Υπάρχουν άραγε φορές που έχουμε φτιάξει την τέλεια σχέση στο μυαλό μας; Η εκδοχή της πραγματικότητας μπορεί να διαφέρει πολύ από την εκδοχή του μυαλού μας όμως.
Σε ποιες περιπτώσεις το να έχεις πλάσει την τέλεια σχέση μπορεί να σε βοηθήσει και σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να σε καταστρέψει. Αυτό δεν ισχύει φυσικά μόνο για τις ερωτικές σχέσεις. Ισχύει για τη σχέση που μπορεί να έχουμε με την οικογένεια μας, με τους φίλους μας, στη δουλειά μας.
Θέλουμε τόσο πολύ να έχουμε την τέλεια σχέση, κάτι που δεν υφίσταται
Έτσι γίνεται πολύ εύκολο να μπερδέψουμε την πραγματικότητα με το όνειρο μας, τη φαντασία μας, και τα θέλω μας. Όταν είμαστε μικρές ονειρευόμαστε το πως θα είναι ο πρίγκιπας μας που θα μας προσέχει, θα μας φροντίζει και θα μας λατρεύει. Μεγαλώνοντας και όσο αποκτάμε εμπειρίες, συνειδητοποιούμε πως ο πρίγκιπας που θα έρθει να μας σώσει με το άσπρο άλογο συμβαίνει μόνο στα παραμύθια.
Κάπου εκεί λοιπόν αρχίζουν τα προβλήματα. Εξιδανικεύουμε καταστάσεις, ελπίζουμε πως θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους έτσι ώστε να τους φέρουμε στα μέτρα μας. Ξεχνώντας όμως πολλές φορές πως οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν αν δεν θέλουν να αλλάξουν. Βλέπουμε τις δυσκολίες και πλάθουμε στο μυαλό μας τη δική μας ιστορία και το δικό μας σενάριο για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις.
Δεν φεύγουμε εύκολα από σχέσεις όπου η πραγματικότητα διαφέρει από αυτό που ονειρευόμαστε. Στο μυαλό μας μπορεί να έχουμε χτίσει την τέλεια σχέση με τον τέλειο άνθρωπο
Μία θαρραλέα φίλη με άφησε να μοιραστώ την ιστορίας της μαζί σας. Εκείνη πολύ ερωτευμένη, εκείνος κυρίως τη χρησιμοποιούσε. Εκείνη τον ήθελε, εκείνος τη χρειαζόταν. Η σχέση τους ξεκίνησε με πολλά θέματα γιατί εκείνη έκανε τα πάντα ενώ εκείνος δεν προσπαθούσε για το παραμικρό. Δεν φερόταν σωστά και παρ’ όλα αυτά εκείνη ήταν πάντα δίπλα του να τον βοηθήσει και τον υποστηρίξει. Σε εμάς τις φίλες τις περιέγραφε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που βλέπαμε εμείς ως τρίτοι και απ’ έξω.
Της πήρε πάρα πολύ καιρό να καταλάβει πως έπαιρνε τα στοιχεία που της άρεσαν και που θαύμαζε σε εκείνον και αυτά που δεν μπορούσε να αντέξει τα έκρυβε. Δεν τα έλεγε καν σε εμάς. Ούτε που τα σκεφτόταν. Είχε λοιπόν δημιουργήσει την τέλεια σχέση. Έβλεπε μόνο τα καλά (τα οποία ήταν μετρημένα στο ένα χέρι) και εθελοτυφλούσε σε όλα τα υπόλοιπα.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Κάποια στιγμή ξύπνησε και κατάλαβε πως είχε χάσει δυο χρόνια με έναν άνθρωπο που δεν άξιζε ούτε δυο λεπτά από το χρόνο της. Και το χειρότερο ήταν πως όλο αυτό το είχε προκαλέσει μόνη της.
Τι κρατάμε λοιπόν από όλο αυτό;
Η τέλεια σχέση δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να αναγνωρίζουμε όλα όσα συμβαίνουν για να είμαστε ευτυχισμένοι. Όσο και να ψάχνουμε να βρούμε το ιδανικό, πρέπει να θυμόμαστε πως δεν θα έρθει ακριβώς όπως τα θέλουμε. Αντί λοιπόν να προσπαθούμε να τον αλλάξουμε για να γίνει δυνητικά το τέλειο ταίρι, πρέπει να τον αποδεχτούμε (και να μας αποδεχτεί) έτσι όπως είμαστε. Με την ελπίδα πως τα ίσια τα δικά μας θα κολλήσουν με τα ίσια τα δικά του και πως τα στραβά τα δικά μας, θα κολλήσουν με τα στραβά τα δικά του.
