Υπάρχουν αντικείμενα που μας είναι πολύ εύκολο να τα ξεκαθαρίσουμε/πετάξουμε/χαρίσουμε. Για παράδειγμα, τα καλλυντικά, τα παπούτσια, τα ρούχα, είναι πράγματα που τα ξεκαθαρίζεις εύκολα. Τα καλλυντικά έχουν ημερομηνία λήξης, τα παπούτσια και τα ρούχα φθείρονται ή δεν μας κάνουν πια.
Προχωρώντας όμως στο declutting ανακαλύπτεις αντικείμενα που απλά τα προσπερνάς, τα αφήνεις εκεί που είναι ή τα κοιτάς για λίγη ώρα και τα επιστρέφεις στη θέση τους. Και αυτά συσσωρεύονται με τα χρόνια και καταλήγουν να είναι πολύ περισσότερα από τα χρηστικά αντικείμενα στο σπίτι σου. Αυτά είναι αντικείμενα που για κάποιον άλλον δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα, αλλά για εσένα έχουν τεράστια συναισθηματική αξία.
Εάν με μια γρήγορη σκέψη νιώθεις πως εσύ δεν έχεις τέτοια αντικείμενα στο σπίτι σου θα σου δώσω μερικά παραδείγματα για να σκεφτείς καλύτερα:
- χαρτάκια από τα μαθητικά σου χρόνια, που αντάλλαζες με τους συμμαθητές σου κατά τη διάρκεια του μαθήματος
- τα t-shirts που είχατε βγάλει για την πενθήμερη εκδρομή της τρίτης λυκείου
- εισιτήρια από θέατρα, κινηματογράφους, συναυλίες
- αρκουδάκια, μαξιλαράκια, γενικά μικροδωράκια από παιδικές σου φίλες ή εφηβικούς σου έρωτες
- πέτρες, κοχύλια, άμμο σε βαζάκια όλες τις καλοκαιρινές σου διακοπές
Αυτά είναι μόνο λίγα από αυτά που, εγώ τουλάχιστον, κρατάω ακόμη σε διάφορα σημεία μέσα στο σπίτι μου. Και που εάν πάρεις απόφαση κάποια στιγμή να μετακομίσεις, θα τα βρεις όλα μπροστά σου. Ακόμα κι αν κατανοείς ουσιαστικά τα οφέλη του μινιμαλιστικού τρόπου ζωής και την ύπαρξη λιγότερων πραγμάτων, δεν καθιστά ευκολότερη τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το ξεκαθάρισμα τέτοιων αντικειμένων που έχουν πίσω τους μια ιστορία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πετάξεις όλα αυτά τα πράγματα. Αλλά πού μπαίνει για εσένα αυτή η διαχωριστική γραμμή; Μπορείς να αιτιολογήσεις τι πρέπει να κρατήσεις και τι όχι;
Είναι αρκετά ενδιαφέρον να διερευνήσεις το γιατί αντλείς συναισθηματική αξία από τα πράγματα. Και εδώ θα δεις μερικές συμβουλές που ίσως σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις τους φόβους σου.
Γιατί σε ενδιαφέρουν τόσο πολύ τα πράγματα σου;
Κάνε ένα διάλειμμα και κοίτα γύρω σου όλα τα πράγματα που σου ανήκουν. Από το γραφείο σου, τα έπιπλα σου, μέχρι και τα ρούχα σου ή πιο μικρά διακοσμητικά αντικείμενα. Τώρα σκέψου, γιατί αγόρασες αυτά τα πράγματα; Ίσως αυτή να είναι μια απλή ερώτηση για εσένα, ίσως όμως να μην μπορείς να θυμηθείς. Η επόμενη ερώτηση είναι: Ποιες αναμνήσεις σου συνδέονται με αυτά τα πράγματα;
Ό,τι μας ανήκει σχετίζεται με αναμνήσεις, μην το ξεχνάς
Χρησιμοποιούμε δηλαδή τα πράγματα για να μας βοηθούν να θυμόμαστε. Τι να θυμόμαστε δηλαδή;
Σχέσεις. Έλα πες την αλήθεια. Έχεις ακόμα κάπου ένα ξεραμένο και κατεστραμμένο πια λουλουδάκι που σου είχε χαρίσει το πρώτο σου αγόρι. Έχεις ένα χαρτάκι κάπου γραμμένο από ένα άτομο που έχει φύγει πια από τη ζωή, σωστά;
Επιτεύγματα. Είναι λογικό να είσαι περήφανη για ότι έχεις καταφέρει στη ζωή σου. Είναι όμως λογικό να έχεις ακόμα διαγωνίσματα από το σχολείο που είχες πάρει 20; Τους επαίνους από την ενόργανη γυμναστική που έκανες μέχρι τα 13 σου;
Εμπειρίες. Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στη συναυλία του αγαπημένου σου τραγουδιστή και αυτός πετάει τη μπλούζα του. Σίγουρα αυτή είναι μια αξέχαστη στιγμή της ζωής σου. Σίγουρα έχεις ακόμη κάπου, ακόμα και εάν δεν θυμάσαι που, αυτήν τη μπλούζα και το εισιτήριο της συναυλίας.
Οπότε είναι λογικό να νιώθεις τύψεις και φόβο να αποχωριστείς αυτά τα αντικείμενα. Νιώθεις πως εάν δεν τα έχεις στην κατοχή σου τότε χάνεις αυτές τις στιγμές, είναι σαν να μην τις έζησες. Για αυτό και θα σου δώσουμε μερικά tips που ίσως κάνουν αυτό το εγχείρημά σου λίγο πιο εύκολο και ανώδυνο.
Να θυμάσαι πως δεν είσαι τα πράγματα σου
Είναι πολύ εύκολο να μπερδεύεσαι με το ρόλο που διαδραματίζουν τα πράγματα στη ζωή σου. Ό,τι έχεις όμως στην πραγματικότητα είναι απλώς ένα εργαλείο για να το χρησιμοποιήσεις. Δεν είσαι εσύ. Για παράδειγμα, κρατάς το πρώτο σου κινητό. Είναι χαλασμένο χωρίς καμία χρησιμότητα αλλά δεν σε νοιάζει. Γιατί με αυτό έστειλες τα πρώτα μηνύματα με το πρώτο σου φλερτ, συνεννοήθηκες με την κολλητή σου για τις κοπάνες σας, είπες ψέματα στη μαμά σου για το πού είσαι (αλήθεια, πόσο τέλειο που εκείνα τα κινητά δεν είχαν κάμερα;). Τι θα γινόταν όμως εάν δεν το είχες; Απλά θα έβρισκες άλλον τρόπο να κάνεις τη δουλειά σου!
Κράτα όλα τα σημαντικά (για εσένα) χαρτάκια σε ένα τετράδιο
Μου το έδειξαν πολύ πρόσφατα και η αλήθεια είναι πως έχω ενθουσιαστεί. Δεν χρειάζεται να έχεις παντού χαρτάκια, αποκόμματα, εισιτήρια. Μπορείς να έχεις ένα τετράδιο λευκό, ιδανικά ανά έτος, και εκεί να κολλάς κάθε χαρτάκι, να γράφεις την ημερομηνία και κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες, για παράδειγμα με ποιον πήγες σε εκείνη τη συναυλία που τόσο έχει χαραχτεί στη μνήμη σου; Μόνο έτσι μπορούν να έχουν κάποιο νόημα όλα αυτά τα χαρτάκια.
Όλα τα αντικείμενα συναισθηματικής αξίας σε ένα σημείο
Μπορεί να σου φαίνεται απλό και εύκολο αλλά δεν είναι τίποτα από τα δυο. Συνήθως δεν το σκεφτόμαστε όταν αποθηκεύουμε αυτά τα αντικείμενα και τα βάζουμε στο πρώτο σημείο που θα δούμε, σε ένα ντουλάπι στο σαλόνι, στο τελευταίο συρτάρι του κομοδίνου. Προσπάθησε να έχεις όλα αυτά τα αντικείμενα που θες να κρατήσεις σε ένα σημείο. Αυτό μπορεί να είναι 1-2 κουτιά αποθήκευσης στη ντουλάπα σου.
Δημιούργησε μία multimedia βιβλιοθήκη, στον υπολογιστή σου
Οργάνωσε όλο το υλικό που έχεις στο κινητό σου. Δημιούργησε βιντεάκια με τις αγαπημένες φωτογραφίες από το καλοκαίρι σου, με το πάρτι γενεθλίων της κολλητής σου. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε φωτογραφίες αλλά και σε όλα αυτά τα screenshots που δεν σβήνεις. Εάν όντως σημαίνουν κάτι για εσένα, τότε αξιοποίησέ τα! Οργάνωσέ τα όπως θεωρείς εσύ καλύτερο. Ανά χρονιά; ανά άτομο; Το σημαντικό είναι να καταλαβαίνεις εσύ γιατί τα έχεις ακόμη και τι σημαίνουν για εσένα όλες αυτές οι φωτογραφίες.
Τέλος, βάλε στο πρόγραμμά σου να κοιτάς και να ξεκαθαρίζεις αυτά τα κουτιά αναμνήσεων και να μην τα αφήσεις έτσι για πάντα. Αυτό μπορεί να είναι μια φορά το χρόνο. Αλλά μην ξεχνάς πως αλλάζεις, δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος με πέρσι και σίγουρα ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν στα 15 σου.
