Φθινόπωρο, πάλι εκλογές, η ελπίδα έμεινε μετεξεταστέα και πέρασε τον Σεπτέμβρη. Ψηφίσαμε κυβέρνηση για πέμπτη φορά μέσα σε μόλις έξι χρόνια κι αυτό μάλλον δικαιολογεί την εκτεταμένη αποχή. Άλλωστε, η περασμένη Κυριακή ίσως να ήταν και μία από τις τελευταίες φετινές ευκαιρίες για βόλτα στην παραλία. Φθινόπωρο = πρωτοβρόχια και μαζί με αυτά, εμφανίζονται κάποιες μουσικές που έχει ταιριάξει ο καθένας μας  για να τον διευκολύνουν να περάσει από τη μια εποχή στην άλλη, να αποχαιρετήσει πιο ομαλά το καλοκαίρι και να κοιτάξει με την όποια αισιοδοξία αυτό που έρχεται.

Για μένα τουλάχιστον, μια τέτοια δημιουργία ανήκει στον Robert Palmer και  αντιστοιχεί στο τραγούδι του “Johnny and Mary”. Ο Βρετανός τραγουδοποιός κυκλοφόρησε το κομμάτι το 1980, μέσα από το album “Clues”. Αντιπροσωπευτικό δείγμα από το new wave rock της δεκαετίας του ’80 με το μπιτ του συνθεσάιζερ να κυριαρχεί.

Mε διάφορες παραλλαγές αυτής της μελωδίας έντυσε ο Martin Taylor μια λίγο παλιότερη διαφήμιση της Renault, ωστόσο εμείς θα θυμηθούμε κάποιες άλλες διασκευές του κομματιού.

Ξεκινάμε με την πληθωρική επανεκτέλεση της Tina Turner μέσα από το soundtrack της ταινίας του Randal Kleiser, “Summer Lovers”, το 1982. (Για την ιστορία, η ταινία γυρίστηκε στη Σαντορίνη και συμμετείχαν και Έλληνες ηθοποιοί όπως η Ρίκα Διαλυνά, ο Ανδρέας Φιλιππίδης και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.)

Το 2000, οι Placebo κυκλοφορούν μια πιο γρήγορη εκτέλεση, προσαρμοσμένη στο δικό τους alternative rock ύφος. Θα το βρεις σαν b-side του album “Taste in men”, ενώ υπάρχει και στο album του 2003 με τίτλο “Covers”.

Πιο ακουστική είναι η οπτική των Nouvelle Vague, που κυκλοφόρησε το 2010. Η ερμηνεία ανήκει στην Πολωνή Ania Dąbrowska και βρίσκεται στο album “3”, χωρίς να αποτελεί μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

Για το τέλος, αφήνουμε την πιο πρόσφατη διασκευή, το 2014, η οποία όμως διαπνέεται από μια αίσθηση δεκαετίας ’80. Η σύμπραξη του Νορβηγού μουσικού Todd Terje, στην πρώτη του δισκογραφική απόπειρα υπό τον τίτλο “It’s album time”, με τον Bryan Ferry (επικεφαλής των Roxy Music) μας χάρισε, κατά την γνώμη μου, την πιο ιδιαίτερη εναλλακτική οπτική του κομματιού.

Μια υποβλητικά ατμοσφαιρική εκτέλεση, απόλυτα ταιριαστή με τη δυναμική είσοδο του φθινοπώρου…