Το έργο του Αυγούστου Στρίντμπέργκ Δεσποινίς Τζούλια παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ. Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του κλασικού ρεπερτορίου που γράφτηκε το 1888 και στην εποχή του θεωρήθηκε προκλητικό και σκανδαλώδες. Την μικρότερη νύχτα του χρόνου, την νύχτα του μεσοκαλόκαιρου, μια νύχτα γιορτής, αισθήσεων και ελευθερίας, η αριστοκρατική και χαρισματική Δεσποινίς Τζούλια, που βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή της ζωής της, προσπαθώντας να αξιολογήσει από που έρχεται και που επιθυμεί να φτάσει, αφήνεται να παρασυρθεί στο βάθος της γιορτινής διάθεσης και στο βάθος των ενστίκτων της. Δίπλα της ο Ζαν, ο υπηρέτης της που αναζητά την δική του ταυτότητα, τον δικό του χώρο ύπαρξης, τον δικό του σύμμαχο που ενίοτε τον εντοπίζει στο φλογερό πρόσωπο της Τζούλιας και άλλοτε στο πρόσωπο της Κριστίν με την συμπαγή προσωπικότητά της, την τακτοποιημένη ηθική και τις συγκεκριμένες επιθυμίες που κάνουν την ζωή πιο χειροπιαστή και πιο απλή. Και οι τρεις επιθυμούν. Και οι τρεις ελπίζουν, σχεδιάζουν, θέτουν όρια και τα ξεπερνούν. Και οι τρεις είναι άνθρωποι -όχι αυθεντίες- με δυνάμεις και αδυναμίες που κοιτούν μπροστά χωρίς να γνωρίζουν -όπως όλοι μας- τι επιφυλάσσει το μέλλον, ποιος θα νικήσει και ποιος θα χαθεί. Ο Στρίντμπεργκ, ένας συγγραφέας με βαθιά γνώση ψυχολογίας, ξεκινώντας από τα προσωπικά του βιώματα και τις προσωπικές του ανησυχίες, γράφει ένα από τα πρώτα κείμενα της ιστορίας του θεάτρου που θίγει το ταξικό ζήτημα με αφορμή της σχέση της Δεσποινίδας Τζούλιας και του υπηρέτη της. Η αγωνιώδης προσπάθεια της αλλαγής της ζωής ή της μοίρας, η δύναμη του σκοπού, η φύση των δύο φύλων, οι καθοριστικές σε κάθε περίπτωση καταβολές που καθορίζουν την ύπαρξη και τις επιλογές μας, αλλά και η οδύνη είναι τα κοινά σημεία της ζωής των ανθρώπων, των οποίων η ταύτιση κρύβει την λύτρωση. Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Λίλλυ Μελεμέ -με συμμάχους στο σκηνικό τον Γιώργο Γαβαλά, στα κοστούμια την Βασιλική Σύρμα, στους φωτισμούς την Μελίνα Μάσχα και στη μουσική τον Σταύρο Γασπαράτο-, συντονίζοντας και δημιουργώντας ένα υψηλού επιπέδου αισθητικής αποτέλεσμα που έδωσε χώρο στο κείμενο, στους ηθοποιούς, στις αισθήσεις και τα αισθήματα. Αισθήματα που εξερεύνησαν και μοιράστηκαν απλόχερα η Μαρία Κίτσου, ο Ορέστης Τζιόβας και η Αμαλία Αρσένη σε μία παράσταση που συνέλαβε την ουσία του έργου του Στρίντμπεργκ: Την έμφυτη στον άνθρωπο ροπή προς την καταστροφή, αλλά και την ακατάλυτη επιθυμία για ζωή.
Δεσποινίς Τζούλια
Συγγραφέας: Αύγουστος Στρίντμπεργκ Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ Σκηνικό: Γιώργος Γαβαλάς Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα Χορογράφος: Μόνικα Κολοκοτρώνη Παραγωγή: Λυκόφως – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαρία Κίτσου, Ορέστης Τζιόβας, Αμαλία Αρσένη.
