Στην Ελλάδα επικρατεί η αντίληψη πως δεν έχουμε stars, καθώς τα ισχύοντα μεγέθη δεν ανταποκρίνονται στην δυναμική του όρου. Ωστόσο, υπήρξαν προσωπικότητες, δυναμικές ή ήσυχες, που η ζωή τους θα μπορούσε να γίνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κινηματογραφική βιογραφία.
Η Μαλβίνα Κάραλη ήταν κατά γενική ομολογία η πιο εμβληματική παρουσία με την πιο ηχηρή φωνή στην ελληνική τηλεόραση
Ούσα εξαιρετικά οξυδερκής και πολυτάλαντη μπορούσε να καταπιαστεί επιτυχώς με ό,τι επέτρεπε στο πνεύμα της να δημιουργεί ελεύθερο. Το βιτριολικό της χιούμορ ήταν υπέροχο για όποιον δεν αποτελούσε αναφορά του. Όσο ζούσε, τα προσωπικά της δεν έγιναν βορά για τον Τύπο. Μετά τον πρόωρο χαμό της από καρκίνο το 2002, υπήρξαν δημοσιεύματα που πήγαιναν κόντρα στην δυναμική της εικόνα. Το κοινό που την λάτρεψε θα ήθελε πραγματικά να δει τι βίωνε και πώς ένιωθε μέσα της. Όχι μόνο σαν σύζυγος ή μάνα αλλά σαν άνθρωπος και σαν γυναίκα. Τι την πλήγωνε, τι αγαπούσε και πώς δημιουργούσε η εμβληματικότερη παρουσιάστρια της Ελλάδος; Ακόμη και το πώς διάλεξε το ιδιαίτερο όνομα της, αντί του πραγματικού της που ήταν Μαρία Σακκά, θα έχει ενδιαφέρον. Ιστορίες ανάμεσα σε μεγάλα τηλεοπτικά και πολιτικά ονόματα της εποχής που παραμένουν αθέατες.
Είχε σίγουρα πολλούς εχθρούς και σε πολλούς κλάδους, αλλά περισσότεροι ήταν εκείνοι που την αγαπούσαν και την θαύμαζαν. Το δύσκολο με αυτή την βιογραφία δεν θα ήταν η εύρεση ιστοριών και μαρτυριών από φίλους και συνεργάτες. Η παρουσία της άλλωστε κάθε άλλο παρά απαρατήρητη περνούσε στους χώρους της, οπότε σεναριακά θα βρισκόταν άκρη. Ποια ηθοποιός όμως θα μπορούσε να υποδυθεί την Μαλβίνα;
Για δύο δεκαετίες ο Βασίλης Κουρκουμέλης, γνωστότερος ως Billy Bo, βίωσε μία πολυποίκιλη ζωή που ισοδυναμεί με δέκα
Από τις φτωχικές γειτονιές του Πειραιά βρέθηκε να ζει την απόλυτη καταξίωση φτάνοντας μέχρι την Νέα Υόρκη. Ήταν πραγματικά ένα πανέμορφο αγόρι που χόρευε με πάθος και αναζητούσε την διαφυγή σε έναν πιο λαμπερό κόσμο. Με μέντορα και φίλο, τον Μάκη Τσέλιο, ξεκίνησε την πορεία του στο χώρο της μόδας και έγινε γρήγορα αναγνωρίσιμος. Τα μεγαλύτερα ονόματα του σινεμά και του τραγουδιού ντύνονταν με τις δημιουργίες του σε μια Ελλάδα που αποζητούσε κάθε είδους απελευθέρωση. Με μπουτίκ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και φυσικά Μύκονο η πορεία προς το εξωτερικό ήταν δεδομένη. Πλάι σε μεγάλους stars, όπως ο Andy Warhol, και έχοντας πρόσβαση στα πιο πολυσυζητημένα party, ο Billy ζούσε σαν μύθος.
Κάπου στα μέσα των 80s, το AIDS πάγωσε τα πάντα. Σε μια κοινωνία που πρωτοάκουγε αυτή την λέξη συνοδευόμενη από αβάσιμα σχόλια και εικασίες, τίποτα δεν ήταν υπέρ του. Ο Billy απομονώθηκε, αποδυναμώθηκε σωματικά και ψυχολογικά και το 1987 έφυγε σε ηλικία μόλις 33 ετών. Η ζωή του ελληνικού μύθου της μόδας, αν και σύντομη, είχε κυριολεκτικά τα πάντα. Μία κινηματογραφική βιογραφία του ίσως να μην κάλυπτε ούτε τα μισά γεγονότα. Αρκεί όμως που για τον κόσμο ο Billy Bo δεν θα ήταν πια ένα ακόμη όμορφο, αλλά άτυχο αγόρι.
Ελάχιστοι μπορούν να πουν με σιγουριά πως γνωρίζουν καλά τον Νικόλα Ασημακόπουλο, κατά κόσμον Νικόλα Άσιμο
Η προσωπικότητα του ήταν πολυσύνθετη τόσο καλλιτεχνικά όσο και ως άνθρωπος. Από τα αθλητικά παιδικά χρόνια και τις σπουδές Φιλοσοφίας βρέθηκε να γράφει σε εφημερίδες υπογράφοντας με το ψευδώνυμο Άσιμος. Η ενασχόληση του με το θέατρο τον έφερε στην Αθήνα και από τότε τάχθηκε στη μουσική. Το αρχείο του δείχνει πως παιδευόταν με τα τραγούδια του, ανικανοποίητος γύριζε συχνά σε αυτά και τα άλλαζε. Η εμφάνιση του ήταν ιδιάζουσα με το μακρύ μαλλί και το μούσι να παραπέμπουν στην χίπικη νοοτροπία της εποχής. Στα Εξάρχεια, την περιοχή που γυρνούσε δημιουργώντας, είχε φίλους και περιγελαστές. Δεν ήταν για όλους ο Ποιητής ή ο Άγιος των Εξαρχείων, όπως τον αποκαλούσαν. Για τις γυναίκες δεν είχε πολλά καλά να πει παρόλα αυτά ερωτεύτηκε και έκανε μια κόρη που την λάτρευε.
Από τις αρχές του 1980 η ψυχική του ισορροπία έγινε έρμαιο στις τακτικές των ψυχιατρείων. Γύρω του οι παρέες σκόρπισαν και εκείνος έμεινε με τους στίχους του και μετρημένα χέρια για βοήθεια. Η κατηγορία για βιασμό σε βάρος φοιτήτριας ήταν κάτι που δεν μπόρεσε να αντέξει και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. 30 χρόνια αργότερα, ο Άσιμος ακόμη δεν έχει χωρέσει σε λέξεις και ιδιότητες. Και μάλλον αυτή την πολυσημία ήθελε κι εκείνος για τον εαυτό του.
Αν η ζωή της Εύας Κουμαριανού γινόταν ταινία, θα ήταν από εκείνες που συγκινούν τον Αλμοδοβάρ
Η πορεία της πιο διάσημης τρανσέξουαλ στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά εύκολη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Σε μικρή ηλικία φυλακίστηκε γιατί είχε κλέψει λίγη ζάχαρη για να φάει και στις φυλακές βιάστηκε κατ’ εξακολούθηση. Στα επόμενα χρόνια έβρισκε καταφύγιο στα μαγαζιά της Τρούμπας, ενώ εργαζόταν και στα χορευτικά των ταινιών του Δαλιανίδη. Την περίοδο της Χούντας βασανίστηκε όπως και πολλές άλλες τρανσέξουαλ, αλλά και αργότερα στη Συγγρού διακινδύνευε συχνά. Με το άνοιγμα του ιστορικού club Κούκλες βρήκε την οικογένεια και την αγάπη που δεν γνώρισε μέχρι τότε. Το κοινό που εδώ και 25 χρόνια αποθεώνει τα shows της της έχει χαρίσει τις πιο όμορφες στιγμές της ζωή της.
Η αυτοβιογραφία της εκδόθηκε και μεταφέρθηκε στο θέατρο με την ίδια πρωταγωνίστρια. Στην περιοδεία της παράστασης στο εξωτερικό την συνεχάρησαν τρανς γυναίκες που δούλευαν ως πωλήτριες ή οδηγοί. Μία ηχηρή ταινία για όσα βιώνει κάθε τρανς άτομο στην Ελλάδα είναι αναγκαία για την στήριξη της κοινότητας. Μέχρι να μπορούν όλοι ανεξαιρέτως να διαλέγουν πώς θα ζουν και πώς θα λέγονται, ας γίνει η τέχνη η φωνή τους.
