Όλοι μας έχουμε ακούσει κατά καιρούς την έκφραση του dress code, είτε διαβάζοντας κάποιο ρεπορτάζ αγοράς γνωστού περιοδικού, είτε κατά τη διάρκεια κάποιας τηλεοπτικής εκπομπής με θέμα τη μόδα. Ο συγκεκριμένος όρος όπως και αυτός του στιλ, αποτελούν τις πιο διαδεδομένες εκφράσεις του κοινού, μέσα από το λεξιλόγιο της μόδας. Πως όμως προέκυψε αρχικά αυτή η ανάγκη προσδιορισμού της ενδυματολογικής επιμέλειας ενός ανθρώπου;

Ταξιδεύοντας σε μια χρονική περίοδο, όχι πολλές δεκαετίες μακριά από το σήμερα, θα εντοπίζαμε τον όρο του dress code κατά την ανάγνωση κάποιας πρόσκλησης που θα μας παραδιδόταν, προκειμένου να παρευρεθούμε σε κάποιο πάρτι ή σε μια κοσμική εκδήλωση. Μέσα από πολύ λίγες γραμμές, θα μπορούσαμε με απόλυτη σαφήνεια να αποκομίσουμε όλες τις απαραίτητες και ταυτόχρονα σημαντικές λεπτομέρειες σχετικά με την ώρα, το χώρο, το γεγονός που πρόκειται να εορταστεί και σαφέστατα το είδος του ντυσίματος ή πιο σωστά το επίπεδο της επισημότητας που απαιτείται από τους καλεσμένους.

Καθώς οι προσκλήσεις παραδιδόντουσαν κατά κύριο λόγο στους κυρίους, οι πιο επικρατέστεροι dress code ορισμοί ήταν (και είναι) το black tie και το white tie. Με τον όρο “white tie” ή “cravate blanche” ή “full evening dress”, εννοούμε τη χρήση του φράκου (tail jacket). Ο πιο συνηθισμένος όμως είναι ο “black tie” ή “cravate noire” ή evening dress, που δεν είναι άλλο από το περίφημο tuxedo. Η ονομασία του είναι Βορειοαμερικάνικο προϊόν, και προήλθε από το πάρκο Tuxedo όπου το συγκεκριμένο είδος σακακιού πρωτοεμφανίστηκε το 1886, ενώ στη Γερμανία ονομαζόταν “smoking” και ‘dinner jacket” στην Αγγλία.

Με τον ορισμό λοιπόν του “ black tie” εννοούμε ότι πέρα από το tuxedo, το χρώμα του παπιγιόν θα είναι μαύρο, ενώ αντίστοιχα σε αναφορά “white tie” εννοούμε τη χρήση φράκου και σαφέστατα λευκό παπιγιόν. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως η παραπάνω χρήση τέτοιου βαθμού επισημότητας, τείνει να γίνει ολοένα και περισσότερο σπάνια, σε σημείο που το μεγαλύτερο ανδρικό ποσοστό, δεν περιέχει στη γκαρνταρόμπα του τίποτε πιο επίσημο από ένα απλό σακάκι που κατά κύριο λόγο το συνδυάζει με denim.

Σαφέστατα έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε σε μια περίοδο όπου μας δίνεται η ευκαιρία να πειραματιζόμαστε και να δοκιμάζουμε στιλιστικούς συνδυασμούς χωρίς κανένα περιορισμό. Καθώς λοιπόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες από πολύ ιδιαίτερα και ταυτόχρονα προσωπικά στιλ, από ανθρώπους που ζουν και εργάζονται μαζί μας ή γύρω μας, ίσως σαν στοιχείο να είναι υπεραρκετό ώστε να “ξεκλειδώσει” και τη δική μας διάθεση για νέες δοκιμές.

Ανεξάρτητα λοιπόν από το βαθμό που σας επηρεάζει η γνώμη των γύρων σας σχετικά με τον τρόπο που εσείς επιλέγετε να ντύνεται το χαρακτήρα σας, τόσο καθημερινά όσο και σε ιδιαίτερες εκδηλώσεις, ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία να αναλογιστούμε ότι κάποιες στιγμές αξίζει να μας βρουν ντυμένους “υπερβολικά” για τα δεδομένα του σήμερα, αν οι ανάγκες της στιγμής το απαιτούν! Τα ρούχα υπάρχουν για να υπηρετούν καταστάσεις και κυρίως για να χρωματίζουν σε διαφορετικό βαθμό, την ένταση και την ιδιαιτερότητα κάθε σημαντικής δικής μας περίστασης. Γιατί λοιπόν ενώ όλοι μας δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στην επιλογή του χώρου που θα επιλέξουμε για να γιορτάσουμε με την καλή μας ή τον καλό μας ένα γεγονός, δεν φροντίζουμε να είμαστε και εμείς διαφορετικοί και λιγότεροι οικείοι στα μάτια της/του;

Ίσως οι καιροί να άλλαξαν, ίσως η μόδα να είναι πιο “χαλαρή” και “άνετη” για το τωρινό κοινό, κάνοντας έτσι το tuxedo έστω και σαν άκουσμα να ακούγεται υπερβολικό και passe. Κάθε άνδρας ωστόσο που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει αρχικά να έχει στην ντουλάπα του ένα tuxedo (έστω για την πρωτοχρονιά) και κυρίως για να μπορεί να προβληματίζει ευχάριστα την αντίληψη του, σχετικά με τη διαχρονικότητα και την αδιάβρωτη αξία που παρουσιάζει το συγκεκριμένο dress code όχι μόνο σε σχέση με τη μόδα που έρχεται και παρέρχεται αλλά με το πέρασμα του χρόνου! Άλλωστε σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές, ίσως δεν “λέει” να φοράμε μόνο jeans και sneakers!