Eίμαι ερωτευμένος.

Τι σημαίνει στ’ αλήθεια να είσαι ερωτευμένος; Ότι νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι, κόβονται τα πόδια σου όταν τον/την κοιτάς, σκέφτεσαι το έτερόν σου ήμισυ συνέχεια, περνάς πολύ χρόνο μαζί του; Ποιο απ’ όλα αυτά αποδίδει καλύτερα το συναίσθημα του ερωτευμένου;

Δεν είναι μόνο αυτά. Ο έρωτας είναι κάτι πιο βαθύ, κάτι πιο μεγάλο, που σε κάνει να χαμογελάς πλατιά και αληθινά, με την καρδιά σου και όχι απλά με τα χείλη σου. Στις μέρες μας συνηθίζεται κάθε ερωτική σχέση να φορά τον μανδύα του πραγματικού έρωτα. Της αγάπης. Όμως ο έρωτας δεν έχει ουδεμία σχέση με την κατάσταση του «να μωρέ, απλά περνάμε καλά με τον άλλον». Ούτε με την ασφάλεια. Ο έρωτας πνίγεται στην ασφάλεια και στη στασιμότητα. Θέλει χώρο για να ωριμάσει, θέλει ψυχή για να ντυθεί, και εύφορο έδαφος για να ακμάσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε συναρπάζει, ταράζει την ήσυχη και ήρεμη καθημερινότητά σου και στην ουσία σε αλλάζει σαν άνθρωπο μετατρέποντάς σε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Η μαγεία που δίνει κουράγιο, το “για πάντα” που το εννοείς:

Ο έρωτας είναι το απαύγασμα όλων των συναισθημάτων, κάτι μοναδικό για το οποίο δεν έχουν γραφτεί άδικα τόσες ωδές. Αυτή η μαγεία τού να μοιράζεσαι συναισθήματα είναι που σου δίνει το κουράγιο να αντιμετωπίσεις κάθε πιθανή δυσκολία στο μονοπάτι της ζωής. Συχνά βέβαια ο έρωτας εξιδανικεύει το έτερόν μας ήμισυ, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό αν και οι δύο μοιράζονται τα ίδια συναισθήματα. Στα μάτια μας αυτός που έχουμε επιλέξει να είναι δίπλα μας, φαντάζει ως ο ιδανικός για εμάς, αυτός με τον οποίο έχουμε καταπληκτική χημεία, ίδια ή παρόμοια γούστα και επιθυμίες, κοινά ενδιαφέροντα και πάνω απ’ όλα κατανόηση.  Απ’ όλους τους ανθρώπους στη γη εσύ επέλεξες τον έναν και αυτός επέλεξε εσένα για να χαράξετε τη δική σας πορεία, να μοιραστείτε συναισθήματα και να είστε πάντα δίπλα ο ένας τον άλλον. Εντάξει, το “πάντα” ίσως είναι υπερβολικό. Για τον ερωτευμένο όμως το “πάντα” είναι κυρίαρχο και καθημερινό. «Θέλω να είμαστε για πάντα μαζί». Σίγουρα το έχεις πει κάποια στιγμή ή το έχεις ακούσει από φίλους σου να το λένε.

Ο φόβος της μοναξιάς και ο συμβιβασμός:

Συχνά όμως βλέπεις γύρω σου και περιπτώσεις όπου άνθρωποι ανασφαλείς συνάπτουν σχέσεις από φόβο μήπως μείνουν μόνοι. Το ακούς πολύ να συζητείται και το βλέπεις να γίνεται με φίλους και φίλες σου που μεγαλώνουν και τους πιάνει το άγχος τι θ’ απογίνουν στη ζωή. Δοκιμάζουν να είναι με άτομα με τα οποία δεν είναι ερωτευμένοι και η σχέση συνήθως έχει άδοξο τέλος. Kαι είναι λογικό. Όσο εκλείπει ο έρωτας τόσο οι άνθρωποι μέσα στις σχέσεις ασφυκτιούν έρποντας σε μία διαρκώς ασφαλή και βολεμένη κατάσταση. Βαφτίζουν αυτό που έχουν, “έρωτα”, και προσπαθούν να ξεγελάσουν και τον ίδιο τους τον εαυτό πως περνάνε καλά μέσα σε τέτοιες σχέσεις. Μα πώς μπορείς να πεις ψέματα στον εαυτό σου; Πώς μπορείς να υπάρχεις σε μια βαλτώδη σχέση γεμάτη συνήθεια και συμβιβασμούς;

Βλέπεις γύρω σου ζευγάρια που δεν έχουν την παραμικρή σπίθα, το παραμικρό πάθος και όμως λένε πως είναι ερωτευμένοι. Όχι, αγαπητοί μου, δεν είστε ερωτευμένοι, βολεμένοι είστε στον μικρόκοσμό σας και στη σχεσούλα σας. Ο έρωτας ο αληθινός ξεχωρίζει από τον τρόπο που την κοιτάς στα μάτια όταν κοιτάει αλλού, απ’τον τρόπο που τη φιλάς σε κάθε δυνατή ευκαιρία, από το ότι θέλεις να την κάνεις να γελά συνεχώς. Σε καμία περίπτωση η ρουτίνα δεν είναι έρωτας, και συγγνώμη αν τώρα σου χαλάω κάτι από τον κόσμο σου.

Τα “αν” της τελειότητας:

Αν όταν κοιτάζεις το ταίρι σου χαμογελάς αβίαστα, αν τον/την σκέφτεσαι πολύ, εάν δεν φαντάζεσαι τη ζωή σου με κανέναν άλλον παρά μόνο με αυτόν, αν του έχεις θυμώσει και δεν μπορείς να του κρατήσεις κακία, αν τον χαζεύεις και σε χαζεύει όταν κοιμάστε, αν έχει κάνει τον κόσμο σου υπέροχο και παραμυθένιο -γιατί είμαστε ρομαντικοί και πιστεύουμε ακόμη πως τέτοιοι έρωτες υπάρχουν- τότε θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό γιατί είσαι πραγματικά ερωτευμένος. Μπορώ να συνεχίσω μέχρι αύριο με τα υποθετικά “αν” αλλά δεν θέλω να σε κουράσω.

Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός:

Η ουσία είναι πως ο αληθινός έρωτας είναι αυτός τον οποίο δεν μπορείς να κρύψεις και εκείνος τον οποίο σίγουρα δεν μπορείς να προσποιηθείς. Τον νιώθεις να σφυροκοπά μέσα σου συνεχώς και να μην σε αφήνει σε ησυχία. Και είναι αυτός για τον οποίον θα πάλευες μέχρι τελικής πτώσεως. Δεν έχει σχέση ούτε με εξαρτησιακές σχέσεις ούτε με ανασφαλείς υπάρξεις. Για να μοιραστείς την ευτυχία χρειάζεται και δεύτερος. Μην παρεκκλίνεις από τον μοναδικό ουσιαστικό στόχο, που δεν είναι άλλος από την ευτυχία. Τίποτα λιγότερο, σε κάθε σχέση που συνάπτεις. Μην συμβιβάζεσαι σε σχέσεις που δεν σε γεμίζουν και δεν σε κάνουν ευτυχισμένο/-η. Τίποτα λιγότερο από τα πάντα!

Μαίρη Βασιλάκη