Για μία ακόμη φορά, θα μας απασχολήσει ο μεγάλος Καναδός καλλιτέχνης που ακούει στο όνομα Leonard Cohen. Το αντικείμενο του ενδιαφέροντος, σε αυτή την περίπτωση, είναι ένα μπλε αδιάβροχο, το οποίο, στην πραγματικότητα, ο Cohen στην πραγματικότητα είχε κλέψει, όπως λέει ο ίδιος, από ένα λοφτ στη Νέα Υόρκη. Στο τραγούδι, το famous blue raincoat μπλέκεται στις σελίδες μιας επιστολής που σκιαγραφεί την σχέση ενός ερωτικού τριγώνου μεταξύ μιας γυναίκας, της Jane, και δύο αντρών. Ο ένας αποκαλείται στους στίχους “my brother, my killer” σε ένα ατμοσφαιρικό κρεσέντο ποίησης και μελαγχολίας. Το έτος κυκλοφορίας είναι το 1971 και ο δίσκος ονομάζεται  “Songs Of Love And Hate”.

Μια πολύ όμορφη επανεκτέλεση, εκ των πολλών που έχουν καταγραφεί, ανήκει στην Αμερικανίδα τραγουδοποιό Marissa Naddler, η οποία το κυκλοφόρησε το 2007 στον τρίτο προσωπικό της δίσκο “Songs III: Bird on the Water”.

Σε πιο ανατολίτικους ρυθμούς βρίσκουμε την άποψη της Σκωτσέζας Angela McCluskey (ίσως έχεις ακούσει τη μουσική της στη σειρά Grey’s Anatomy), στην μόνη εκτέλεση που μπορεί πράγματι να χαρακτηριστεί ως διασκευή.

Στα δικά μας δισκογραφικά δεδομένα, το κομμάτι γνώρισε μια ακόμα ατμοσφαιρική εκδοχή από τον Vassiliko (πρώην επικεφαλής των Raining Pleasure) μέσα από το πρώτο του προσωπικό album “Vintage”, το 2009.

Το κομμάτι διασκευάστηκε και στα ελληνικά με τη στιχουργική σφραγίδα της Λίνας Νικολακοπούλου σε ερμηνεία της Δήμητρας Γαλάνη. Η εκδοχή αυτή που επίσης συμβαδίζει με το πνεύμα του αυθεντικού, βρίσκεται στο άλμπουμ του 1981 “Καλά είναι κι έτσι”, υπό τον τίτλο “Στα Κίτρινα Φώτα”.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ πρόκειται για ένα κομμάτι που επαναδισκογραφήθηκε αρκετές φορές, ουσιαστικά οι καλλιτέχνες απλά το δανείστηκαν, δίνοντας τη δική τους διακριτική πινελιά σε ένα από τα πιο υποβλητικά τραγούδια της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.