Η επιλογή να παρουσιάσουμε την Εριέττα Κούρκουλου ως έναν από τους ήρωες της διπλανής πόρτας, που φιλοξενούμε στη στήλη μας, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Αυτό το κορίτσι μάς αρέσει γιατί αποδεικνύει, όπως αναφέρει κι η ίδια παρακάτω, ότι η οικονομική κατάσταση δεν καθορίζει την προσωπικότητα ενός ανθρώπου.

Οι ίδιες οι πράξεις της που έχουν έντονο κοινωνικό χαρακτήρα και βασίζονται στην ηθική, την ενσυναίσθηση και την αγάπη προς κάθε μορφή ζωής, χρήζουν την Εριέττα ως μία σύγχρονη ηρωίδα. Μία ηρωίδα που σχηματίστηκε συνειδητά στην καρδιά κι όχι εξαιτίας μίας δύσκολης συνθήκης.

Είμαι μία από τους followers σου στο Instagram και μπορώ να πω ότι ο λόγος που σε ακολουθώ, δεν είναι η δημοσιότητα που φέρει αναπόφευκτα το όνομά σου “Εριέττα Κούρκουλου- Λάτση”, αλλά η ενδιαφέρουσα στάση ζωής και η αλήθεια που αποπνέουν οι αναρτήσεις σου. Πιστεύεις πως αυτός είναι ο ουσιαστικός σκοπός των Social Media, να παρακινήσουμε ο ένας τον άλλο να ζει ευτυχισμένα στην καθημερινότητα, αγαπώντας τον εαυτό του και κάθε μορφή ζωής;

Η εύκολη απάντηση είναι ναι! Νομίζω ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη πλέον να ακούν αλήθειες και να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι στο οτιδήποτε τους ταλαιπωρεί. Υπάρχουν τόσες εικόνες – στο Instagram ειδικά- που δίνουν την εντύπωση μιας τέλειας ζωής, με μοναδικό συναίσθημα αυτό της ευτυχίας και του έρωτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όποιος δε βιώνει το ίδιο, να αισθάνεται ότι κάνει κάτι λάθος.

Στην πραγματικότητα όμως, οι εικόνες αυτές, ακόμα κι όταν δεν είναι ψεύτικες, αποτυπώνουν μόνο μια στιγμή. Η στιγμή αυτή, δε μπορεί να αντιπροσωπεύει ολόκληρη τη ζωή κανενός από εμάς.

Κανείς δεν είναι συνέχεια χαμογελαστός κι ευτυχισμένος, καμία ζωή δεν είναι χωρίς προβλήματα, και καμία σχέση δεν είναι τέλεια. Μοιράζοντας λοιπόν τη δική μου πραγματικότητα, η οποία παρόλο που είναι πολύ πιο εύκολη από πολλών ανθρώπων που παλεύουν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι, δεν είναι σε καμία περίπτωση τέλεια, ελπίζω να δώσω στον κόσμο να καταλάβει ότι είναι εντάξει να έχεις μια κακή ημέρα. Είναι εντάξει να μην πηγαίνει η ζωή σου ακριβώς όπως την είχες φανταστεί. Είναι εντάξει να έχεις ανασφάλειες και ανησυχίες. Είναι εντάξει να είσαι αληθινός, γιατί είμαστε όλοι άνθρωποι.

Μέσα σε αυτή τη δίνη του διαδικτύου, το κοινό λαμβάνει τα σωστά μηνύματα ή απλά τα θαυμάζει, χωρίς όμως να τα εφαρμόζει στη ζωή του;

Η εφαρμογή οποιασδήποτε θεωρίας είναι κάτι που παίρνει χρόνο. Μπορεί κάποιος που είναι πιο έτοιμος κι έχει προβληματιστεί περισσότερο καιρό, να εφαρμόσει τα μηνύματα που θεωρεί ότι του ταιριάζουν άμεσα, ενώ άλλοι που είναι πιο δύσπιστοι κι αντιστέκονται στην αλλαγή, να αργήσουν λίγο περισσότερο. Εγώ όμως στέκομαι στον έναν που θα αποκτήσει τη δύναμη να κάνει τις αξίες του πράξη.

Οποιαδήποτε αλλαγή θέλει τον χρόνο της κι ο χρόνος αυτός είναι λογικό να διαφέρει από το ένα άτομο στο άλλο. Σημασία έχει για εμένα η προσωπική μας εξέλιξη να είναι συνεχόμενη. Κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, έστω και κάθε χρόνο, να είμαστε μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Είναι αρκετό αυτό για να πει κανείς ότι έχει πετύχει κάτι στη ζωή του.

Πόσα χρόνια ακολουθείς, όχι μόνο τον βιγκανισμό, αλλά τον γενικότερο τρόπο ζωής που πρεσβεύεις;

Ο τρόπος ζωής που πρεσβεύω χτίζεται σταδιακά και δε σταματάει ποτέ να διαμορφώνεται. Τις ίδιες αξίες και τους ίδιους προβληματισμούς είχα πάντα, απλά μου πήρε καιρό να ξεβολευτώ από τις συνήθειες που είχα αποκτήσει και να αποβάλλω τα αβάσιμα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσα για να δικαιολογήσω τις διατροφικές και καταναλωτικές μου συνήθειες. Έγινα επιτέλους Vegetarian πριν από πέντε χρόνια και Vegan πριν από δυόμιση. Εάν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα το έκανα πολύ νωρίτερα βέβαια.

Πως είναι μία ημέρα της Εριέττας;

Μου κάνουν αρκετοί άνθρωποι αυτή την ερώτηση και μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί. Η ημέρα μου κυλάει όπως πολλών άλλων ανθρώπων. Ξυπνάω νωρίς, γυμνάζομαι και πάω στη δουλειά μου. Επιστρέφω σπίτι αργά το απόγευμα, μαγειρεύω και βλέπω σειρές με τον άντρα μου και τα 9 σκυλιά μας. Αυτό ισχύει τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, εκτός από εκείνες που αποφασίζουμε να φάμε έξω, ή βρισκόμαστε με τους φίλους μας, τους οποίους θεωρούμε οικογένεια.

Πως ΗΤΑΝ μία ημέρα της Εριέττας, πριν κατασταλάξεις στη «νέα» στάση ζωής;

Η ημέρα μου ήταν ίδια. Οι αλλαγές που έκανα, αφορούν στις διατροφικές και καταναλωτικές μου συνήθειες. Ξαναλέω ότι δεν πρόκειται για «νέα στάση ζωής», αλλά για έναν ευθυγραμμισμό των αξιών που πάντα είχα, με τις πράξεις μου.

Ήταν ένα γεγονός, μία σκέψη ή πολλά μαζί που σ’ έκαναν να το ψάξεις λίγο παραπάνω και να πεις «αλλάζω συνήθειες»;

Ήταν μια σειρά πραγμάτων που οδήγησαν στον τρόπο ζωής, που ακολουθώ σήμερα. Η μετάβασή μου στον βιγκανισμό δεν έγινε από τη μια ημέρα στην άλλη. Πάντα αισθανόμουν ενοχές όταν έτρωγα κρέας και πάντα ήξερα ότι ήταν ανήθικο. Δυστυχώς όμως, η βιομηχανία του κρέατος και των ζωικών παραγώγων επενδύει τρισεκατομμύρια ευρώ για να εξασφαλίσει τη διατήρηση των καταναλωτών της σε μια κατάσταση ύπνωσης κι αποφυγής της πραγματικότητας.

Η δική μου αφύπνιση ξεκίνησε από μια τυχαία επαφή που είχα με μια αγελάδα και το μωρό της. Κατάλαβα μέσα σε μια στιγμή πόσο υποκριτικό ήταν το γεγονός ότι κατέκρινα και σοκαριζόμουν από το φεστιβάλ στο Γιουλίν της Κίνας – όπου τρώνε σκύλους και γάτες- ενώ την ίδια στιγμή έκανα κι εγώ ακριβώς το ίδιο στην καθημερινότητά μου, σε ζώα τα οποία δε διαφέρουν σε τίποτα από τα ζώα συντροφιάς που τόσο αγαπάμε.

Κάποιος που θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής, τι είναι το πρώτο που πρέπει να ψάξει και ποιο είναι το πιο απλό με το οποίο μπορεί να ξεκινήσει ΤΗΝ αλλαγή;

Η αλλαγή, όταν μιλάμε για τον βιγκανισμό, ξεκινάει μ’ ένα γεύμα τη φορά. Έχουμε μια ευκαιρία, τρεις φορές την ημέρα, να επιλέξουμε τον δρόμο της ηθικής, της ενσυναίσθησης και της αγάπης.

Αυτό που διαφοροποιεί λοιπόν τους βίγκαν από τους ανθρώπους που τρώνε ζωικά παράγωγα, είναι ότι σε κάθε τους γεύμα επιλέγουν έναν τρόπο διατροφής που δε συμβάλλει στον βασανισμό και τη σφαγή πλασμάτων που σαν εμάς, θέλουν μόνο να ζήσουν.

Εάν το σκεφτεί κανείς τόσο απλά, ένα γεύμα την φορά, είναι πιο εύκολο να γίνει η αρχή ενώ κάθε μέρα που περνάει η επιλογή αυτή γίνεται ευκολότερη μέχρι που κάποια στιγμή, γίνεται πλέον υποσυνείδητα.

Υπάρχουν ήρωες της διπλανής πόρτας κι αν ναι, ποιοι είναι αυτοί;

Βεβαίως και υπάρχουν! Απλά είναι κι αυτοί που δε φαίνονται. Είναι ο κύριος Στάθης στην Αράχωβα που έχει αφιερώσει την ζωή του στα αδέσποτα της περιοχής κι αρνείται να πάει λίγες ημέρες Αθήνα, γιατί θα μείνουν τα ζώα του ατάιστα.

Είναι η Έλενα που ξεκίνησε το No Baby News στο Instagram για να στηρίξει τις γυναίκες που παλεύουν να κάνουν παιδάκι. Είναι άνθρωποι που έχω την τύχη να συναναστρέφομαι καθημερινά, οι οποίοι βοηθούν όπου κι όσο μπορούν, χωρίς να το διατυμπανίζουν και χωρίς να ζητούν τίποτα ως αντάλλαγμα.

Το ποιοι είμαστε καθορίζεται από το τι κάνουμε, όταν δεν κοιτάει κανείς κι αυτό είναι που κάνει τους ήρωες της διπλανής πόρτας πιο ξεχωριστούς από κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς να θέλω να τους υποβιβάσω κι αυτούς.

Οι ήρωες της διπλανής πόρτας υπάρχουν κι είναι παντού και αυτό θα έπρεπε να δίνει σε όλους μας κουράγιο και να δυναμώνει την πίστη μας στο ανθρώπινο είδος.

Κάποια πρόσωπα, που θαυμάζει η Εριέττα Κούρκουλου για το έργο ή την προσωπικότητά τους;

Εκτός από τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί, θαυμάζω ιδιαίτερα την Jane Goodall που κατάφερε να ανατρέψει τον επιστημονικό κλάδο, ο οποίος μέχρι να έρθει εκείνη αρνιόταν να αναγνωρίσει ότι τα ζώα έχουν συναισθήματα κι ατομικές προσωπικότητες.

Θαυμάζω την Greta Thunberg, η οποία σε τόσο μικρή ηλικία είχε το θάρρος να βγει και να πει αλήθειες τις οποίες έκρυβαν χρόνια οι υπερδυνάμεις όλου του κόσμου. Θαυμάζω την κυρία Μαρία και κύριο Γιώργο Τρυφωνίδη, οι οποίοι έχουν αφιερώσει τις ζωές τους στην Φλόγα, προσφέροντας ένα σπίτι και μια ζεστή αγκαλιά σε οικογένειες που ζουν τον εφιάλτη του παιδικού καρκίνου.

Θαυμάζω τον κύριο Κλήμη Πειρουνάκη, ο οποίος έχει δώσει όλο του το είναι στις φυλακισμένες γυναίκες της χώρας μας, βοηθώντας τες να πιστέψουν ξανά στον εαυτό τους σ’ έναν κόσμο που τις έχει ξεγράψει και προσφέροντας έργο κάπου που πολλοί θα θεωρούσαν ταμπού.

Θαυμάζω τους γονείς μου που κατάφεραν μέσα στον πλούτο να μεγαλώσουν παιδιά προσγειωμένα. Θαυμάζω τον άντρα μου, που παρά τις δυσκολίες που συνάντησε και συνεχίζει να συναντάει, κατάφερε να χτίσει έναν όμιλο εταιριών από το μηδέν και να ιδρύσει το Deppy Vasileiadis Foundation, μέσα από το οποίο τελεί σημαντικό κοινωνικό έργο.

Θαυμάζω την ομάδα μου, που στηρίζει κάθε καινούργιο βήμα που αποφασίζω να κάνω και είναι πάντα πρόθυμη να προσφέρει βοήθεια σε ανθρώπους και μη (ζώα όλων των ειδών).

Θαυμάζω γενικά όποιον καταφέρνει να βάλει τις εγωιστικές του επιθυμίες στην άκρη, επιλέγοντας μια ζωή που στηρίζεται στην προσφορά κάθε είδους και τη βελτίωση της ανθρώπινης πραγματικότητας. Σ΄ έναν κόσμο που τείνει να κυβερνείται από ακατάλληλες προσωπικότητες κι άπληστους ανθρώπους, οποιοσδήποτε αντιστέκεται κι αποφασίζει να διαφοροποιηθεί από αυτό, είναι πολύτιμος και απολύτως απαραίτητος.

Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την “κόντρα” που έχει ο τρόπος ζωής κι ιδεολογίας που έχεις επιλέξει, συγκριτικά με το πως θα μπορούσες να ζεις. Ουσιαστικά αποδεικνύεις και μάλιστα από συνειδητή επιλογή, καθώς είχες και την επιλογή να ζεις αλλιώς, πως την ευτυχία τη βρίσκουμε στην προσφορά και στα απλά, καθημερινά πράγματα που δεν προϋποθέτουν οικονομική επιφάνεια. Επίσης αποδεικνύεις, με τη δράση σου, ότι είσαι ένας ήρωας της διπλανής πόρτας και κυρίως πως ο καθένας μπορεί να γίνει. Μίλησέ μου γι’ αυτή την «κόντρα» και τη συνειδητή επιλογή της πιο απλής ζωής για την Εριέττα Κούρκουλου.

Η άποψή μου είναι ότι όλοι είμαστε άνθρωποι. Είχε πει κάποτε ο πατέρας μου ότι υπάρχουν «καλοί φτωχοί» και «κακοί φτωχοί», όπως υπάρχουν και «καλοί πλούσιοι» και «κακοί πλούσιοι». Η οικονομική μας κατάσταση δεν καθορίζει την προσωπικότητά μας.

Οι γονείς σου συνέβαλαν σημαντικά σε όσα πρεσβεύεις σήμερα; Για παράδειγμα είχαν κι εκείνοι ανάλογες ευαισθησίες, παρόλο που οι γενιές των γονιών μας δεν είχα τόσες επιλογές ενημέρωσης;

Οι γονείς μου δεν είχαν ιδιαίτερη ευαισθησία προς τα ζώα… δεν ξέρω από που το κληρονόμησα αυτό. Είχαν όμως ενσυναίσθηση και πάντα τόνιζαν τη σημασία της προσφοράς σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Νομίζω ότι περισσότεροι από εμάς γεννιόμαστε με κάποιον βαθμό ενσυναίσθησης και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να διευρύνουμε τα όριά της και να προσφέρουμε αγάπη, κατανόηση και βοήθεια σε κάθε όλα τα συναισθανόμενα όντα.

Αυτή λοιπόν η συνειδητή επιλογή έχει αλλάξει και τις σχέσεις με τους γύρω σου (π.χ. κάποιες φιλίες, κάποιες εξόδους, κάποια ταξίδια κτλ.);

Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Οι φιλίες που έχω είναι φιλίες δεκαετίας τουλάχιστον. Δε φθείρονται τόσο εύκολα τέτοιες σχέσεις. Οι έξοδοί μου ίσως να έχουν αλλάξει λιγάκι, αλλά γενικά βγαίνω στα ίδια μέρη που έβγαινα και παλαιότερα (εκτός από τα κρεατάδικα), με την διαφορά ότι επιλέγω βίγκαν πιάτα, τα οποία υπάρχουν πλέον παντού.

Γνώρισέ μας την Εριέττα Κούρκουλου ως φοιτήτρια που ήταν, ως άνθρωπο κι ως γυναίκα.

Ως φοιτήτρια ακόμα ψαχνόμουν σε όλα τα επίπεδα. Δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να σπουδάσω με αποτέλεσμα να πάω έναν χρόνο στην Αγγλία και να γυρίσω πίσω, σπουδάζοντας τελικά Κοινωνιολογία στο DEREE.

Είχα ιδρύσει ήδη από τα 15 μου την Save a Greek Stray κι ήμουν αφιερωμένη σε αυτό, αλλά δεν υπήρχε τότε κάποιο πτυχίο που να ταιριάζει απόλυτα με το πάθος που υπήρχε μέσα μου για τα ζώα.

Νομίζω ότι η λέξη «μπερδεμένη» θα περιέγραφε εκείνη τη φάση. Υπάρχει μια κοινωνική πίεση τα φοιτητικά σου χρόνια να είναι η καλύτερη περίοδος στη ζωή μας. Εγώ δεν ένιωσα έτσι. Επειδή δεν ήμουν ποτέ ανέμελη, ούτε σαν παιδί, πάντα ψαχνόμουν σε όλα τα επίπεδα, και εκείνα τα χρόνια δεν ήξερα τι έψαχνα. Αυτό με άγχωνε ιδιαίτερα και οδήγησε και στις κρίσεις πανικού που ανέφερα πριν λίγο καιρό στο Instagram.

Ευτυχώς, από το πουθενά, μου δόθηκε άλλη μια ευκαιρία να γίνω φοιτήτρια, αρκετά χρόνια αργότερα κι αυτή η εμπειρία ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου.

Τι έμαθες από το @nyuanimalstudies για τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων αλλά και τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων, που σε συγκλόνισε;

Όταν έχεις την δυνατότητα να ζήσεις έναν χρόνο σε μια πόλη σαν την Νέα Υόρκη, η πληροφορία και οι γνώσεις σε χτυπάνε από παντού.

Όποιο και να είναι το πάθος σου, οι κορυφαίοι άνθρωποι του χώρου αυτού θα περάσουν σίγουρα από εκεί, με αποτέλεσμα να έχεις την ευκαιρία να τους γνωρίσεις, να τους ακούσεις και να διευρύνεις τις γνώσεις σου σε ταχύτατο ρυθμό. Το @nyuanimalstudies, ήταν με διαφορά η ομορφότερη εμπειρία της ζωής μου. Πέρασα έναν χρόνο με ανθρώπους που λάτρευαν τα ζώα και καθηγητές που έχουν γράψει ιστορία στον χώρο της προστασίας τους.

Το “Animal Studies” είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος διεπιστημονικός κλάδος, ο οποίος αντλεί από τις ανθρωπιστικές, κοινωνικές και φυσικές επιστήμες, για να εξετάσει την ύπαρξη των μη – ανθρώπινων ζώων, να μελετήσει τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους και να αποκαλύψει την αισθητική, ηθική, κοινωνική, πολιτική, οικονομική και οικολογική σημασία αυτών των σχέσεων.

Αυτό που με συγκλόνισε είναι η δύναμη της σύνδεσής μας με τα υπόλοιπα ζώα κι η επιμονή μας στο να διαχωριζόμαστε από εκείνα, παρά τις τρομακτικές συνέπειες αυτής της άρνησης – όχι μόνο στα ζώα, αλλά και σε εμάς τους ίδιους και τον πλανήτη στον οποίο ζούμε όλοι μαζί.

Με συγκλόνισε επίσης το πόσο εύκολο θα ήταν θεωρητικά να διορθώσουμε το κακό που έχουμε κάνει και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο βιώσιμο κι όσο το δυνατόν πιο ηθικό σε όλα τα επίπεδα. Δυστυχώς όμως, είναι τόσα τα συμφέροντα του να μείνει η κατάσταση ως έχει και τόσο βαθιά ριζωμένη στο ανθρώπινο είδος η αίσθηση της δικαιωματικής ανωτερότητας, που θα περάσουν πολλές γενιές μέχρι να έρθει η ουσιαστική αλλαγή και όταν έρθει αυτή η ώρα, ίσως να είναι πολύ αργά.

Εκτός από τη φιλοζωία και τον βιγκανισμό, φροντίζεις και για δράσεις που σχετίζονται με άλλους τομείς, σωστά;

Σωστά. Γενικά προσπαθώ να βοηθάω όπου και όποιον έχει ανάγκη. Αυτό που εξηγώ συνέχεια, είναι ότι ένας άνθρωπος που αγαπάει και προσφέρει βοήθεια σε όλα τα συναισθανόμενα όντα, από την κατσαρίδα, μέχρι την φάλαινα, εξυπακούεται ότι θα σπεύσει να στηρίξει και τον συνάνθρωπό του.

Η αγάπη δεν έχει ταβάνι. Έχουμε αρκετή για όλους. Πρόσφατα ανέλαβα το Ίδρυμα Matilda, ένα κοινωφελές ίδρυμα με κύριο καταστατικό σκοπό την προστασία των παιδιών από κάθε μορφής κακοποίηση, εγκατάλειψη, παραμέληση και εκμετάλλευση καθώς και την προαγωγή και προάσπιση των θεμελιωδών και αναφαίρετων δικαιωμάτων τους.

Για την υλοποίηση του σκοπού του το Ίδρυμα υποστηρίζει και συνεργάζεται στενά με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την τεχνογνωσία και τη δυνατότητα παρέμβασης σε θέματα παιδικής προστασίας, με στόχο τον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων για την πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου της παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης.

Μία λέξη που περικλείει τη φιλοσοφία σου για τη ζωή;

Αγάπη.