«ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. Σ΄ ένα γυμνάσιο θηλέων. Μια διευθύντρια πολύ αυστηρή, μαθήτριες τολμηρές. Κάνουν αταξίες, ζαβολιές, τσακώνονται, φιλιώνουν, ονειρεύονται ένα αύριο γεμάτο χειροκροτήματα κι ορκίζονται πως θα είναι ενωμένες πάντα. Τα χρόνια περνούν κι αυτές προχωρούν πάντα μαζί, αγαπημένες».

Πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Περιγράφει τη ζωή της Ζώρζ Σαρή, τα τρία πρώτα χρόνια του Γυμνασίου, σε μια σχολή Θηλέων στην Αθήνα. Ένα μυθιστόρημα ύμνος στην αληθινή και αιώνια φιλία.  Η Άλκη, η Αθηνά, η Αθηνούλα, η Αννούλα και η Ζωρζ δίνουν τον όρκο της αιώνιας φιλίας: Ε.Π. Περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους μαζί, μοιράζονται τις ανησυχίες τους, τους φόβους τους, τις επιθυμίες τους, κάνουν ζαβολιές, μαλώνουν, αλλά μένουν πάντα ενωμένες. Ξυπνάει η μυρωδιά των παιδικών μας χρόνων μέσα στις σελίδες αυτού, του υπέροχου βιβλίου.

Ο έντονα πολιτικοποιημένος χαρακτήρας της, θα ξεδιπλωθεί σε ένα ακόμα μυθιστόρημά της. Μας μεταφέρει με αριστοτεχνικό τρόπο στο κλίμα εκείνης της εποχής, λίγο πριν ξεσπάσει ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, αναφέροντας αρκετά από τα γεγονότα της τότε πολιτικής ζωής.

Ο λόγος της είναι απλός, οι περιγραφές της δυνατές και οι εικόνες ζωντανές και παραστατικές, με αποτέλεσμα να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τέλους.

Για όλους τους τολμηρούς που πιστεύουν στις δυνατές και αιώνιες φιλίες, το βιβλίο αυτό θα αποτελέσει ένα καταφύγιο. Για όσους πάλι δεν πιστεύουν, θα τους πρότεινα πάλι αυτό το βιβλίο, μιας και είναι δυνατό να σας κάνει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας περι δυνατών φιλικών σχέσεων!

Θα κλείσω το άρθρο μου με ένα απόσπασμα μέσα από το βιβλίο: «Η Ζώρζ θ΄ αρπάξει το χέρι της Άλκης και θ΄ αρχίσουν να πετάνε ψηλά, πάνω από τα σχολεία, με βροχή ή με ήλιο, με χιόνια ή μ΄ ανεμοστρόβιλους, οι φίλες δε χαμπερίζουν από κρύα και ζέστες. Πετάνε. Πετάνε… Ο κόσμος κάτω από τα φτερά τους πολύχρωμες κουκκίδες».

«Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Το 1969 εκδίδεται το πρώτο της μυθιστόρημα για παιδιά, «Ο θησαυρός της Βαγίας». Ακολούθησαν «Το ψέμα» (1970) και το «Όταν ο ήλιος» (1971). Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει δεκαέξι μυθιστορήματα για παιδιά και για νέους, δύο σειρές βιβλίων για μικρά παιδιά και πέντε βιβλία με πολύχρωμη εικονογράφηση, τέσσερα θεατρικά έργα, μια συλλογή διηγημάτων, την «Αντιπαροχή», ενώ έχει μεταφράσει πολλά βιβλία στα ελληνικά. Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικού Παιδικού Βιβλίου για το μυθιστόρημά της «Νινέτ».