Η κάθε ιστορία έχει πάντοτε τα φανερά και τα απόκρυφα σημεία της. Όταν διηγείσαι μια ιστορία θα έχεις σίγουρα διαπιστώσει ότι παραποιείς τα σημεία που δεν θες να μαθευτούν, τα σημεία που σου γρατζουνάνε λίγο παραπάνω την ψυχή και ίσως ακόμα να ντρέπεσαι για αυτά.
Το ίδιο ξεκίνησα να κάνω κι εγώ πριν γράψω αυτό το άρθρο. Μετάνιωσα αμέσως και το πήρα από την αρχή. Είμαι η Νάντια και έπασχα από νευρική ανορεξία για αρκετά χρόνια.
Η ιστορία ξεκινάει κάπως προβλέψιμα. Ένα κορίτσι στην εφηβεία με ατσούμπαλο και ασχημάτιστο σώμα, πρόωρη ανάπτυξη και μια παραπάνω αδυναμία για το φαγητό, δέχεται το γνωστό σε όλους μας “μπούλινγκ” σε σχολικό χώρο. Καμία έκπληξη μέχρι στιγμής. Η ιστορία γίνεται λίγο πιο “φάνσι” όταν το ίδιο κορίτσι, σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς καμιά ένδειξη προς το οικογενειακό της περιβάλλον, αποφασίζει να μειώσει τις ποσότητες του φαγητού και να “ανακαλύψει” πόσο δυνατή μπορεί να φανεί απέναντι στα σχόλια των συμμαθητών της αλλά και του ίδιου της του εαυτού εν τέλει.
Το πρώτο στάδιο λοιπόν, είναι ο χαρακτηρισμός
Ο χαρακτηρισμός σου ως ”παχιά” ή άλλα προσβλητικά επίθετα πολύ πιο ευφάνταστα- τα παιδιά έχουν τρομακτικά απέραντη φαντασία- από τους άλλους αλλά και από εσένα την ίδια. Το επόμενο βήμα είναι να προσπαθείς να “αποδείξεις” ότι μπορείς να γίνεις κι εσύ αυτό που η εποχή αναγνωρίζει ως πρότυπο σωματότυπου, αγνοώντας τη δική σου σωματική δομή, το καλούπι σου βρε αδελφέ. Σε αυτό το στάδιο υπάρχουν στιγμές που θα τιμωρείς τον εαυτό σου. Χωρίς υπερβολή υπάρχουν στιγμές που συνδιαλέγεσαι με εσένα μαλώνοντάς τον επειδή παρενέβη τα όρια, επειδή υπέπεσε σε σφάλμα. Στο σφάλμα του φαγητού, της τροφής.
Η νευρική ανορεξία ως διατροφική διαταραχή έχει επιστημονικά αποδειχθεί ψυχογενής νόσος. Ο στόχος είναι ένας και ακλόνητος: να μειώσω όσο περισσότερο γίνεται- ή δεν γίνεται- πόντους, κιλά και λίπος. Όλα αυτά απόλυτα προγραμματισμένα και με ακρίβεια. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με απώλεια φαγητού ή ελάχιστη δόση.
Αμήχανες αντιδράσεις
Το πιο φοβερό είναι ότι πλέον αντί για τα υποτιμητικά βλέμματα στα κιλά και το σώμα σου, πλέον έχεις να αντιμετωπίσεις τρομαγμένα μάτια. Μόνο που τώρα είσαι πιο μόνη από πριν. Φυσικά με εξαιρέσεις. Αλλά και αυτές οι εξαιρέσεις είναι που γίνανε τα παντοτινά σου στηρίγματα και φίλες αιώνων.
“Φαν” Φακτ μια μέρα στο σχολείο είχε συσπειρωθεί στο πρώτο διάλειμμα η “παρέα των 5”- ας ονομάσουμε έτσι τα κορίτσια που συνήθιζα να κάνω παρέα στα μαθητικά τα χρόνια- με σκοπό να μου ανακοινώσουν ότι δεν θέλουν πλέον να είμαστε “φίλες”. Δεν ζήτησα να μάθω ποτέ τον λόγο. Θυμάμαι μόνο, όταν μου το ανακοίνωσαν και χωρίς η ίδια να το γνωρίζει φυσικά, τα μάτια της Ηλιάνας- η Ηλιάνα είναι η κολλητή μου- έσταζαν αίμα.
Εκεί κάπου καταλαβαίνεις, από νωρίς, πόσο σκληρά μπορεί να γίνουν τα παιδιά και πως οι φίλοι ίσως και να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις οι οποίες αφυπνίζονται νωρίς, έχουν βοήθεια από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, συμβουλεύονται ειδικούς και τα καταφέρνουν.
“Σύμφωνα με την Πανελλήνια έρευνα για τις Διατροφικές Διαταραχές που πραγματοποίησε το ΚΕΑΔΔ σε συνεργασία με το European University of Cyprus to 2018, ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών – που ξεπερνά και το 50% – με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα βάρους, αντιμετωπίζει κάποιο θέμα διαταραχής στη διατροφή τους. Αν δεν διαγνωσθεί από την πρώτη κιόλας στιγμή και απλώς αντιμετωπισθεί ως ένα ακόμα σύνηθες περιστατικό τότε μέσα στους επόμενους δυο μήνες ο ασθενής αυτός είτε θα διακόψει κάθε μορφή θεραπείας, είτε θα υποτροπιάσει. Τα άτομα που πάσχουν από οποιασδήποτε μορφής διατροφική διαταραχή χρειάζονται ιδιαίτερη αντιμετώπιση και εξειδικευμένες θεραπευτικές δεξιότητες ώστε να παραμείνουν σε οποιαδήποτε θεραπευτικό σχήμα μέχρι το τέλος της θεραπείας τους.”
Η κατάλληλη διάγνωση για την ύπαρξη μιας διατροφικής διαταραχής από έμπειρο επαγγελματία υγείας είναι μόνο το πρώτο βήμα προς την ανάκαμψη.Η αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας
Η αντιμετώπιση είναι συνδυαστική ως προς τις μεθόδους, αλλά και τους γιατρούς και ειδικούς που συμμετέχουν. Ο διαιτολόγος είναι αυτός που θα δώσει διατροφικές συμβουλές και θα σχεδιάσει ένα διαιτολογικό πρόγραμμα, που θα σε βοηθήσει να πετύχεις το βάρος που πρέπει να έχεις. Η νοσηλεία απαιτείται συχνά για αποκατάσταση της ενυδάτωσης του οργανισμού, σε περίπτωση διαταραχής των ηλεκτρολυτών, αλλά και αν υπάρχει μεγάλο διάστημα αφαγίας.
Η ψυχολογική υποστήριξη είναι απαραίτητη για να αναπτύξεις στρατηγικές συμπεριφοράς που θα σε οδηγήσουν σε σωστές διατροφικές συνήθειες και άρα, υγιές σωματικό βάρος.
Αιματολογικές εξετάσεις θα χρειαστεί να γίνουν για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε θρεπτικές ουσίες και βιταμίνες από τον οργανισμό, ενώ παράλληλα θα ανιχνευθούν και τυχόν άλλα προβλήματα υγείας που πυροδοτεί η νευρική ανορεξία.
Τέλος, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η οικογένεια, η οποία αποτελεί τη βασική στήριξη στην τήρηση της αγωγής ή του προγράμματος διατροφής που έχει δοθεί από τους θεράποντες ιατρούς/ειδικούς.”
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η νευρική ανορεξία κρύβεται έξυπνα και σε κρίσιμες στιγμές κάνει καμ μπακ- σαν τον έρπη ένα πράγμα. Δεν συμβαίνει πάντα και δεν θα συμφωνήσω στη γενίκευση αυτή. Τα σημάδια όμως είναι εδώ και σου θυμίζουν πάντα αυτό που συνέβη. Καλώς ή κακώς όλοι έχουμε τους δαίμονές μας και τους φέρουμε μεγαλώνοντας. Σαν ουλές.
Η ιστορία αυτή δεν γράφτηκε για προσωπική τέρψη. Ούτε σαν κατάθεση
Γράφτηκε για εσένα που θεωρείς την υγεία σου δεδομένη.
Για σένα που φοβήθηκες να μιλήσεις για τους δικούς σου δαίμονες.
Για σένα που σου θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία.
Για εσένα που ζηλεύεις τα λιποβαρή μοντέλα και καταριέσαι τις μεσογειακές καμπύλες σου.
Για σένα που κάθε μέρα θέλεις να μαθαίνεις, να πηγαίνεις παρακάτω.
Για όλους “εσένα”. Και σαν εσένα είμαι κι εγώ.
Υγ. Το κοριτσάκι της ιστορίας ακόμα δεν τρώει παστίτσιο και κρέμα γάλακτος αλλά ένα πράγμα το κατάφερε: Αγάπησε τον εαυτό της πολύ παραπάνω από ότι περίμενε ποτέ. Υγ2. Συγγνώμη για το πλήθος των εισαγωγικών. Το απαιτούσε η συνθήκη.
