Από ανάγκη να ξεφύγουμε λίγο από την επικαιρότητα, από αδιανόητες ειδήσεις, κυκλοθυμικές διαπραγματεύσεις και παραπληροφόρηση, σε αυτό το Cover Letter θα ασχοληθούμε με κάτι πιο ήρεμο. Ο λόγος για το “All the pretty little horses”, ένα παραδοσιακό νανούρισμα που ανήκει κάπου μεταξύ 18ου και 19ου αιώνα με αφρο-αμερικάνικη προέλευση κατά το επικρατέστερο. Οι σχετικές πηγές αναφέρουν διάφορες παραλλαγές στους στίχους όπως συμβαίνει με όλα τα παραδοσιακά ακούσματα που έμειναν ζωντανά στο χρόνο. Σύμφωνα με κάποιες από αυτές, οι στίχοι αποδίδονται σε κάποια αφρο-αμερικάνα σκλάβα που τραγουδάει στο παιδί των αφεντικών της και δεν έχει χρόνο να νανουρίσει το δικό της ή ακόμα χειρότερα, το έχει αποχωριστεί. Πιο δημοφιλής, όμως, είναι η κλασική οπτική του γονιού που ηρεμεί το παιδί για να κοιμηθεί και του τάζει τα όμορφα μικρά άλογα μόλις ξυπνήσει.
Οι στίχοι έχουν γνωρίσει πληθώρα μουσικών υποκρούσεων και ερμηνειών χωρίς θεαματικές μεταβολές του ύφους, όπως είναι εύλογο. Θα σταθούμε σε πέντε από αυτές που ξεχωρίζουν.
Ξεκινάμε με τη γαλήνια ερμηνεία της Αμερικανίδας Becky Jean Williams (μέλος του συγκροτήματος Late Night Alumni). Μπορείς να το βάλεις πριν κοιμηθείς και να δεις πόσο γλυκό ύπνο θα κάνεις. Το συγκρότημα έχει δώσει ως τίτλο σε άλλο τραγούδι του το στίχο “ Of birds and bees, butterflies” από το “All the little pretty horses”.
Στη συνέχεια, οι αγαπημένοι Calexico αναδεικνύουν μια πιο ακουστική εκδοχή που ξεφεύγει από τον χαρακτήρα του νανουρίσματος. Θα το βρεις ως πρώτο τραγούδι του album τους, Aerocalexico από το 2001.
Η πιο ξεχωριστή εκτέλεση ανήκει στο βρετανικό συγκρότημα Current 93 που πειραματίζεται πάνω σε παραδοσιακές μελωδίες με το ατμοσφαιρικό ύφος του από το 1982. Η ψιθυριστή ερμηνεία τονίζει την τρυφερότητα και την υποβλητικότητα στα όρια του μυστικισμού.
Στον ίδιο δίσκο του 1996, με τον ομώνυμο του τραγουδιού τίτλο, οι Current 93 συνεργάζονται με τον Nick Cave ο οποίος καταθέτει τη δική του ιδιαίτερη ερμηνεία. Το είχαμε πει και τις προάλλες, ο Cave έχει free pass σε αυτήν τη στήλη.
Τελευταία, η ακουστική απόδοση της Βρετανίδας Kristin Hersh μέσα από το τρίτο προσωπικό της album Murder, Misery and Then Goodnight το 1998. Στο πιάνο και στα δεύτερα φωνητικά βρίσκεται ο γιος της, Ryder James O’Connell.
Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές εκδοχές ως προς το περιεχόμενό του, είναι μεγαλειώδες το ότι το νανούρισμα επιβίωσε μέσα στα χρόνια με τη γνησιότητα του παραδοσιακού και τη διαχρονική του υπόσταση. Δεν είναι τυχαίο που συγκίνησε και τιμήθηκε από πολυάριθμους καλλιτέχνες, ενώ όλες οι εκτελέσεις σε υποβάλλουν έστω και λίγο στον αρχετυπικό κύκλο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Άλλωστε, όσο μεγαλώνουμε, ό,τι μας συνδέει με την αθωότητα, είναι αληθινά πολύτιμο.