Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη του τελευταίου μήνα με τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, βία και εκφοβισμό, κάπου σημειώθηκε και ένα περιστατικό αποπλάνησης μιας ανήλικης αθλήτριας της ιστιοπλοΐας από τον προπονητή της, ο οποίος μάλιστα κρίθηκε προφυλακιστέος με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα. Δεν θα σχολιάσω την συγκεκριμένη υπόθεση, θυμήθηκα όμως, πως κάποτε, στα 14 μου περίπου χρόνια ή και λίγο νωρίτερα, είχα ερωτευτεί τόσο σφοδρά τον καθηγητή μου στο φροντιστήριο, που ειλικρινά, εάν εκείνος τότε μου ζητούσε να κάνω μαζί του σεξ, μετά χαράς θα έκανα.
Όμως δεν του το αποκάλυψα ποτέ, γιατί ενώ σίγουρα το είχε καταλάβει, δεν μου άφησε κανένα περιθώριο να εκδηλωθώ, κρατώντας έτσι την απόσταση ασφαλείας που έπρεπε ώστε να μην υποπέσει σε κακούργημα. Δεν ξέρω πόσο χρονών ακριβώς ήταν τότε, δεν μπορούσα να υπολογίσω με τα κριτήρια που είχα στην εφηβεία μου, αλλά όπως το σκέφτομαι τώρα, μάλλον ήταν γύρω στα 30, πολύ ωραίος, πολύ καλός στη δουλειά του και υπερβολικά cool. H ιστορία είχε πάνω κάτω όπως θα σας την διηγηθώ παρακάτω:
Ήμουν πραγματικά κακή στο μάθημα της χημείας
Τόσο κακή που χρειαζόμουν φροντιστήριο. Με το που τον είδα, άρχισα να βιώνω το τι σημαίνει crush για τον καθηγητή σου. Είχε μια μηχανή μεγάλου κυβισμού, ήταν ένας τύπος με extra coolness που δημιουργούσε τέλειο κλίμα μέσα στην τάξη, είχε φοβερό χιούμορ και εξηγούσε άριστα την ακαταλαβίστικη χημεία. Τι άλλο να θελήσει ένα μικρό κορίτσι για να τον ερωτευτεί; Εγώ λοιπόν, εκτός από το ότι κατάλαβα τη χημεία από εκείνον, κατάλαβα και τι σημαίνει χημεία για εκείνον: Πως μπορεί ένας άντρας να κάνει την κοριτσίστικη καρδιά να χτυπήσει σαν τρελή, με αυτήν την εφηβική πλέον επιθυμία που μοιάζει με έκρηξη. Ειλικρινά, τον ονειρευόμουν νύχτα μέρα, είχα γίνει μια μικρή stalker, ήξερα μέχρι και την ώρα που έκανε διάλλειμα από το φροντιστήριο και κατέβαινε κάτω να πάρει έναν καφέ: ήμουν εκεί στο διπλανό τραπέζι και τον κοιτούσα σαν αποβλακωμένη.
Μου αρκούσε στην αρχή να τον βλέπω, μετά ένιωθα πως αυτό δεν ήταν αρκετό. Έτσι, του ζήτησα να κάνω επιπλέον μαθήματα στο σπίτι του επειδή δεν καταλάβαινα υποτίθεται τις ασκήσεις στο φροντιστήριο. Και πήγαινα. Κι ήμασταν μόνοι μας στο σπίτι του. Και αν με φιλούσε θα το ήθελα όσο τίποτα άλλο στην μέχρι τότε πολύ σύντομη ζωή μου. Το 14χρονο μυαλό μου δεν μπορούσε να βρει τίποτα κακό σε αυτό. Εκείνος όμως, δεν έκανε τίποτα απολύτως, διότι εκείνος ήταν ένας σωστός άνθρωπος. Ένας ενήλικος άνδρας που δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί ένα ερωτευμένο κοριτσάκι. Ούτε στα 14, ούτε στα 15, ούτε στα 16 μου χρόνια. Γιατί εγώ τότε δεν μπορούσα να καταλάβω τις συνέπειες μιας τέτοιας σχέσης. Εκείνος όμως ναι.
Σαφώς και ο καθηγητής αυτός έμεινε ένας εξ ολοκλήρου ανεκπλήρωτος έρωτας για εμένα
Έπαιρνα μαθήματα χημείας μέχρι τη δευτέρα λυκείου μόνο και μόνο για να τον βλέπω, ανεξάρτητα με το ότι θα έδινα τρίτη δέσμη. Πίστευα πως πλέον ήμουν αρκετά μεγάλη για να μπορέσω να κάνω το coming out μου, αλλά σαφέστατα και ήμουν αρκετά μικρή για εκείνον, αφού με την τυπική και σωστή συμπεριφορά του δεν μου άφηνε κανένα περιθώριο, επομένως δεν ήθελα με τίποτα να τον φέρω σε δύσκολη θέση και δεν αποκάλυψα ποτέ τίποτα. Ήταν ηλίου φαεινότερο, δεν χωράει αμφιβολία, όμως εκείνος έκανε ότι δεν το καταλάβαινε. Τότε, μπορεί να υπέφερα, αργότερα όμως συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό μου έκανε περισσότερα από ένα καλά: αυτό που μας ενδιαφέρει από αυτά σε αυτό το άρθρο είναι ότι με προφύλαξε από το να πληγωθώ τελικά μέσα από μια ακατάλληλη σχέση η οποία τότε δεν καταλάβαινα ότι ήταν επικίνδυνη, αλλά την θεωρούσα μέσα στο μυαλό κάτι μαγικό.
Είναι πολύ κλισέ το να ερωτευτεί μια μαθήτρια τον καθηγητή της. Τόσο συνηθισμένο κι όμως τόσο cringe. Δεν είναι βλέπετε όσο χαριτωμένο το είδαμε στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» και στο «Χτυποκάρδια στα θρανία». Δεν είμαστε όλες η Λίζα Πετροβασίλη ή η Λίζα Παπασταύρου, ούτε όλοι ο κύριος Φλωράς ή ο κύριος Καθηγητής του Πανεπιστημίου. Δεν τελειώνουν όλες αυτές οι σχέσεις με ομαδικούς χορούς και τραγούδια στο προαύλιο του Κολεγίου Αθηνών όπως στις ταινίες, αλλά συνήθως με παρατράγουδα. Σε ευχαριστώ σήμερα, 25 χρόνια μετά κύριε καθηγητή ήσουν πολύ σπουδαίος άνθρωπος γιατί δεν εκμεταλλεύτηκες το γεγονός ότι σε ερωτεύτηκα τότε.
