξη τύπου ρώτησαν τον John αν ο Ringo είναι ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο, εκείνος απάντησε ‘Ο Ringo δεν είναι καν ο καλύτερος ντράμερ στους Beatles’. (γελάμε)

Βασίλης: ‘Για να σου απαντήσουμε σε αυτό που μας ρώτησες, αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε στο πως βλέπουμε και τα δύο, τη μουσική και την αρχιτεκτονική, θα μπορούσε να έχει να κάνει στο μέλλον με το πώς βλέπουμε το στήσιμο μιας συναυλίας ή τη διαδικασία της ηχογράφησης, πράγματα δηλαδή στα οποία στον ίδιο χρόνο συνυπάρχει και χώρος και ήχος. Δηλαδή όχι μία αυθαίρετη μεταφορά της μουσικής σε χώρο αλλά μία εξέταση της παραδοχής ότι ο χώρος και ο ήχος παράγονται την ίδια στιγμή. Ή ας πούμε, έχει ενδιαφέρον το πώς αντιλαμβάνεται ένας θεατής το live, τη ζωντανή εκτέλεση ενός κομματιού, και το πώς συσχετίζεται με τη θέση του στο χώρο, με τους ανθρώπους που γεμίζουν το χώρο κοκ..

Κοσμάς: ‘Πάντως το ζήτημα αυτό θα μας απασχολήσει και περισσότερο στο μέλλον, γιατί η αλήθεια είναι ότι είμαστε στα προσχέδια για ένα project που έχει να κάνει με αυτή τη σχέση μουσικής και αρχιτεκτονικής.. Έχουμε όμως δρόμο μπροστά μας.’

Και είναι ένα όμορφο ταξίδι, νομίζω, αυτό. Γιατί η μουσική δεν είναι να ακούμε, αλλά να αισθανόμαστε με όλα όσα περιβάλλουν το συναίσθημα αυτό: χρόνο, χώρο, ανθρώπους..

Το Do-It-Yourself video clip

Κοσμάς: ‘Επιλέξαμε να κάνουμε το πρώτο μας video clip με το Somewhere Along The Line, γιατί το κομμάτι αυτό έχει τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ήταν το πιο έντονο κατά τη δημιουργία του και το πιο ξένο σε αυτά που κάναμε μέχρι τώρα. Και επειδή ξανασυστηνόμαστε από Brothers in Plugs σε Brothers θέλαμε να μοιραστούμε κάτι που θα αποτύπωνε αυτή την στροφή.

Ηλίας: ‘Το βίντεο γυρίστηκε στην Αίγινα. Την τοποθεσία, μας την έδειξε σε φωτογραφία ο κολλητός μου αλλά και καλός φίλος όλων μας, Γιώργος Αδαμόπουλος, που γνωριζόμαστε από την σχολή. Στο μέρος αυτό, υπάρχει ναυτικό οχυρό με χαρακώματα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν υπάρχει ένα απέραντο λιβάδι, απλά το βίντεο είναι πονηρά τραβηγμένο. Η κοπέλα που πρωταγωνιστεί είναι φίλη μας επίσης από την αρχιτεκτονική σχολή, η Ιακωβίνα Κοντιζά. Οπότε είχαμε πάει ένα team σχεδόν μόνο αρχιτέκτονες..! Δυστυχώς και πάλι μόνο αρχιτέκτονες!!!’ (γελάνε)

Βασίλης: ‘Ο Δαμιανός ασχολείται πολύ με το βίντεο, σήμερα πλέον και επαγγελματικά, οπότε πιστεύαμε ότι είχαμε τη τεχνογνωσία για να πάμε να κάνουμε πρώτη φορά ένα do it yourself βίντεο κλιπ. Λόγω budget προφανώς. Όταν είσαι μία ανεξάρτητη μπάντα και ξεκινάς, προσπαθείς να αξιοποιήσεις στο έπακρο τις δεξιότητές σου γιατί πρέπει να καταφέρεις να τα ρυθμίσεις όλα μόνος σου. Η μπάντα και οι φίλοι της μπάντας.

Δαμιανός: ‘ Και τεχνικά το βίντεο ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς. Ο όγκος δεδομένων είχε ξεφύγει από όλα αυτά που ξέραμε μέχρι τώρα γιατί δουλέψαμε με άλλου τύπου κάμερα κλπ, και το μοντάζ που έκανα – παρέα με τον Ηλία τις περισσότερες φορές – μπορεί να κράτησε και δύο μήνες. Τώρα.. στο βίντεο παίζει μόνο ο Βασίλης και η Ιακωβίνα. Για ευνόητους λόγους. (γελάνε) Εγώ τράβαγα με την κάμερα, ο Ηλίας ήταν κάτι σαν floor manager, κράταγε και το φορητό player που έπαιζε τη μουσική για να κάνει lip-sync ο Βασίλης και οδηγούσε και το αυτοκίνητο σε αυτές τις λήψεις που τρέχουν ο Βασίλης και η Ιακωβίνα γιατί τότε ήμουν πάνω στο αμάξι με την κάμερα. Ο Κοσμάς δεν είχε έρθει μαζί μας αυτή τη φορά λόγω άλλων υποχρεώσεων.. Θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω τον Πάνο Βασιλόπουλο που πολύ ευγενικά μου εμπιστεύτηκε την κάμερα του για λίγες μέρες και μπορέσαμε να έχουμε ένα τέτοιο αποτέλεσμα’.

Πάντως βγήκε πολύ ωραίο έτσι, με τον έναν πρωταγωνιστή, και νομίζω ταιριάζει και στο mood του κομματιού, σε αυτή την ήσυχη και ατμοσφαιρική κίνηση που έχει. Γιατί πολλές φορές όταν είναι παραπάνω από ένα πρόσωπα στο πορτρέτο διαταράσσεται αυτή η αισθητική της ηρεμίας. Πήγαινε όμορφα, νομίζω, με το mood του κομματιού.

Βασίλης: ‘Ωραίο αυτό που λες , θα το λέμε και εμείς σα δικαιολογία’ (γελάνε).

Ηλίας: ‘Ναι, το ερώτημα όλων ήταν ‘γιατί ρε παιδιά δεν παίξατε όλοι;’. Περίμεναν να μας δουν όλους. Η απάντηση είναι ότι όντως θα θέλαμε να παίζουμε όλοι αλλά το σενάριο προέκυψε έχοντας στο μυαλό ότι δουλεύουμε μόνοι μας και θα πρέπει να είναι όλα όσο το δυνατόν ευκολότερα διαχειρίσιμα!

Εκεί οι κάτοικοι της περιοχής κατάλαβαν ότι κάτι γυρίζεται, ότι κάτι γίνεται;

Δαμιανός: ‘Ήρθε μόνο μία κυρία και μας είπε ‘Τι γυρνάτε στο ωραίο μας νησί;’ (γελάνε)

Βασίλης: ‘Αναρωτιόμασταν αν θα είχε ξεμείνει καμία νάρκη στην περιοχή.. Πάλι καλά που δεν έσκασε τίποτα! Θα ήταν πάντως γαμάτο videoclip, έτσι; Σπλάτερ αλλά και χωρίς εφέ. Μετά θα λέγαμε ότι είναι digital’. (γελάνε)

Οι live εμφανίσεις

Δαμιανός: ‘Όσο και να έχουμε βαρεθεί να το λέμε, πολύ δυνατή στιγμή για εμάς ήταν η εμφάνισή μας σαν support group στη συναυλία των Bon Jovi στο ΟΑΚΑ.. Τεράστιος ήχος, φοβερή παραγωγή.. και όλος αυτός ο κόσμος!

Κοσμάς: Γενικά πιστεύω πως όλα αυτά τα χρόνια που παίζουμε live, από το 2007 που κάναμε την πρώτη μας εμφάνιση ως Brothers in Plugs στο “Μικρό Μουσικό Θέατρο”, μέχρι σήμερα, έχουμε μαζέψει πολλές εμπειρίες. Η μπάντα είναι πολύ δεμένη και το παίξιμο μας στη σκηνή γίνεται όλο και πιο ώριμο.

Βασίλης: ‘Κάτι ασυνήθιστο που συνέβη πρόσφατα και τελικά κατέληξε να είναι ωραία φάση, ήταν στο gig που κάναμε στο ΡΟΜΑΝΤΣΟ όπου ο Ηλίας είχε ένα ατύχημα με το πετάλι της μπότας’.

Ηλίας: ‘Η πλάκα είναι ότι το έχω δει τέσσερις- πέντε φορές στον ύπνο μου σαν εφιάλτη να συμβαίνει. Ότι ξεκινάει το gig και πάω να παίξω και δεν έχω πετάλι. Συνέβη, λοιπόν, στην πραγματικότητα και το πετάλι μου αποσυναρμολογήθηκε μέσα σε 30 δευτερόλεπτα! Δεν γίνεται να ξενερώσεις περισσότερο με κάτι στα ντραμς. Ευτυχώς έτυχε να βρισκόμαστε σε ένα σημείο που το κομμάτι είχε μόνο πλήκτρα, οπότε σηκώθηκα και έφυγα’ (γελάει) Έκανα δύο-τρια λεπτά για να το αποκαταστήσω.

Δαμιανός: ‘ Ήμασταν τυχεροί, γιατί έπεσε σε καλό σημείο και απλά επεκτείναμε αυτό το μέρος με πλήκτρα , μπάσο και κιθάρα’.

Ηλίας: ‘Ναι, δηλαδή μας το είπαν μετά ως ένα από τα highlights της βραδιάς. Πάντως από τότε δεν έχω ξαναδεί αυτόν τον εφιάλτη’. (γελάνε)

Μελλοντικά σχέδια;

Κοσμάς: ‘Θέλουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να βγάλουμε σε βινύλιο το EP μας Somewhere Along The Line και να μετά να ξαναμπούμε στο στούντιο για τον επόμενο μας δίσκο. Έχουμε ήδη πολλά κομμάτια στα σκαριά, μερικά τα δοκιμάζουμε και στα gigs που παίζουμε. Στην Αθήνα θα παίξουμε στο six d.o.g.s στις 27 Μαΐου και σκεφτόμαστε μια μικρή βόλτα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, αλλά δεν έχουμε να ανακοινώσουμε κάτι προς το παρόν.

Για να γνωρίσεις τους Brothers θα πρέπει να γνωρίσεις τον διαπεραστικό αισθητικό ήχο των πλήκτρων του Δαμιανού, την αυστηρότητα του μπάσου του Κοσμά, την ρυθμικότητα των ντραμς του Ηλία και την ατμοσφαιρικότητα της φωνής του Βασίλη ή το ‘Somewhere along the line’, ένα τραγούδι που τους μοιάζει.