Ε ναι λοιπόν, ορισμένοι από μας αγαπάμε τον καφέ. Χωρίς καμία υπερβολή. Μιλάμε για μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Διότι είναι το πρώτο πράγμα που ζητάμε όταν ξυπνήσουμε (δε μου μιλάς πριν πιω καφέ – ό,τι κι αν πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου), για το άρωμά του, για τις ατέλειωτες ώρες συντροφιάς που μας κρατάει στα εύκολα και στα δύσκολα, για την χαρακτηριστική υπερένταση που προσφέρει. Επιπλέον, πρόκειται για μια διαδικασία που μας φέρνει πιο κοντά και είναι συνώνυμο της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Άλλωστε, το να σου φτιάξει κάποιος καφέ είναι μια πράξη αυτόματης οικειότητας (εντάξει, εξαιρούνται όσοι δουλεύουν σε καφετέριες).

Αγαπάμε επίσης και τα τραγούδια που μιλάνε για καφέ και σας παρουσιάζουμε δέκα από αυτά.

1. One more cup of coffee. Από τα πιο σπουδαία τραγούδια του Bob Dylan πίσω στο 1975 . Ένας ακόμα καφές για τον δρόμο, λίγο πριν τη φυγή για την “κάτω κοιλάδα”. Εμείς θα ακούσουμε την πολύ όμορφη διασκευή των Calexico με τον Roger McGuinn (πρώην τραγουδιστής των Byrds).

2. Black coffee. Οι swing ρυθμοί των Careless Lovers προσπαθούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της μέρας με συνοδεία μαύρου καφέ απαραιτήτως. Ωραιότατο και το clip.

3. Café. Από το γαλλικό group Oldelaf & Monsieur D. Ο ατέλειωτος καφές σαν αντίδοτο στη φρενήρη καθημερινότητα. Μην το παρακάνετε όμως γιατί υπάρχουν και συνέπειες, όπως φαίνεται στο εξαιρετικό animation clip του τραγουδιού (η υπερένταση που λέγαμε).

4. Η μπαλάντα του καφέ. Η σπουδαία Νένα Βενετσάνου μέσα από το δίσκο «Πόλεις του νότου» του 1993. Οι στίχοι της Μπέτυς Κομνηνού και ένα μοναδικός σουρεαλιστικός τρόπος να σου πουν τον καφέ!

5. Tu café. Από το σχήμα N.O.H.A ή αλλιώς “Noise of Human Art”. Όσοι ακούγατε λίγο παλιότερα “Kosmos”, θα το θυμάστε σίγουρα. Kαφές, ενέργεια και ξενοιασιά (κάτι σαν διαφήμιση του φραπέ).

6. Café bleu. H Γαλλοαλγερινή τραγουδίστρια Soha, με τις soul και funk επιρροές και την εκφραστική φωνή, μας προσκαλεί στο Café Bleu για καφέ, ένα-δυο τσιγάρα και λίγο χορό.

7. Blue café. Το τελευταίο τραγούδι από το ομώνυμο νοσταλγικό album του Chris Rea πίσω στο 1998. Ξανά, ο ίδιος προορισμός, με τη διαφορά όμως ότι εκεί θέλω να πάω μαζί σου.

8. Όσο κρατάει ένας καφές. Σε στίχους του εξαιρετικού Άλκη Αλκαίου, μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και πρώτη εκτέλεση από το Διονύση Θεοδόση. Για τις φορές που το μετά από έναν καφέ ανήκει πια σε μια διαφορετική πραγματικότητα. Θα προτιμήσουμε την πολύ καλή διασκευή του Γιώργου Αλουπογιάννη.

9. Ο καφές. Ένα ιδιότυπο χασάπικο που θυμίζει περισσότερο tango, πίσω στο 1957. Ερμηνευμένο από τη ρεμπέτισσα Mάγια Μελάγια, σε μουσική Μιχάλη Σουγιούλ και στίχους Θάνου Σοφού. Η πίκρα μιας άνισης σχέσης μέσα σε ένα φλιτζάνι καφέ.

10. Coffee song. Για το τέλος, ο αέρινος Frank Sinatra τραγουδάει με σαρκαστική διάθεση για τα άπειρα αποθέματα καφέ της Βραζιλίας Σχεδόν 70 χρόνια μετά, τα αποθέματα εξακολουθούν να είναι αρκετά – προς το παρόν τουλάχιστον. Ευτυχώς!