Γενικά μπερδεύουμε πολλά πράγματα.

Την βούρτσα με την … χτένα ας πούμε.

Τα μπούτια μας.

Τα μαλλιά μας.

Τους δρόμους.

Τις μέρες.

Τον «τάδε» με κάποιον άλλο.

Το αλάτι με την ζάχαρη.

Το μπουκάλι με το νερό στο ψυγείο με το μπουκάλι με το τσίπουρο.

Το «φ» με το «θ».

Τον εγωισμό με την αυτοσυντήρηση.

Το να πεις «βαριέμαι να έρθω» όταν σου προτείνουν να ακολουθήσεις σε μια έξοδο όταν όντως βαριέσαι να ακολουθήσεις δεν είναι εγωισμός, είναι ότι βαριέσαι.

Το να πεις ποιο έργο θα ήθελες να δεις στο σινεμά, δεν είναι εγωισμός, είναι ποιο έργο θα ήθελες να δεις στο σινεμά.

Το να μην απαντήσεις σε κανένα μήνυμα ή τηλέφωνο όταν δεν έχεις διάθεση να μιλήσεις με άνθρωπο, δεν είναι εγωισμός, είναι δεν έχεις διάθεση να μιλήσεις με άνθρωπο.

Το να πεις «εγώ όμως δεν θέλω», όταν κάποιος σου λέει «θέλω», δεν είναι εγωισμός, είναι «εγώ όμως δεν θέλω».

Το να θυμώνεις με κάποιον και να του κρατάς μούτρα σαν να είσαι πέντε χρονών, κι ας του ξαναμιλήσεις μισή ώρα μετά, δεν είναι εγωισμός, είναι ότι θύμωσες με κάποιον και του κρατάς μούτρα.

Το να πεις «δεν μπορώ τώρα», όταν σου ζητάνε να κάνεις κάτι, δεν είναι εγωισμός, είναι «δεν μπορώ τώρα».

Το να λες «θέλω να πάμε για φαγητό» όταν οι υπόλοιποι θέλουν να πάτε για ποτό, δεν είναι εγωισμός, είναι οτι θες να πάτε για φαγητό.

Το να λες «θέλω να σε δω αλλά είμαι πτώμα, έλα εσύ αμα θες», δεν είναι εγωισμός, είναι ότι θες αλλά είσαι πτώμα.

Το να μην συγχωρείς κάποιες φορές τους άλλους, δεν είναι εγωισμός, είναι οτι δεν συγχωρείς κάποιες φορές τους άλλους.

Το να λες αυτό που θες ή δεν θες, αυτό που μπορείς ή δεν μπορείς, αυτο που σου αρέσει ή δεν σου αρέσει, χωρίς απαραίτητα να θες να γίνει το δικό σου, απλά να το εκφράζεις, το να μαθαίνεις από τα λάθη τα δικά σου και των άλλων, το να νιώθεις θυμό, κούραση, το να ακούς αυτό που σου λέει η ψυχή και το σώμα σου, το να μην ανέχεσαι και να μην  λες πάντα «ναι» και «έλα μωρέ δεν πειράζει», είναι αυτοσυντήρηση.

Κι ίσως τελικά αυτό να είναι και ο «καλός» εγωισμός, η αυτοσυντήρηση με άλλα λόγια. Κι ίσως τελικά ο «κακός» εγωισμός να είναι το «έτσι είμαι κι αμα σου αρέσει». Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι λίγο καλύτερα ίσως και αυτό να είναι “αυτό-“ και “ετερό-“συντήρηση. Γιατί ο άλλος προειδοποιήθηκε. Αμά θέλει αυτοσυντηρείται.