Με αφορμή τις τελευταίες εμφανίσεις του Θανάση Παπακωνσταντίνου για το καλοκαίρι/φθινόπωρο, θα προσπαθήσουμε να αφιερώσουμε αυτό το Cover Letter στις διστακτικές απόπειρες διασκευών πάνω στο καλλιτεχνικό έργο του Λαρισαίου τραγουδοποιού.

Ο Θανάσης, με την ιδιότροπη (στα όρια του φάλτσου) φωνή, με περισσότερους από 10 δίσκους στο ενεργητικό του – μιας και έχει ξεκινήσει από το 1993 – με τις έντονες παραδοσιακές αναφορές σε συνδυασμό με τη δεδομένη διάθεση πειραματισμού, με το φανατικό αλλά και πλουραλιστικό ακροατήριο, είναι από τους σπάνιους καλλιτέχνες που σε οδηγούν σε ένα σύμπαν από το οποίο, μπαίνοντας, δεν ξεμπερδεύεις τόσο εύκολα. Από τη μία, η μουσική ποικιλία των τραγουδιών καθοδηγούμενη από μια δημιουργική αθωότητα. Από την άλλη, οι στίχοι που σκαλίζουν τις πρώτες ύλες της ανθρώπινης ψυχής μιλώντας για τον άνθρωπο, τα όρια της ελευθερίας του, τη δημιουργία του, τα βάσανά του, τον έρωτα, την ξενιτιά, το θάνατο, για εικόνες της φύσης, για μορφές της παγκόσμιας επανάστασης ή τους αστερισμούς και το σύμπαν. Οι αυθεντικές ερμηνείες ανήκουν σε δωρικές και αισθαντικές φωνές όπως του Σωκράτη Μάλαμα, του Γιάννη Αγγελάκα, του Γιάννη Χαρούλη, της Μελίνας Κανά, της Μάρθας Φριντζήλα, της Ματούλας Ζαμάνη.

Αυτή η ιδιαιτερότητα των τραγουδιών είναι που – κατά τη γνώμη μου – δυσκολεύει τη δυνατότητα των διασκευών τους. Ωστόσο, το συγκρότημα Night On Earth διέψευσε τις εκτιμήσεις μου όταν το 2009 κυκλοφόρησε το album “Second Hand” αποκλειστικά με διασκευές σε τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ο δίσκος αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη γιατί έχει τη δική του ξεχωριστή οντότητα με εκτελέσεις που συνδυάζουν την trip–hop, blues και jazz μουσική. Επιλέγουμε το τραγούδι “Crocus”, ερμηνευμένο από τη Σοφία Σαρρή και βασισμένο στο τραγούδι “Οι τρεις ανθοί” από το album “Βραχνός Προφήτης” του 2000.

Στη συνέχεια, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την επανεκτέλεση του Γιάννη Χαρούλη στο πρώτο κομμάτι που κυκλοφόρησε ο Παπακωνσταντίνου, το “Στις χαραυγές ξεχνιέμαι” από το δίσκο “Αγία Νοσταλγία”. Η ερμηνεία του Χαρούλη ταιριάζει απόλυτα με το πνεύμα του κομματιού, το οποίο εκτελείται λίγο πιο αργά, ενώ θα το βρεις στη δισκογραφική δουλειά του από το 2006 με τίτλο “Χειμωνανθός”.

Μία ακόμα εναλλακτική οπτική σε τραγούδι του Θανάση επιχείρησε το σχήμα των Snk & Snaf. O πειραματισμός τους περιλαμβάνει σαν κεντρικό sample τη μουσική από το “Όταν χαράζει” που κανονικά ερμηνεύει ο Γιάννης Αγγελάκας στον “Βραχνό Προφήτη”. Τους υπέροχους στίχους του Παπακωνσταντίνου αντικαθιστούν αποσπάσματα διαλόγων από τη συγκλονιστική ταινία “American History x” με πρωταγωνιστή τον Edward Norton.

Τέλος, το group των Amalgame Quarte, μέσα από το πρίσμα της ethnic jazz, αυτοσχεδιάζει μεταμορφώνοντας τον “Πεχλιβάνη”, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του Παπακωνσταντίνου. Όποιος έχει βρεθεί σε συναυλία του Θανάση ξέρει ότι το συγκεκριμένο τραγούδι προκαλεί παροξυσμό κάθε φορά στο κοινό του.

Θα κλείσω επιμένοντας στην άποψη ότι δεν είναι τόσο απλό να μπεις στο μουσικό κόσμο του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Έναν κόσμο με μια ποιητικότητα εξυψωτική και ταυτόχρονα μια ενέργεια που σε γειώνει σαν να αφουγκράζεται τα εσωτερικά σου βιώματα. Ικανή να σε παραδώσει πιο αληθινό, παίζοντας τις χορδές που κουρδίζουν το μέσα σου, να σε εμπνεύσει, να σε ξεσηκώσει και να σε ξεφορτώσει από τα βάρη σου.