Μαθήματα πρόκειται να μας δώσει η Rachel Weisz στην καινούρια της ταινία με τίτλο, Complete Unknown.

Κάποτε είχα ακούσει μια ιστορία για μια κοπέλα η οποία εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Έτσι ξαφνικά μια μέρα. Ξενοίκιασε σπίτι, άλλαξε αριθμό και έφυγε από όλους και από όλα, χωρίς να προειδοποιήσει κανέναν. Και αυτή την ιστορία την εκμυστηρεύθηκε το τότε αγόρι της, που μια μέρα ξύπνησε και η κοπέλα του αγνοούταν. Εν τέλη, μετά από 2 χρόνια τη βρήκε στο Facebook, να ζει στην Αγγλία και να έχει σχέση. Ποτέ δεν επικοινώνησε μαζί της ωστόσο.

Δεν ξέρω κατά πόσο ο Joshua Marston ήξερε την κοπέλα αυτή, πάντως φρόντισε να σκηνοθετήσει μια ταινία με το ίδιο θέμα. Η Rachel Weisz υποδύεται μια γυναίκα η οποία σε όλη της τη ζωή αλλάζει ταυτότητα και ζωή ανά τακτά διαστήματα. Κάποτε ήταν μια ιδιοφυής πιανίστρια, μετά χίπισσα στην Κεντρική Αμερική, ύστερα νοσοκόμα και λίγο μετά βοηθός ταχυδακτυλουργού στην Ασία. Εμείς θα την γνωρίσουμε ως την Alice, μια επιστήμονα η οποία μελετά ένα νέο είδος βατράχων. Η Alice προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να έρθει σε επαφή με έναν πολύ παλιό της φίλο, τον Tom και το πετυχαίνει πηγαίνοντας ως συνοδός ενός φίλου του, στο πάρτυ γενεθλίων του.

Ο Tom προσποιείται πως δεν την γνωρίζει και όταν εκείνη θα πει σε όλους τι κάνει τόσα χρόνια με τη ζωή της, τα πράγματα παίρνουν ενδιαφέρουσα τροπή. Κάποιοι φίλοι του Tom την θεωρούν ψυχοπαθή και κάποιοι άλλοι αθεράπευτα ρομαντική, με τις συζητήσεις επί του θέματος να περνάνε σε πιο φιλοσοφικό επίπεδο. Τελικά, η Alice και ο Tom βρίσκονται στην νυχτερινή Νέα Υόρκη και αναβιώνουν καταστάσεις και γεγονότα του παρελθόντος.

Το ‘Complete Unknown’ δεν είναι μια ταινία με σασπένς, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Είναι μια ταινία που θέλει να προβληματίσει το κοινό της με θέματα όπως το κατά πόσο είναι σωστό να αφήνεις τα πάντα πίσω σου και να εξαφανίζεσαι. Είναι εγωιστικό ή είναι μια αναπόφευκτη διέξοδος που απλά φοβόμαστε να παραδεχτούμε γιατί συμβιβαζόμαστε με αυτά που έχουμε; Και άμα βρούμε τη δύναμη να το κάνουμε, πόσο εύκολο είναι να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και να γίνουμε κάποιοι άλλοι; Και στο τέλος μήπως δεν θυμόμαστε πια από που ξεκινήσαμε;

Όπως και να έχει, σε περίπτωση που έχετε τάσεις φυγής δείτε το ‘Complete Unknown΄ και ας ελπίσουμε ότι μετά το τέλος της δεν θα κατεβάσετε την βαλίτσα απ’ το πατάρι.