H Ηλένια Δουλαδίρη γεννήθηκε στο Βόλο και από το 2008 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και εικαστικός. Έχει κάνει σκηνικά και κοστούμια σε αρκετές παραστάσεις, με τελευταίες τις συνεργασίες, που σίγουρα κάπου έχει πάρει το μάτι σου, το “Ντόλλη η προξενήτρα” και το “Armadale”. Είναι ένα κορίτσι χωρίς σταματημό, καθώς εικονογραφεί, σχεδιάζει, ανακατεύεται με κάθε είδους μορφή τέχνης, ενώ εμείς την συναντήσαμε με αφορμή το γεγονός ότι είναι και η ενδυματολόγος στην αγαπημένη μας σειρά “Ηρωίδες” του Mega. Επίσης, δημιούργησε την εταιρία χειροποίητων ενδυμάτων Chaperdonna όπου σχεδιάζει μια σειρά ρούχων εμπνευσμένη από την ανατολή με κιμονό, παντελόνες και χυτά φορέματα από μεταξωτά ανάλαφρα υφάσματα με σαφείς αναφορές στην art nouveau. Σκηνογραφία, ενδυματολογία, εικαστικά.

Ποιά από τις καλλιτεχνικές σου ενασχολήσεις πιστεύεις ότι «δανείζει» περισσότερα στοιχεία στην άλλη και ποιά είναι αυτά;

Αυτό είναι ένα ερώτημα, που πραγματικά με απασχολεί από την ημέρα που μπήκα στην σχολή και πήρα την κατεύθυνση «σκηνογραφία – ενδυματολογία». Και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο ποτέ μου δεν ένιωσα οκ με την ταυτότητα που έπρεπε να δώσω στην ερώτηση “με τι ασχολείσαι”. Σοβαρά, δεν μπορούσα για πολλά χρόνια να απαντήσω και να νιώθω ειλικρινής με μένα. Τα δεσμά μου τα έκοψα όταν συνειδητοποίησα, ότι σκέπτομαι με εικόνες και τότε είχα την απάντηση μου, “σκέφτομαι με εικόνα!” Στην ερώτηση σου νομίζω ότι η απάντηση είναι ότι σκέφτομαι σαν εικαστικός και το δανείζω στα ρούχα και στα σκηνικά, αλλά δεν νομίζω ότι το κάνω συνειδητά.

Ποιά συγκίνηση είναι μεγαλύτερη; Το να δεις, τυχαία, μια γυναίκα να φοράει το ρούχο σου ή το να γίνεται πραγματικότητα η εικόνα που οραματιζόσουν για μια παράσταση;

Και στις δυο περιπτώσεις η συγκίνηση είναι μεγάλη, γιατί πάντα βλέπω ένα ζωντανό πίνακα που είχα σκεφτεί να κινείται, να έχει ζωή και φυσικά και στις δυο περιπτώσεις νιώθω τεράστια τιμή που οι άλλοι βοήθησαν να του δώσω σάρκα και οστά.

Πώς είναι να ντύνεις τις «Ηρωίδες»; Φαίνεται αρκετά διασκεδαστικό! Φαντάζομαι ξέρεις ότι έχεις κι εσύ μερίδιο για την επιτυχία της σειράς! Ποιά είναι η έμπνευσή σου;

Καταρχάς ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, είναι μία σειρά που χαίρομαι που είμαι κομμάτι της και μακάρι και εγώ όπως λες να βοηθάω με έναν τρόπο την επιτυχία της. Ναι! Είναι φοβερά διασκεδαστικό, βέβαια είναι η πρώτη φορά που κάνω τηλεόραση και με φοβόμουν λίγο στην προσέγγιση της, αλλά το ίδιο το σενάριο και ο σκηνοθέτης με οδήγησαν εκεί που τελικά ήθελα να το πάω. Η έμπνευσή μου είναι οι ίδιοι οι χαρακτήρες, είναι τόσο ζωντανοί στο χαρτί που με μία σωστή δραματολογική ανάλυση σου τα δίνουν όλα έτοιμα. Αλλά η μεγαλύτερη έμπνευσή μου (και δεν την αποχωρίζομαι) είναι όλοι οι άνθρωποι εκεί έξω που ντύνονται κάθε μέρα χωρίς ενδυματολόγους. Εάν τους παρατηρείς προσεκτικά, γιατί φοράνε ό,τι φοράνε και ποιοι είναι, νομίζω έχεις έτοιμα μοτίβα να παίξεις και να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αυτό ήταν από την αρχή το στοιχημά μου. Ήρωες στην TV που είναι πραγματικοί αλλά με τις κατάλληλες δόσεις τουίστ.

Ποιά είναι τα σχέδιά σου για την Chaperdonna;

Περιμένουμε καινούρια σχέδια και προτάσεις για την άνοιξη και το καλοκαίρι; Η Chaperdonna είναι μια εταιρία ρούχων (αν και εμένα δεν μ’ αρέσει να την χαρακτηρίζω έτσι), που βασίζεται πάνω στην old fashion κατασκευή του ρούχου, δηλαδή σχεδιάζονται και παράγονται 15-20 κομμάτια οδηγοί που αποτελούν την κολεξιόν, και εκεί επάνω ράβονται αποκλειστικά για την κάθε πελάτισσα τα ρούχα μόνο κατόπιν παραγγελίας. Αυτή την μορφή της Chaperdonna δεν την διαπραγματεύομαι, ακόμη τουλάχιστον, αυτό το τρίπτυχο πελάτισσα- μοδίστρα- μοναδικό κομμάτι. Τώρα όσο αφορά τα νέα της σχέδια σύντομα θα υπάρξει νέα κολεξιόν πάνω στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Και μια νέα επίδειξη σε στυλ περφόρμανς, είναι στα σκαριά.

Υπάρχει κάποιος άλλος τομέας που ακόμα δεν έχεις «πλησιάσει» αλλά θα το κάνεις; Πού σταματάει η δημιουργικότητά σου;

Ευτυχώς ακόμη δεν ξέρω πού σταματάει η δημιουργικότητα, και για να μια ειλικρινής δεν θα θελα να μάθω. Μ’ αρέσει που μπορώ να έχω άπειρες δυνατότητες. Μπορεί μια μέρα να ξυπνήσω και να θέλω να κάνω έκθεση γλυπτικής, πιθανότατα θα αποτύχω γιατί επί της ουσίας δεν έχω ιδέα από γλυπτική, αλλά επειδή στην τρέλα μου έχω σύμμαχο τα χέρια μου, με εξιτάρει να δοκιμάζω πράγματα και ας μην πετυχαίνουν. Αυτό σε μένα λειτουργεί ως τροφή να ανακαλύπτω τα ίδια και τα ίδια πράγματα, μέσα από άλλες πτυχές. Ευτυχώς τα περισσότερα είναι εσωτερικής κατανάλωσης! (γελάει!) Σχεδιάζω ωστόσο χρόνια μια έκθεση ζωγραφικής, αλλά ακόμη δεν το ‘χω πάρει στα σοβαρά!

Αναμένοντας τις… δημιουργικές εκρήξεις της Ηλένιας, εμείς θα την παρατηρούμε κάθε Τρίτη βράδυ να πλαισιώνει με υφάσματα τις “Ηρωίδες” και να μας δίνει μια δόση φαντασίας αλλά και ρεαλισμού στο καθημερινό μας ντύσιμο, χαρακτηριστικά που όλες έχουμε ανάγκη.. Ηρωίδες και..μη!