Τους ξέρετε. Τους έχετε δει. Είναι οι φίλοι σας, οι δεσμοί σας, τα αδέρφια σας,τα ξαδέρφια σας,οι γονείς σας ίσως, οι θείοι σας, οι νονοί σας, οι γείτονες σας, οι φακ μπάντιζ σας, οι διπλανοί σας στο κόκκινο φανάρι, οι απέναντι σας στην θέση του μετρό, αυτοί που περιμένουν ανυπόμονοι στην στάση, αυτοί που σηκώνουν και τα δύο χέρια για να σταματήσει το ταξί. Τους ξέρετε. Τους έχετε δει. Είναι αυτοί που θα συναντήσετε στο ασανσέρ την ώρα που εσείς θα γυρνάτε και εκείνοι θα φεύγουν. Είναι αυτοί που την ώρα εσείς θα μπαίνετε στην είσοδο της πολυκατοικίας εκείνοι θα βγαίνουν. Είναι αυτοί που θα στείλουν μήνυμα “μην φύγετε έρχομαι, άργησα. σόρι” Είναι αυτοί που θα έρχονται τελευταίοι στις μαζώξεις ή θα φεύγουν πρώτοι. Είναι αυτοί που θα βάλουν ξυπνητήρι για να προλάβουν τις μαζώξεις. Είναι αυτοί που θα φάνε βιαστικά δυο μπουκιές και θα πάρουν το υπόλοιπο φαγητό σε τάπερ στις μαζώξεις. Είναι αυτοί που θα έχουν μασί τους μια τσάντα με μια αλλαξιά. Για “πριν” ή για “μετά”. Είναι αυτοί που όταν τους ρωτάτε “τι θα κάνεις στις γιορτές;”, απαντάνε” δουλεύω”. Είναι ο μπάρμαν, η μπαργούμαν,ο μιξόλοτζιστ, η μιξόλοτζιστ, ο σερβιτόρος, η σερβιτόρα, ο μπουφετζής, η μπουφετζού, ο μπαρίστα, η μπαρίστα, η κυρία που καθαρίζει, η κυρία, ο κύριος, το παιδί που είναι στην λάντζα, το αγόρι ή η κοπέλα στην υποδοχή, ο ντιτζέι ή η ντιτζέι, ο υπεύθυνος ή η υπεύθυνη, ο μάγειρας ή η μαγείρισσα, ο ζαχαροπλάστης ή η ζαχαροπλάστρια, ο ιδιοκτήτης ή η ιδιοκτήτρια. Είναι αυτοί που στις γιορτές, δουλεύουν. Που πολλές φορές συμβαίνει το πρώτο “χρόνια πολλά” που θα πουν να είναι στον συνάδελφο τους και το πρώτο φιλί για την νέα χρονιά που θα δώσουν να είναι σε κάποιον πελάτη. Ή στον διπλανό τους στο μετρό. Που πολλές φορές η αλλαγή του χρόνου τους βρίσκει με έναν δίσκο στο χέρι, με ένα σέικερ, με ένα σιντί, με ένα σφουγγάρι για τα πιάτα, με έναν κατάλογο, με ένα “πείτε μου πως μπορώ να σας βοηθήσω?”. Που πολλές φορές δεν περιμένουν τον Αη-Βασίλη να τους φέρει δώρο, αλλά τον Αη-Πελάτη που θα είναι ευγενικός μαζί τους και θα καταλάβει πως οι άνθρωποι που δουλεύουν ενώ οι άλλοι γιορτάζουν τους εξυπηρετούν, δεν τους υπηρετούν. Που πολλές φορές δεν θα καταφέρουν να είναι παρόντες στις οικογενειακές ή φιλικές μαζώξεις γιατί δουλεύουν. Κι ίσως να μην πιστεύουν πολύ στις γιορτές, ίσως να έχουν χάσει την πίστη τους στις γιορτές. Ίσως πάλι να έχουν βρει το νόημα των γιορτών στο να δουλεύουν για να διασκεδάζουν οι άλλοι. Ίσως πάλι να πιστεύουν στην μαγεία των γιορτών όταν ακούνε ένα ειλικρινές “ευχαριστώ”, ένα εγκάρδιο “χρόνια πολλά” και όταν βλέπουν ένα πλατύ χαμόγελο. Τους ξέρετε. Τους έχετε δει. Σας έχουν εξυπηρετήσει. Έχουν δώσει τον καλύτερο τους εαυτό, έχουν ξεχάσει τα μνημόνια, τους φίλους και την οικογένεια τους για να είναι μαζί σας τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Να είναι μαζί σας στις αργίες σας και στις άδειες σας. Αυτοί θα κάνουν Πρωτοχρονιά μετά του Αγιαννιού, τότε θα πάρουν την άδεια τους, τότε θα κάνουνε Χριστούγεννα. Στις δικές σας γιορτές θα είναι μαζί σας. Κι ας μην γνωρίζεστε, κι ας μην συναντηθείτε ίσως ποτέ ξανά. Αυτές τις μέρες να είστε λίγο παραπάνω ευγενικοί μαζί τους. Και με λίγη παραπάνω κατανόηση. Κρατήστε μια ευχή και για εκείνους και δώστε την τους ειλικρινά. Κοιτάχτε τους όταν τους ζητάτε κάτι και πείτε τους “ευχαριστώ” και “παρακαλώ”, όπως κάνουν κι εκείνοι σε εσάς. Και για εσάς. Και δεν το κάνουν επειδή πληρώνονται. Το κάνουν επειδή το θέλουν. Το κάνουν επειδή περνάνε τις γιορτές μαζί σας. Κι αν είναι δικοί σας άνθρωποι αυτοί οι άνθρωποι που απαντάνε “δουλεύω” όταν τους ρωτάτε “τι θα κάνεις τις γιορτές”, πηγαίνετε να τους δείτε όταν δουλεύουν. Περάστε για μια αγκαλιά, για μια ευχή, για ένα “πέρασα να σε δω”. Κι αν τους καλέσετε σπίτι σας να είστε υπομονετικοί αν αργήσουν να έρθουν και να μην θυμώσετε αν θα πρέπει να φύγουν. Μην τους αφήσετε να φέρουν νερό, μην τους ζητήσετε να φτιάξουν ένα κοκτέιλ, ένα φαγητό, ένα γλυκό, μην τους αφήσετε να πλύνουν τα πιάτα, να μαζέψουν το τραπέζι, μην τους ζητήσετε να παίξουν μουσική.  Απλά εξυπηρετήστε τους. Και δώστε τους αυτό που έχουν ανάγκη. Αυτό δεν είναι οι γιορτές άλλωστε? Και απλά σκεφτείτε πώς μπορείτε να τους κάνετε να νιώσουν ότι είναι γιορτές. Και αναρωτηθείτε αν αυτοί οι άνθρωποι “do they know it’s christmas?”. Και βοηθήστε τους να το μάθουν. Και να το νιώσουν.