Ένας μαύρος αδέσποτος γάτος, μόλις 1 έτους, που μεγάλωσε μέσα από το τίποτα —και χάρη στην αγάπη. Η Δωροθέα Μερκούρη, τον βρήκε εγκαταλελειμμένο σε μια αποικία γατών, μόνο, μικροσκοπικό και στα πρόθυρα του θανάτου. Τον πήρε, τον έτρεξε σε κτηνίατρους, του έδωσε φροντίδα και ζεστασιά.

Σήμερα, ο Bobby είναι υγιής, παιχνιδιάρης, καθαρός σαν γατί πολυτελείας, και κοιμάται μαζί της ή με τον καλύτερό του φίλο, τον Matzuda. Μια ιστορία διάσωσης που μοιάζει με θαύμα – κι ένας γάτος που μοιάζει να ξέρει πως του χαρίστηκε μια δεύτερη ευκαιρία.

Η Δωροθέα είναι εθελόντρια στον Δήμο Αθηναίων και τα τελευταία χρόνια έχει περιθάλψει και αναλάβει τη στείρωση 78 αδέσποτων γατών. “Με τη βοήθεια εθελοντών και τη στήριξη ανθρώπων που αγαπούν και θεωρούν τα αδέσποτα ευθύνη όλων”, προσθέτει.

Πώς συναντηθήκατε;

Είχα πάει σε μία αποικία, στην οποία χρειαζόταν άμεση βοήθεια μία μαμά, που είχε γεννήσει τρία μαύρα μωράκια. Όλα τους είχαν κλειστά τα μάτια και θεώρησα ότι έπρεπε να τα πάω στον κτηνίατρο για να μην τυφλωθούν. Η αποικία ήταν σε πολύ μεγάλη δυσκολία, διότι οι άνθρωποι που μένανε στην περιοχή δεν μπορούσα να κάνουν στειρώσεις και να προσέξουν τις γάτες. Έκαναν ό,τι μπορούσαν, αλλά κατάλαβα ότι τ’ αγαπούσαν γιατί είχαν βάλει κουτάκια για τα μωρά και μπολάκια για φαΐ και νερό. Αφού τα πήγα στον κτηνίατρο, γύρισα την επόμενη μέρα και είδα ότι η μαμά είχε αφήσει το ένα γατάκι μόνο του μέσα στην κούτα. Προφανώς, ήταν πολύ αδύναμο και οι γάτες το κάνουν αυτό· αφήνουν τα πιο αδύναμα γατάκια να φύγουν ώστε να δώσουν όλη τους τη δύναμη σε αυτά που μπορούν να επιβιώσουν -ιδίως όταν η μαμά είναι ξεθεωμένη απ’ τη ζωή στον δρόμο κι έχει γεννήσει άπειρες φορές. Δεν έχει δύναμη να μεγαλώσει όλα τα γατάκια της. Ο Bobby ήταν μόνο 30 ημερών. Τον άρπαξα κι έφυγα.

Μια ιστορία που να τον αφορά:

Όταν τον έφερα σπίτι μου, αγόρασα γάλα για μωρά, αλλά δεν το ήθελε και του το έδινα με το ζόρι. Την επόμενη μέρα, δεν τον είδα καλά κι έτρεξα στην κλινική. Ήταν σαν την παλάμη μου -τόσο μικρός! Πέθαινε στα χέρια μου και στα χέρια των κτηνιάτρων, που μου έλεγαν «είναι πάρα πολύ μικρό Δωροθέα, δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει». Έφυγα στενοχωρημένη ότι μάλλον δε θα βγάλει τη νύχτα. Την επόμενη μέρα, όταν ρώτησα την κτηνίατρο τι χρωστάω, μου είπανε ότι το γατί ζει και είναι και πολύ ζωηρό!

Πώς είναι η καθημερινότητα μαζί του;

Η καθημερινότητα είναι υπέροχη. Παίζει με τις άλλες γάτες και με το σκυλάκι που έχω -όλα τα ζωάκια μου είναι από διασώσεις. Είναι ο πιο γλυκός γάτος και παίζει πάρα πολύ. Είναι καθαρός -πλένεται όλη μέρα- και θέλει να κοιμάται μαζί μου ή με τον φίλο του, τον Matzuda.

Τι σημαίνει για σένα ο γάτος σου;

Για μένα οι γάτες μου είναι η οικογένειά μου. Κι αυτήν τη στιγμή, που τα κορίτσια φύγανε απ’ το σπίτι, έχουν κι αυτές τις δικές τους γάτες. Για μένα, οι γάτες μου και η Δώρα, το μικρό μου σκυλάκι, είναι τα παιδάκια μου.