Ένας εργασιομανής υπάλληλος είναι το καλύτερο δώρο για έναν εργοδότη. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε όμως, το ίδιο για τον υπάλληλο.

Η εργασιομανία δεν είναι πια προτέρημα, αλλά πρόβλημα. Το να είσαι αφοσιωμένος 100% στη δουλειά σου δεν σημαίνει και κάτι. Στη σημερινή εποχή η “μαγκιά” είναι να κάνεις τη δουλειά σου στο μισό χρόνο. Δεν είμαστε πια στην πρωτοβιομηχανική εποχή, που έπρεπε οι άνθρωποι να κάνουν τη διπλάσια δουλειά.

Με άλλα λόγια δεν υπάρχει πια η πίεση να δουλέψεις πιο πολύ, αλλά πιο αποτελεσματικά.

Άλλωστε, σήμερα οι εργασιακές συνθήκες έχουν αλλάξει. Το να δουλεύεις σκληρά είναι καλό, αλλά καλύτερο είναι να δουλεύεις έξυπνα. Άλλωστε, στην μετά Covid-19 εποχή, δεν χρειάζεται καν να πας στο γραφείο σου. Δουλεύεις από το σπίτι, φορώντας την πιτζάμα σου.

Άλλο ένα πρόβλημα που προκύπτει από την εργασιομανία είναι και οι δευτερεύουσες απαιτήσεις, που δημιουργούνται. Για παράδειγμα, τα αμέτρητα επαγγελματικά ραντεβού και γεύματα. Τα επίσης, αμέτρητα επαγγελματικά coctail parties.

Το πρόβλημα

Το να είσαι εργασιομανής, δεν σημαίνει ότι κάνεις focus μόνο στη δουλειά σου, αλλά λες ναι και στις ατέλειωτες κοινωνικές υποχρεώσεις, που τη συνοδεύουν.

Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι χάνεις πολύτιμο χρόνο από την προσωπική σου ζωή. Και δεν είναι μόνο ότι στερείσαι χρόνο με τους φίλους σου και την οικογένειά σου, που κάνουν μαύρα μάτια να σε δουν, είναι ότι στερείς χρόνο από σένα.

Ο χρόνος είναι χρήμα, αλλά το χρήμα δεν αγοράζει χρόνο. Κι επίσης το να είσαι εργασιομανής δεν σημαίνει ότι είσαι και καλός στη δουλειά σου

Οφείλεις λοιπόν, ειδικά εσύ που δουλεύεις τόσο σκληρά, να φροντίζεις τον εαυτό σου. Να κοιμάσαι ικανοποιητικά, να τρέφεσαι σωστά και να ασκείσαι. Και το κυριότερο είναι να βρίσκεις χρόνο απλά να χαλαρώνεις.

 
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από @jasnaweigang

Τα σημάδια

Αν λοιπόν, παρουσιάζεις κάποιο από αυτά τα σημάδια -ή όλα- τότε θα πρέπει να πάρεις τα μέτρα σου.

1. Κόπωση.

Αν νιώθεις συνέχεια εξαντλημέν@ και γενικά έχεις μια ταλαιπώρια, πρέπει να βρεις το γιατί νιώθεις έτσι. Η κακουχία είναι σημάδι και για άλλες παθήσεις, οπότε ξεκίνα με ένα τσεκάπ και πάρε λίγες μέρες άδεια.

Μην ανησυχείς, δεν θα φαλιρίσει η εταιρεία, αν λείψεις μια εβδομάδα. Σκέψου άλλωστε, πως το να είσαι συνέχεια εξαντλημέν@ βλάπτει σοβαρά και την παραγωγικότητά σου. Κι εσύ δεν το θέλεις καθόλου αυτό.

2. Αϋπνία.

Σε συνέχεια με το πρώτο, αν δεν μπορείς να κοιμηθείς εύκολα ή καθόλου, μακροπρόθεσμα θα σου βγει σε πολύ κακό. Εκτός από το νευρικό breakdown, η φυσική σου υγεία χρειάζεται τρία βασικά για να είναι οκ. Το νερό, το φαγητό και τον ύπνο.

Τήρησέ τα λοιπόν, και σταμάτα να σκέφτεσαι τη δουλειά νυχτιάτικα. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα να κάνεις τη νύχτα (εδώ σου κλείνω το μάτι), αν με πιάνεις.

Αν πάλι δεν υπάρχει τέτοια διάθεση ή τέτοια προοπτική, τότε πιες ένα χαμομηλάκι, μια βαλεριάνα και κοιμήσου. Και προς Θεού μην ανοίξεις το κινητό.

3. Σύγκριση.

Σταμάτα να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις συμπέρασμα από κάτι τέτοιο. Όλοι είμαστε διαφορετικοί. Έχουμε διαφορετικές αντοχές, διαφορετικές υποχρεώσεις και διαφορετικές προτεραιότητες.

Το να βάζεις τον εαυτό σου σε ανταγωνιστική διάθεση, μόνο στρες σου δημιουργείς και τίποτα άλλο. Κάνε εσύ αυτό που θεωρείς σωστό και που μπορείς και άσε τους άλλους.

Άλλωστε, ποιος σου είπε ότι ο άλλος αποτελεί πρότυπο για σένα;

4. Έλλειψη διάθεσης.

Το να είσαι κολλημένος με τη δουλειά σου, τραβάει όλη την ενέργειά σου και την ανακατευθύνει στο επαγγελματικό πεδίο. Έτσι δεν μένει διάθεση για κάτι άλλο. Για να κάνεις τα χόμπι σου ή για να περάσεις χρόνο με εσένα ή τους φίλους σου.

Δεν αναφέρω καν το θέμα να είσαι εργασιομανής και να έχεις οικογένεια. Γιατί τότε, ειλικρινά πρέπει να ζεις το θέατρο του παραλόγου .

Να θυμάσαι ότι αν αφήνεις και παραμελείς τον εαυτό σου θα σε αφήσει κι αυτός.

Και φυσικά, δεν συζητάμε καν το θέμα της ψυχικής σου υγείας. Ένας νευρικός κλονισμός είναι στον ορίζοντα, ακόμα κι αν εσύ δεν τον βλέπεις.

5. Υπεραισιοδοξία.

Η υπεραισιοδοξία είναι έξυπνο κόλπο για να ξεγελάς τον εαυτό σου.

Λες “έλα μωρέ , τι πειράζει να δουλέψω τρεις ώρες παραπάνω; Θα ξεκουραστώ αργότερα”. Μόνο που δεν θα το κάνεις και το ξέρεις καλά αυτό.

Το να θέτεις λοιπόν, στόχους, που είτε δεν είναι ρεαλιστικοί είτε θα σε επιβαρύνουν, δεν είναι μια υγιής επιλογή.

Δεν είναι κακό το να θέλεις να είσαι καλός ή πρώτος στη δουλειά σου. Κακό είναι να βάζεις τον εαυτό σου μετά τη δουλειά σου. Μην ξεχνάς ότι, εσύ είσαι το στήριγμά σου.

Σκέψου άλλωστε, ότι η εργασία είναι για να σου δίνει χρόνο για να περνάς καλά.