Στο Βαγιοχώρι Θεσσαλονίκης υπάρχει μια δομή φιλοξενίας – πρότυπο. Μια δομή φιλοξενίας η οποία μας δείχνει τον δρόμο για έναν κόσμο γεμάτο αγάπη.

Στη συγκεκριμένη δομή φιλοξενίας προσφύγων δεν υπάρχει μέριμνα μόνο για τη στέγαση των κατοίκων της, αλλά και για την προστασία δεκάδων αδέσποτων ζώων. Οι υπέροχες εικόνες που μπορεί κανείς να αντικρίσει στη συγκεκριμένη δομή, αποτελούν αστείρευτη πηγή έμπνευσης από κάθε πλευρά.

Κι επειδή πρωτοβουλίες σαν τη συγκεκριμένη πρέπει να ακούγονται, εμείς επικοινωνήσαμε με τον Διοικητή της Δομής Βαγιοχωρίου, Γιώργο Τσαούση, ο οποίος μας μίλησε τόσο για το πώς ξεκίνησε αυτή η δράση όσο και για το μήνυμα που επιθυμεί να περάσει η δομή.

Πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η δράση; Υπήρξε κάποιο γεγονός που σας ώθησε να πάρετε μια τόσο σημαντική απόφαση;

Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβα τη δομή ως διοικητής, τον Μάϊο του 2020, διαπίστωσα ότι προσπαθούσαν να βρουν σε μας καταφύγιο αρκετά αδέσποτα ζώα της περιοχής, σκύλοι και γάτες. Ζώα άρρωστα, πεινασμένα και ταλαιπωρημένα, τα οποία βοηθούσαν σε κάποιο βαθμό διαμένοντες και εργαζόμενοι, χωρίς όμως ιδιαίτερα αποτελέσματα. Έτσι, αρχικά μόνος μου και στη συνέχεια με τη συνδρομή των συνεργατών μου αλλά και κάποιων φιλοξενουμένων, αναλάβαμε δράση!

Πόσα ζώα φιλοξενούνται στη δομή;

Αυτή τη στιγμή στη Δομή Βαγιοχωρίου φιλοξενούνται περίπου 35 ζώα, 20 σκύλους και 15 γάτες. Από αυτά, 25 φροντίζουν οικογένειες που διαμένουν στη δομή μας, πάντοτε με τη δική μας βοήθεια και επίβλεψη. Όλα τα ζώα μας απολαμβάνουν κτηνιατρική φροντίδα ενώ τα περισσότερα είναι και στειρωμένα. Σημειωτέον ότι άλλα τόσα ζώα έχουν ήδη υιοθετηθεί από οικογένειες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πάντοτε υπό την εποπτεία μας και σύμφωνα με τις επιταγές της νομοθεσίας.

Τα έξοδα για τη φροντίδα των ζώων τα έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου η διοίκηση της δομής ή υπάρχει και κάποια εξωτερική βοήθεια;

Είναι αλήθεια ότι εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εξόδων. Έχουμε όμως βοήθεια και από τον Δήμο Βόλβης, από ιδιώτες κτηνιάτρους της περιοχής αλλά, εσχάτως, και από απλούς ανθρώπους. Για μας όμως οι δαπάνες για τα ζωάκια μας δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση «βάρος». Αντίθετα, είμαστε πολύ ευτυχείς που μπορούμε με τις μικρές μας δυνάμεις να κάνουμε αυτές τις αθώες ψυχές ευτυχισμένες!

Η εξοικείωση των προσφύγων με τα αδέσποτα ζώα ήταν μια εύκολη διαδικασία ή χρειάστηκε αρκετό διάστημα για να νιώσουν πιο άνετα μαζί τους;

Είναι αλήθεια ότι στην κουλτούρα των υπηκόων που φιλοξενούνται στη δομή μας (Αφγανιστάν, Συρία, Ιράκ, Παλαιστίνη κ.λπ.) δεν υπήρχε και πολύς «χώρος» για τα ζώα. Παρόλα αυτά, αφού δείξαμε ως διοίκηση ότι αυτός θα είναι ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε στη Δομή Βαγιοχωρίου στο ζήτημα των αδέσποτων ζώων, ο κόσμος μας ξάφνιασε ευχάριστα: ζητούσαν να υιοθετήσουν ένα ζώο, μετά φρόντιζαν να του φτιάξουν ένα σπίτι για να μένει, το έβγαζαν βόλτα, ενδιαφερόταν για την υγεία του. Ταυτόχρονα, τηρήσαμε αυστηρή στάση έναντι ορισμένων που κακοποίησαν ζώα, οδηγώντας τους ενώπιον της δικαιοσύνης.

Όπως έχετε δηλώσει κι εσείς, η δομή σας είναι πλέον πρότυπο δομής φιλοξενίας. Πώς αισθάνεσθε που η δουλειά σας αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον κόσμο;

Η ικανοποίηση και η χαρά μας δεν κρύβεται! Οι καθημερινές εικόνες στη Δομή Βαγιοχωρίου όπου εργαζόμενοι, φιλοξενούμενοι και ζώα συμβιώνουν αρμονικά, δείχνουν ότι τελικά κάναμε το σωστό!

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη δομή, θεωρείτε ότι η φιλοξενία των ζώων έχει γεμίσει με χαρά και ελπίδα την καθημερινότητα των προσφύγων; Σε τι βαθμό έχει επηρεάσει η συμβίωσή τους με τα ζώα την ψυχολογία τους; Εσείς, έχετε παρατηρήσει κάποια διαφορά στη συμπεριφορά τους;

Παρά το γεγονός ότι η δομή μας θεωρείται πρότυπο όχι μόνο ως προς το χαρακτηρισμό της ως “animal friendly” αλλά και ως προς τις συνθήκες διαβίωσης των διαμενόντων (αυτήν την περίοδο ο πληθυσμός ξεπερνάει τους 500 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων 320 παιδιά), η καθημερινότητα δεν παύει να είναι δύσκολη: διαμονή σε containers, περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, αβεβαιότητα για το μέλλον. Εδώ λοιπόν έρχεται η χαρά των ανθρώπων για τη φροντίδα ενός ζώου και η ανταπόδοση με την… ουρά που κουνιέται, να βελτιώσει θεαματικά την ψυχολογία τους! Θα έλεγα μάλιστα, χωρίς καμία δόση υπερβολής, ότι τα ζώα της Δομής Βαγιοχωρίου έχουν «χτίσει» προσωπικότητες ανθρώπων!

Πρόσφατα δρομολογήσατε και την πρώτη μετεγκατάσταση προσφύγων με τα κατοικίδιά τους. Πώς αισθάνεσθε για αυτή την πρωτοβουλία;

Πράγματι, πριν λίγες ημέρες πετύχαμε κάτι μοναδικό, την πρώτη μετεγκατάσταση – επανένωση οικογένειας προσφύγων με τα ζώα τους (5 άνθρωποι και 3 γάτες) στη Γερμανία. Είμαστε πολύ περήφανοι για την επιτυχή έκβαση αυτού του δύσκολου εγχειρήματος, για το οποίο απαιτήθηκε άψογη οργάνωση, υπευθυνότητα και συνεχή δουλειά. Τώρα όμως έχουμε επόμενους στόχους, αφού η ενασχόληση με τα ζώα απαιτεί συνεχή και κοπιώδη προσπάθεια, χωρίς χρόνο για πανηγυρισμούς.

Έχετε να μας εξιστορήσετε κάποια συγκινητική ιστορία από τη δομή ή κάποιο περιστατικό που αξίζει να γνωρίζει ο κόσμος;

Οι ιστορίες που ξετυλίγονται καθημερινά στη Δομή Βαγιοχωρίου είναι αμέτρητες. Θα ξεχωρίσω όμως αυτήν που αποτέλεσε μέχρι σήμερα και τη δυσκολότερη κατάσταση από πλευράς διαχείρισης, όταν πέρυσι το χειμώνα, με κρύο και χιόνια, μας «ξέφυγαν» δύο ταυτόχρονες γέννες, από τις οποίες προέκυψαν 23 κουτάβια! Χωρίς να κάνουμε δεύτερες σκέψεις, με την πολύτιμη βοήθεια μίας φιλοξενούμενής μας, της κυρίας Σάνα από τη Συρία, προσπαθήσαμε να τα φροντίσουμε και να τα μεγαλώσουμε. Δυστυχώς χάσαμε 7 από τύφο αλλά καταφέραμε να σώσουμε τα υπόλοιπα, με μία μάλιστα μοναδική κινητοποίηση όλου του προσωπικού της δομής (μέχρι και έρανο κάναμε!). Κι όχι μόνο έζησαν αλλά υιοθετήθηκαν άμεσα, κάποια από αυτά μάλιστα από εργαζόμενούς μας. Το πιο συγκινητικό όμως είναι ότι το τελευταίο εξ αυτών, η πανέμορφη και γλυκιά Λαίδη, έπειτα από 8μηνη φιλοξενία στο σπίτι της αδερφής μου Κατερίνας, έφτασε πριν λίγες ημέρες στη νέα της οικογένεια στη Φινλανδία, κλείνοντας τελικά με αίσιο τέλος αυτόν τον κύκλο!

Πώς βλέπει αυτήν την πρωτοβουλία το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου;

Νομίζω ότι το Υπουργείο στην αρχή είδε την προσπάθειά μας κάπως επιφυλακτικά, χωρίς βέβαια να μας θέσει ποτέ απαγορεύσεις ή εμπόδια. Αυτό βέβαια ήταν απόλυτα δικαιολογημένο, δεδομένου ότι η αρμοδιότητα που μας ανατέθηκε αφορούσε τη φροντίδα ανθρώπων και όχι ζώων, σε μία περίοδο μάλιστα που η κατάσταση στο προσφυγικό δεν είχε ακόμη εξομαλυνθεί απόλυτα. Όμως σιγά – σιγά, διαπιστώνοντας ότι η διοίκηση της Δομής Βαγιοχωρίου συνέχιζε τη συγκροτημένη και αποτελεσματική δουλειά σε όλους τους τομείς, «κερδίσαμε το στοίχημα». Πλέον, είμαστε πολύ ευτυχείς που το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου όχι μόνο αναγνωρίζει την προσπάθειά μας αλλά δείχνει και έμπρακτο ενδιαφέρον για τα αδέσποτα ζώα άλλων δομών, υλοποιώντας δράσεις. Φυσικά, εμείς παραμένουμε διαθέσιμοι να συνδράμουμε όταν και όπου χρειαστεί.

Εσείς, ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στον κόσμο μέσα από τη δράση σας; Πιστεύετε ότι πρωτοβουλίες σαν τη συγκεκριμένη, μπορούν να αποτελέσουν έρεισμα για μια ριζική αλλαγή της κοινωνίας;

Η αγάπη για τα ζώα, ειδικά για τις ταλαιπωρημένες ψυχές των αδέσποτων, αποτελεί μία συμπεριφορά που κυριολεκτικά «απογειώνει» την ανθρώπινη υπόσταση. Η επικοινωνία και ειδικά η συμβίωση με ένα ζώο βελτιώνει θεαματικά τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή της ζωής του, βελτιώνοντας ταυτόχρονα ολόκληρη την κοινωνία. Εμείς, στη Δομή Βαγιοχωρίου – και θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω από καρδιάς τους συνεργάτες μου Στυλιανό, Παντελή, Αφροδίτη, Ανδριάνα, Εντρίς, Μαχμούντ και Αμίν – δεν θα μετανιώσουμε ποτέ γι’ αυτό που κάνουμε. Δείχνουμε τον δρόμο, όπως βέβαια και πολλοί ακόμη εθελοντές φιλόζωοι σε ολόκληρη την Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα παρακινήσουμε κι άλλους!